Kornelia, wraz z przyjaciółką Oliwią, zamierza spędzić wakacje życia na pięknej, tanzańskiej wyspie, Zanzibarze. Dziewczyny cieszą się niesamowicie na ten wyjazd, nie sądząc, że dla jednej z nich okaże się on zmianą w dotychczasowym życiu.
Kornelia nie podejrzewa, że muzyk, którego poznaje na wycieczce wbije się w jej serce słodkimi słowami i tekstami piosenek. A także, że pozostanie w nim już na dłużej...

,,Podarowałbym Ci swój ostatni oddech, gdybyś potrzebowała.
Pobiegłbym za Tobą na koniec świata, jeślibyś tego chciała.
Oddałbym resztę życia, gdybyś tylko na mnie poczekała.
Napisałbym dla Ciebie piosenkę, byś nigdy o mnie nie zapomniała."- fragment książki

,,Ostatni oddech" to spory grubasek, który liczy sobie prawie 500 stron. Autorka przekazuje w tej książce wiele wartości, które są częścią naszego życia-miłość, przyjaźń, lojalność i zaufanie.
Sprawnie i spokojnie prowadzi nas poprzez relację Kornelii i Ksawerego, która nie jest słodką i łatwą drogą we dwoje. A wręcz przeciwnie- oboje są niepewni, momentami zdystansowani, ale ich myśli niezaprzeczalnie biegną ku sobie.
Momentami ciężko było mi się zmotywować do czytania tej książki, ponieważ zawiera wielostronicowe opisy, w których często powtarzały się informacje z życia głównych bohaterów. Brakowało mi dialogów między wszystkimi postaciami, a także w przypadku Kornelii i Ksawerego, którzy często nie potrzebowali słów, ponieważ czytali sobie w myślach, oczach i reakcjach ciał.
O czym jest ,,Ostatni oddech"?
O relacji z przyjaciółmi, na których zawsze można liczyć, a także tych trudnych, z którymi trzeba sobie poradzić.
O tęsknocie za ukochaną osobą.
O dwojgu ludziach, którzy stawiają na pierwszym miejscu potrzeby partnera.
O toksycznych relacjach.
I przede wszystkim o miłości...
Czytałam tą książkę troszkę ze wzruszeniem i nostalgią. Przypomniała mi moje pierwsze miłostki. Lęki, które im towarzyszyły oraz niepewność własnych reakcji, emocji.
I pomimo długich opisów i małej ilości dialogów, doceniam i podziwiam Autorkę za umiejętność przekazania emocji, które towarzyszyły bohaterom.samotnie.wśród.książek 2021-05-17 17:45:42

Czytając opis podawany spodziewałam się gorącego romansu na Zazinbarze. Gdy rozpoczęłam czytać książkę okazało się, że główną akcja dzieje się rok po opisanej wycieczce gdzie Kornelia i Ksawery się poznają. Autorka w swojej opowieści odnosi się do historii sprzed roku w odrębnych podrozdziałach, ale nie wnoszą one nic kluczowego.
Kornelia po powrocie z wakacji zerwała kontakt z muzykiem i jego przyjaciółmi przez niedomówienie, do sieci trafił klip który miał być tylko dla niej, ale o tym dowiaduje się, dopiero po roku od tego wydarzenia jej przyjaciółka uknuła intrygę z paczką przyjaciół Ksawerego, aby ich pogodzić. Niestety na ich drodze staje wiele przeciwności losu. Kornelia jest dziewczyną o szlachetnym sercu, nie potrafi się odwrócić się od tak poprostu od byłego chłopaka narkomana, który chce na niej się zemścić za rozstanie. Ksawier również ma przed sobą kłopoty, życia codziennego. Ojciec który ich zostawił jego rodzinę wiele lat temu, była dziewczyna a na końcu wybór pomiędzy trasą koncertową a ukochaną. Cała historię fajnie dopełniają ich przyjaciele i rodzina na których zawsze mogą polegać, ale czy zakochani sami poradzą sobie z swoimi rozterkami czy ich miłość przetrwa niedomówienia, strach, tajemnice? Książka jak dla mnie jest warta przeczytania, ciekawie się czyta historię młodych ludzi wkraczających w dorosłe życie. Tym bardziej, że w tej książce wszystko jest tak bardzo naturalne, a ich miłość i poświęcenie jest na prawdę wspaniałe.Domi 2021-05-27 21:34:30

Czasem jeden wyjazd na koniec świata może zmienić wszystko. Wakacje, czas spędzony z przyjaciółmi i nowe znajomości, które mają szansę przerodzić się w coś więcej. Ale nikt nie powiedział, że będzie łatwo, miło i przyjemnie. Miłość niekiedy bywa bolesna, szczególnie wtedy, gdy tracimy zaufanie do drugiej osoby. Może na początek, warto sobie zdać pytanie, czy ono kiedykolwiek było.

Kornelia spotyka na Zanzibarze sławnego muzyka – Ksawerego. Między nimi iskrzy, ale czy po powrocie do kraju będą w stanie utrzymać ze sobą kontakt ? Czy muzyczne zobowiązania Ksawerego staną na ich drodze ? A może będzie to ktoś inny ?

„Tylko Ksawery Wieczorek potrafi wywołać we mnie całą paletę sprzecznych uczuć i jest jedynym mężczyzną, przy którym czuć to wszystko chce.”

Książka jest opisana z punktu widzenia przeszłości i teraźniejszości. Możemy zarówno zobaczyć, co działo się na Zanzibarze i na jakim etapie jest obecnie ich znajomość. Między nimi jest wiele niewyjaśnionych spraw, wiele niewiadomych, które rodzą się niepostrzeżenie. Czy rzeczywiście warto jest postawić wszystko na jedną kartę.

„W pewnym momencie zatrzymuje mi się serce, gdy następny zamek w moich drzwiach zostaje odblokowany i do świadomości przebija się kolejna myśl – on mi się podoba.”

Książka była w moim odbiorze lekka, nie wzruszyłam się, myślę, że to jest wywołane różnym stopniem wrażliwości czytelników. Niektóre polecajki na to wskazywały, ale mnie nie ruszyło. Chyba mam kamienne serce, ale chyba brakowało mi trochę kropki nad i. Bohaterowie nie byli idealni. Byli realnymi ludźmi, którzy pragnął zapanować nad codziennością. Dwie perspektywy czasowe były ciekawym posunięciem ze strony autorki. Akcja była raczej wyważona, aniżeli dynamiczna. Było trochę zapychaczy, które w moim odbiorze nie były konieczne.

Muzyk i zwyczajna dziewczyna. Dwie zagubione dusze, które w tłumie odnalazły siebie. Myślę, że miło spędzicie z nią czas.
wioletreaderbooks 2021-06-01 11:49:14

Zawsze marzyłam o wyprawie na Zanzibar i mam nadzieję, że uda mi się to marzenie zrealizować. To właśnie tam główna bohaterka książki „Ostatni oddech” poznaje Ksawerego - znanego muzyka. Na początku może się wydawać, że to co ich łączy to zwykły letni romans, ale czy aby napewno?
Początkowo akcja toczy się swoim tempem, aby przyśpieszyć pod sam koniec książki. Nie oznacza to jednak, że przez 500 stron będziecie się nudzić. Fabuła książki jest bardzo ciekawa. Nie jest to żaden erotyk, których ostatnio nie brakuje na rynku wydawniczym. Początkowo może się wydawać, że jest to dość banalny romans, który w dodatku zostaje napisany prostym językiem. Jednak od autorki dostajemy głęboką opowieść o miłości, zrozumieniu, nienawiści, cierpieniu, czy zdradzie. Kalejdoskop emocji, który zostaje nam tutaj zafundowany jest ogromny. Książkę czyta się z prawdziwym zaciekawieniem, a strona za stroną chcemy zobaczyć co będzie się dalej działo. Relacja tej dwójki jest bardzo burzliwa - ilość zerwań i powrotów jest duża, ale może w ten sposób autorka chciała podkreślić prawdziwość uczucia łączącego bohaterów. Same portrety bohaterów uważam za dobrze wykreowane, a emocje od nich płynące zostały dobrze przedstawione.
Muszę przyznać, że miałam obawy co do lektury tej książki. Głownie było to spowodowane faktem, że jest to debiut i to w dodatku tak gruby. Jednak „Ostatni oddech” mnie nie zawiódł i nie uważam czasu spędzonego z tą książką za stracony. k.tomzynska 2021-06-05 19:36:45