Trzy siostry o włosach rudych niczym ogień, posiadające niezwykle zdolności zapraszają w progi hiszpańskiej winnicy. Zanim tam dotrzecie musicie przekroczyć skrzyżowanie, na którym czatuje sam diabeł. Stamtąd już widać posiadłość Las Urracas z dziwnym wiatrowskazem w postaci trzech srok. Przekraczając progi tej tajemniczej willi odetchnięcie od upałów, być może siostry poczęstują Was zupą z dyni, lub lampką najlepszego wina...
Zatopicie się w klimacie szepczących ścian i wyjącego zachodniego wiatru. Jeśli wsłuchacie się uważnie usłyszycie odgłos rosnącej winorośli.
Ale miejcie oczy i uszy szeroko otwarte! Istnieją tu demony zdolne ukrywać się nawet w płomieniach najjaśniejszego słońca. Obyście tylko nie byli świadkami bicia dzwonu - on wróży nieszczęście! Musicie wiedzieć, że każda z kobiet z tego rodu nosiła w sobie demona!

"Córy ziemi" to powieść obyczajowa utrzymana w mrocznym klimacie, który przypomina dobrą grozę. Tajemnicza klątwa rzucona na winnicę, która nie wydaje owoców, motyw opętania, kazirodczej miłości brata i siostry przywodzi mi na myśl powieści o charakterze gotyckim.
Bohaterki to niezwykle silne i niezłomne kobiety, które odważnie walczą o swoje prawa i miejsce w tej małej społeczności. Każda z sióstr o włosach czerwonych jak krew posiada niezwykłe zdolności i nie omieszka zawahać się by wykorzystać je przeciwko swoim wrogom. Jak wiadomo koniec XIX wieku to niezwykle trudny czas dla kobiet także dla sióstr Veltran-Belasco, które muszą stawić czoło uprzedzeniom tej małej społeczności. Nadmiar wiedzy czynił z bohaterek osoby niebezpieczne i stwarzające zagrożenie ówczesnej władzy. Dlatego główny wątek opiera się na walce o równouprawnienie.

Całość czyta się z zainteresowaniem, choć są takie momenty, w których autorka nie ustrzegła się absurdów, jednak warto przymrużyć na nie oko. Pierwszy raz czytam powieść, w której codzienność stapia się z pewna magią, a do tego jest mrocznie, pełno tu duchów i tajemnic. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale w chwili lektury, już wiem, że sięgnę po poprzednią, debiutancką powieść "Las zna twoje imię". Komu polecam tę książkę? Wszystkim, którzy uwielbiają klasyczne powieści gotyckie, a przede wszystkim wielbicielom "Wichrowych wzgórz".
Kobiety z rodu Veltran-Belasco kradną w książce niejedną duszę - po tej lekturze stwierdzam, że skradły i moją,ilona_m2 2021-05-20 10:31:47

Lubicie czytać książki opowiadające o sile kobiet? Ja uwielbiam! Kobiety kryją w sobie niezwykłą się i jest to fakt niezaprzeczalny. Często są niedoceniane i uważane za płeć słabszą. Owszem, może i fizycznie bywamy słabsze, ale drzemie w nas siła mocniejsza niż u niejednego mężczyzny! Zgadzacie się z tym?

„Córy ziemi” to powieść o kobietach, które w cieniu przekleństwa walczą o należne im miejsce. To powieść o kobietach, które chcą walczyć o władzę i nie boją się tego robić. Książka urzekła mnie już od swych pierwszych stron. Autorka stworzyła niesamowity klimat, który pozwala przenieść się do książki i przeżywać wszystkie wydarzenia z bohaterkami. Wspólnie z nimi przeżywałam każde wydarzenie, walczyłam, marzyłam o zemście i rozdrapywałam stare rany, które strasznie bolały, ale i pozwalały poznać poznać tajemnice. Jest to jedna z niewielu książek jakie przeczytałam z tak ogromną ilością mroku. W książce przelewa się duża ilość krwi, mrok przeplata się z magią, demonami i niezwykłym czarem roślin. Dzieje się tutaj wiele złego. Dzięki temu książka potrafi pochłonąć, działając na wyobraźnie czytelnika i trzymając go w ogromnym napięciu. Wszystko łącznie z bohaterkami jest bardzo wyraziste i realne.
Powieść została dopracowana co do najmniejszego detalu, a wątki łączą się w jedną spójną całość. Przenosi nas do Las Urracas, daje do myślenia i pozwala poczuć zapach lasu oraz starego domu.
„Córy ziemi” to życiowa powieść, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Na pewno uda się z niej także wyciągnąć coś pouczającego. Nie wiem, jak ominęłam pierwszą książkę tej autorki - "Las zna twoje imię" - ale napewno po nią sięgnę. k.tomzynska 2021-05-25 16:55:13

Hiszpański region La Rioja, 1889 rok. To nadal okres, w którym przywiązuje się dużą wagę do klątw i demonów. One potrafią zniszczyć nie jedno życie i nie jedno wielkie przedsięwzięcie. Wkoło rozkwitają winnice, za wyjątkiem tej jednej, należącej do obłożonego klątwą rodu Veltran-Belasco. Mijają lata, winnicę od lat dosięgają ogromne susze i zarazy, właściciel nie jest w stanie się podnieść i nie ma pomysłu na ich reaktywację. Wkrótce, po burzliwych wydarzeniach, na czele rodzinnego interesu staje najstarsza z sióstr, Gloria. Podejmuje ogromne wyzwanie i stara się stawić czoła właścicielom innych winnic. Nie będzie to łatwe wyzwanie, tym bardziej, że jest kobietę i mężczyźni gardzą nią na każdym kroku, nie wyobrażają sobie, aby mogli prowadzić interesy z kobietą z przeklętego rodu. Czy młoda kobieta będzie w stanie skończyć z marazmem i rozwinąć rodzinny interes? Jak głęboka będzie więź między siostrami i czy da ona im sił, aby pokonać pojawiające się przeciwności losu? Czy jednak będą musiały pozbyć się rodzinnego dorobku, bo nie wystarczy im sił i pieniędzy na pokonanie klęsk nieurodzaju? Autorka subtelnie przeprowadzi was przez koleje losów bohaterek i każdego, nawet bardzo wymagającego, czytelnika, zadowoli.
Córy ziemi to piękna i wzruszająca historia sióstr, które z ogromną determinacją i poświęceniem walczą nie tylko o utrzymanie rodzinnej winnicy, ale też o zacieśnienie rodzinnych więzów. Jak pokazała historia, losy ich rodziny były bardzo trudne i okraszone krwią, wiele złych wydarzeń miało miejsce w przeszłości. Wydarzenia te odbiły się na relacjach rodzinnych i nadwyrężyły wzajemne zaufanie. To również piękna opowieść o niezłomności i wytrwałości kobiet, o dążeniu do celu, do zdobycia władzy, której celem jest poprawa warunków życia okolicznej ludności. Autorka w prosty i bardzo jednoznaczny sposób ukazała hołdowanie ponadczasowym wartościom, to jest szacunku dla drugiego człowieka, wierności wyznawanym ideałom, prawości i odwadze, bezinteresownej pomocy potrzebującym.
Tę powieść czyta się powoli, akcja płynie powolnym tempem, bez zbytniego pośpiechu. Delektowanie się każdą chwilą z bohaterami tej powieści jest niesamowitym przeżyciem i niecodziennym wrażeniem. Nie liczcie na szybkie zwroty akcji i nadmierny dynamizm. Przeżywanie losów sióstr to powolne i delikatne smakowanie najbardziej wrażliwych momentów, odkrywanie powoli tajemnic rodu Veltran-Belasco i pobudzanie wyobraźni do bezkresnych podróży po zakamarkach ludzkiej duszy. Ogromna satysfakcja ogarnia czytelnika, cieszy, że zwyciężają prawdziwe i bezcenne życiowe wartości.
Polecam każdemu, kto ma ochotę przeżyć przygodę życia, pośród klątw i złych demonów, w pięknej i słonecznej winnicy sióstr walczących każdego dnia o przetrwanie, nie poddających się i słynących z odwagi i wytrwałości. Na marginesie trzeba przyznać, że ta niezłomna walka z całym złem jest dla nas budująca i napawająca optymizmem, wyraźnie wskazuje, że warto walczyć o swoje racje i przekonania do ostatniej chwili, nie wolno się poddawać.
Oczywiście wielkie brawa dla Wydawnictwa Albatros za piękne wydanie powieści i cudowną, pobudzającą zmysły okładkę. Takie wydanie raduje serce i powoduje, że nie można się ani na chwilkę rozstać z tym dziełem. Mistrzostwo! Ambros 2021-06-09 22:08:19

Urzekła mnie przepiękna okładka i wiadomość, że to kolejna z powieści hiszpańskiej pisarki Alaitz Leceagi.

Trzy siostry żyją z ciężarem klątwy, w którą wierzą wszyscy na około, więc i one.
Nastrój tej opowieści jest magiczny i nieoczywisty, budzi też duży niepokój. Zwłaszcza zachowanie brata, który twierdzi, że cokolwiek by uczynił dobrego czy też złego, to niczego nie zmieni, bowiem to wszystkie kobiety z rodu Veltràn - Belasco noszą w sobie demony i to właśnie one odpowiadają za całe zło.

Tak jak urzekły mnie wszystkie trzy dziewczęta z rodu: piękna, lecz naiwna (do czasu) Gloria, racjonalna i praktyczna Teresa, uzdolniona muzycznie i wrażliwa Veronica, tak bardzo nie mogłam znieść zadufanego w sobie Rafaela oraz oschłej ciotki Angeli. Straszne to były czasy, straszne dla kobiet w ogóle, a szczególnie okrutne dla trzech sióstr naznaczonych klątwą. Współczułam im całym sercem i po cichu kibicowałam.
Ze zgrozą i fascynacją wkroczyłam w ich świat. Zachwyciła mnie wymarła dolina Las Urracas, spalona bezlitosnym słońcem i smagana wiatrem, tak bardzo spragniona kropli życiodajnej wody. Magiczna i niezwykła, wzbudziła we mnie nostalgię, niczym zasuszona staruszka, która kiedyś była prawdziwą pięknością.

"Córy Ziemi" to piękna i poruszająca opowieść o sile siostrzanej miłości, sile kobiet oraz o książkach, które mogą stać się wybawieniem i ucieczką.

Historia sióstr Veltràn - Belasco nikogo nie pozostawi obojętnym. Coolturka 2021-07-06 22:12:59