“Życie to głupia gra, pomyślała. Żadnych konkretnych zasad, jedynie ciągła improwizacja, mogąca przynieść albo sukces, albo sromotną porażkę”

Zdarza się, że daje autorom drugą szansę. Tak właśnie było z Maćkiem Kaźmierczakiem. Jego pierwsza książka “Dziennikarz” nie przypadła mi do gustu, ale wbrew dałam szansę “Martwemu ptakowi”.
Tym razem autor zabiera czytelnika do Łodzi, gdzie dochodzi do serii morderstw, które łączy to, że morderca odcina palce ofiar, a w ich usta wkłada martwe ptaki. Sprawca nie pozostawia po sobie żadnych śladów, nie popełnia błędów, a przydzieleni do sprawy śledczy nie mają pojęcia kto stoi za zbrodnią. W sprawę zostaje zamieszana też rysowniczka Laura Wójcik. Fascynuje ją śmierć i intrygują martwe ptaki dlatego interesuje się morderstwami. Dziewczyna zostaje autorką portretów ofiar, które publikuje jedna z gazet.

Cieszę się, że dałam autorowi drugą szansę. W “Martym ptaku” widać duży progres w porównaniu z jego pierwszą powieścią. Fabuła od samego początku wkręca i trzyma w napięciu, a bohaterowie intrygują. “Martwy ptak” nie jest książką do czytania w trakcie posiłku, bo opisy zbrodni są bardzo brutalne i dokładne. Jedyne co mi przeszkadzało to to, że momentami było zbyt dużo opisów i szczegółów. Autorowi udało się mnie zwieść, od samego początku podejrzewałam kto jest mordercą, jednak zakończenie mocno mnie zaskoczyło, a podejrzenia totalnie się nie sprawdziły. Jeśli lubicie mocne kryminały to “Martwy ptak” jest dla was.Karkareads 2021-05-16 00:08:49

Śmierć fascynuje ludzi od zawsze. Laura, studentka ASP, rysuje martwe ptaki, które odchodzą w ciszy, niezauważone. W ten sposób daje upust swoim emocjom. Czym kieruje się natomiast brutalny morderca, który grasuje na terenie Łodzi, okaleczając swoje ofiary i wkładając w ich usta martwe ptaki? Czy wybrany przez niego modus operandi skrywa głębszy przekaz?

Kryminał Macieja Kaźmierczaka szokuje nie tylko okładką, ale przede wszystkim dosadnością opisów zbrodni i scen seksu, obskurnością zatęchłych zaułków i kamienic i wszechobecnym obrazem śmierci. Momentami nieco przydługie opisy nie były w stanie odciągnąć mnie od intrygującej zagadki, której rozwikłania podejmują się komisarz Kyrcz i podkomisarz Szolc. Błądzą jednak we mgle, a jedynym ogniwem łączącym zbrodnie wydają się być rysunki Laury, którą niespodziewanie zaczynają interesować się lokalne media. Czy kolejne ofiary przybliżą ich do rozwiązania zagadki i odkrycia tożsamości sprawcy i jego motywów?

Prócz wątków głównych związanych ze zbrodniami i prowadzonym śledztwem oraz rodzącą się relacją pomiędzy główną bohaterką, a początkującą dziennikarką, Julią, autor porusza ciekawe kwestie związane z problemami rodzinnymi bohaterów, podejściem do imigrantów, mniejszości seksualnych, czy brakiem tolerancji. Sprawia to, że bohaterowie zyskują drugi wymiar i wydają się prawdziwi, ludzcy.

Fabuła okazuje się intrygująca i zaskakująca zarazem. Umiejętnie poprowadzona buduje mroczny klimat wyzierający nie tylko z szarego, brudnego miasta, ale i wnętrza bohaterów. Jeśli szukacie dobrej, mocnej kryminalnej rozrywki, to ta powieść spełnia wszelkie kryteria by Was zadowolić. Spędziłam z nią kilka fascynujących godzin i jedynie zakończenie wydało mi się nieco przekombinowane. Ale widziałam, że wiele osób zachwyciło, więc najlepiej oceńcie sami.
czytanie.na.platanie 2021-05-22 15:32:29