„Jej łzy przemawiały do zupełnie innej części mnie, nad którą nie miałem kontroli i o której istnieniu nie miałem pojęcia.”

„Król hakerów” to książka, która niewątpliwie wyróżnia się spośród innych romansów. Ma niebanalną fabułę, o oryginalnych wątkach, których nigdy wcześniej nie spotkałam. Jednak jej początek był dla mnie bardzo trudny do przebrnięcia. Miałam wrażenie, jakby pierwsze 20-30 stron, które przeczytałam, było napisane w innym języku. Pojawiło się dużo fachowych terminów i zwrotów, których nie rozumiałam, a niestety w żaden sposób nie zostały wytłumaczone. I o ile lubię, gdy książki są rzetelne, jest przeprowadzony dobry research i można dowiedzieć się z nich czegoś nowego, tak z tej książki ciężko było coś wynieść. I dlatego na początku bardzo ciężko było mi się w nią „wgryźć”. Dopiero jak historia zaczęła się kręcić wokół normalnych, przyziemnych kwestii, to było lepiej.

Wtedy naprawdę czytało mi się ją z przyjemnością i nie mogłam doczekać się, aż dowiem się czegoś więcej. Aż wyjaśni się cała sytuacja. Chociaż jestem rozczarowana powodem dokonania cybernetycznego ataku. Spodziewałam się bardziej wyszukanych intencji ze strony hakera.

Mimo to muszę przyznać, że relacja Taylora i Harper była ciekawa, a propozycja, którą kobieta złożyła mężczyźnie była niecodzienna i bardzo zaskakująca. Z niecierpliwością czekałam na wykonanie przez Taylora „usług”, by mógł odzyskać „klucze do swojej przyszłości”. I choć nie do końca jestem usatysfakcjonowania poprowadzeniem tego wątku, to myślę, że należy się punkt za sam jego zamysł.

Książka jest dobrze napisana i gdyby nie duża liczba fachowej terminologii, to czytałoby się ją naprawdę przyjemnie. A tak, musiałam mocno się na niej skupiać, żeby zrozumieć fabułę.czytaniepogodzinach 2021-08-10 21:30:59