Pewien staruszek był bardzo samotny. Zupełnie nie rozumiał, dlaczego nikt nie chce się z nim przyjaźnić. Dla wszystkich był miły, a mimo to inni uważali go za niemądrego i traktowali go bardzo nieuprzejmie. Staruszek czuł wzbierający w nim żal, spowodowany nie tylko samotnością, ale także niesprawiedliwością ludzi. Przyszedł jednak moment, gdy starszy pan postanowił wziąć los w swoje ręce. Wraz z nadejściem wiosny zdecydował się rozwiesić na drzewach ogłoszenia. „SAMOTNY STARUSZEK SZUKA PRZYJACIELA” – w tych prostych słowach upatrywał nadziei na zmianę. Dziesięć dni i dziesięć nocy czekał na schodkach przed swoim domkiem, jednak nikt nie nadchodził. Gdy staruszek, zmęczony wyczekiwaniem, zapadł w drzemkę, zupełnie nieoczekiwanie pojawił się ON!

Duży pies z zakręconym ogonem obudził starszego pana, wkładając mu swój pysk w pomarszczoną upływem lat dłoń. I choć pewnie wielu pomyślałoby, że nie takiego przyjaciela szukał staruszek, to starszy pan bardzo się ucieszył. Od pierwszej chwili ofiarował psu całe swoje serce, uwagę i ufność. Wierzył, że dobro wraca i miał nadzieję, że i pies powróci. Każdego dnia czekał na niego z ciastkami. Ich przyjaźń z czasem rozkwitała, tak jak kwiaty za oknem. Przyjdzie jednak czas, gdy pies również zaufa staruszkowi i postanowi z nim zamieszkać, stając u jego progu ze swym skromnym, psim dobytkiem. Jednak czy przyjaźń psa i staruszka będzie trwała wiecznie?

„Opowiastka o staruszku i psie” to bardzo wzruszająca i pełna emocji historia. Mali czytelnicy, śledząc losy starszego pana zobaczą, jak trudna i dotkliwa jest samotność… Przekonają się także, że niesprawiedliwe traktowanie i dokuczanie innym potrafi czynić wiele szkody. Jednak najpiękniejsze przesłanie tej historii znajdziecie nieco dalej. Opowieść o przyjaźni staruszka i psa pokaże dzieciom, jak ważne w każdej relacji są zaufanie, cierpliwość i poszanowanie odrębności bliskiej osoby. Starszy pan mógł zachłysnąć się bliskością psa, postanowił jednak pozwolić czworonogowi w swoim tempie budować łączącą ich więź. W ten prosty sposób autorka pomoże małym odbiorcom zrozumieć, że tak naprawdę nie jesteśmy w stanie nikogo zmusić do tego, by nas polubił. Jedynie dzieląc się dobrem i będąc sobą możemy stworzyć coś wartościowego. Prawdziwy przyjaciel z pewnością doceni nas takimi, jakimi jesteśmy i odwdzięczy się otwartym sercem i swoją bliskością.

Muszę powiedzieć, że „Opowiastka o staruszku i psie” to jedna z najbardziej poruszających książek dla dzieci spośród tych, z którymi mieliśmy do tej pory styczność. Fabuła tej opowieści jest bardzo prosta, jednak emocje, które jej towarzyszą dotykają wielu czułych strun. Autorka w pełen szacunku i bardzo ciepły sposób opowiada o emocjach i potrzebie bliskości, o samotności i poszukiwaniu przyjaciół, o szacunku i ufności, o obawie przed stratą i nadziei na lepsze. Jednak nie tylko tematyka, ale także sama konstrukcja fabuły budzi mój ogromny podziw. Barbro Lindgren z dużą dbałością opisuje zmiany, które mają miejsce nie tylko w sercu staruszka, ale także w otaczającej go przyrodzie. Wspólnie z ilustratorką, Evą Eriksson, stworzyły piękne tło dla obserwowanych przez czytelników wydarzeń. Warto się nim delektować!

Gorąco polecam książkę „Opowiastka o staruszku i psie” do rodzinnego czytania z dziećmi od 5. roku życia. Czytelnicze Podwórko 2021-04-18 17:49:27

To niebywała umiejętność, aby w tak filigranowej książeczce zmieścić najbardziej rozczulającą historię, jaką można sobie wyobrazić. To również niespotykane, aby książka z taką siłą otwierała serca i pobudzała do refleksji, a przy tym była prosta i wywoływała uśmiech na twarzy. Taką książką jest właśnie „Opowiastka o staruszku i psie”.
Barbro Lindgren w nastrojowy sposób opowiada historię pewnego staruszka, który, mimo że był miły i uprzejmy, przez wszystkich postrzegany był jako niezdarny i zbyt niepozorny. Nie miał przyjaciół i czuł się bardzo samotny. Nadejście wiosny tchnęło w staruszku nadzieję na znalezienie przyjaciela, dlatego porozwieszał na drzewach ogłoszenia: „SAMOTNY STARUSZEK SZUKA PRZYJACIELA”. Po kilku dniach do staruszka siedzącego przed domem, dołączył pies o hultajsko zakręconym ogonie ( podobno psy nie potrafią czytać, co? 😉 ). Od tej pory widywali się codziennie, jedli razem ciasteczka, obserwowali fruwające kosy, spacerowali. Tak im upłynęła wiosna i w końcu nastała jesień. Wraz z nią coś się w życiu staruszka i psa zmieni. Otóż dołączy do nich mała dziewczynka z kokardką we włosach. Czy staruszek ucieszy się z tego faktu? Jakie emocje wywoła w nim dziewczynka? Koniecznie przeczytajcie!

„Opowiastka o staruszku i psie” jest książką bardzo potrzebną młodym czytelnikom, którzy zaczynają zawierać pierwsze przyjaźnie. We wzruszający sposób uświadamia, że potrzeba przyjaźni tkwi w każdym człowieku (i w zwierzaku) bez względu na wiek. Podkreśla terapeutyczną moc przyjaźni i wyraźnie wskazuje, że o takie relacje trzeba umieć dbać. Przyjaźń to jednak nie tylko same radości, zwłaszcza gdy wkradnie się zazdrość o przyjaciela. Jak sobie poradzić z takimi emocjami? Książka Barbro Lindgren może stać się pięknym tłem do głębszych rozmów z dzieckiem.

Ilustracje do „Opowiastki…” stworzyła Eva Eriksson, ilustratorka między innymi kultowej serii o Dunii oraz cudownej książki „Jak tata pokazał mi wszechświat”. Jeśli znacie jej wcześniejsze dzieła, to domyślacie się, że tu również obrazy nasycone są uczuciami, ciepłym światłem i nostalgią. Najpiękniejsza jest dla mnie okładka tej książki, magnetyzuje i przyciąga. Tak jak tekst, ilustracje są tu po prostu wzruszające i chwytają za serce z wielką mocą.

Polecamy cieplutko, bo to książka na medal!Mama Basi Czyta 2021-04-28 16:59:30