Uwielbiam thrillery każdego rodzaju, a dzisiaj pragnę Wam przedstawić pierwszy polski thriller medyczny „Wyleczeni” napisany przez lekarza!
Marta Wolska jako mała dziewczyna jest świadkiem bestialskiego zamordowania jej rodziców. Zbrodniarzy nigdy nie udało się złapać, a śledztwo w tej sprawie zostało zamknięte. Jako dorosła kobieta zostaje lekarzem pracującym w jednym z Warszawskich szpitali. Pewnego dnia na jej oddziale dochodzi do zabójstwa jednego z lekarzy, a po samej Warszawie grasuje seryjny morderca. Czy te dwie sprawy coś łączy? Czy mają one coś wspólnego z życiem Marty?

Po prostu WOW! Książka została napisana w genialny sposób. Sam styli pisania autorki, opisy wydarzeń zostały napisane na bardzo wysokim poziomie i wcale nie da się wyczuć, że jest to debiut. Ogromnym plusem jest fakt, że autorka jest lekarzem, więc cała książka nabiera ogromnego realizmu. Jednak tutaj pojawia się w czytelniku pewne obawy - mianowicie może faktycznie warto zrobić rachunek sumienia zanim pójdzie się do szpitala, bo nigdy nie wiemy czy coś nas nie łączy z lekarzem. Bardzo spodobało mi się przedstawienie realiów z jakimi muszą się borykać służby medyczne i życie lekarzy, które wcale nie jest takie łatwe oraz przyjemne. Sami bohaterowie zostali wykreowani bardzo dobrze. Są oni realni i tacy… ludzcy. Cała historia jest bardzo oryginalna, przemyślana i co najważniejsze dopracowana. Intryga goni intrygę, a nieprzewidywalność zwrotów akcji powoduje, że nie da się odłożyć książki na później. Zakończenie? Majstersztyk - chyba nikt się takiego nie spodziewał! W dodatku ostatnie zdanie sugerujące kontynuację - cudownie ♡

Podsumowując - zdecydowanie polecam Wam sięgnąć po tę książkę! Jestem pewna, że nie będziecie tego żałować. Dostaniecie okrutne zbrodnie, zemstę, tajemnice i przede wszystkim wciągającą fabułę oraz realnych bohaterów. Lektura skłoni Was także do refleksji co uznać za dobro, a co zło. Gdzie mieści się granica między nimi, a także czym właściwie jest sprawiedliwość i jak ją mierzyć.

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam! Premiera już 29.06.2021 r. ♡
k.tomzynska 2021-06-21 13:12:03

Poznajemy Martę Wolską która pracuje w szpitalu. Po zdradzie męża stawia wszystko na pracę. Pojawiają się pierwsze morderstwa. Oraz problemy z sąsiadką . Również poznaje przystojnygo komisarza i połączy ich namiętność...

No po tej książce spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Ostatnio bardzo mnie ciekawią thrillery medyczne. Ale tutaj nie znalazłam nic co by zbudzalo we mnie emocje. Były zabójstwa ale w połowie one nic nie wnosiły ani nie były jakoś wątki tego bardzo pociągnięte. Życia szpitalnego kompletnie mi zabrakło, było parę scen że szpitala ale przecież bohaterka taka zapracowana ponoć dyżur za dyżurem. A wszystkie problemy jakie miała były poza nim. Znalazłam tutaj opisy lekow, opisy lekarzy historycznych i ich odkrycia. Rodzaje chorób oraz bakterie. Wiele wiele opisow które były nudne i w połowie nie potrzebne. Bohaterka też taka nijaka. Książkę męczyłam czytałam po 50str i odkładałam. W żadnym stopniu mnie nie zaciekawiła. Ostatnie 50str były fajne i na prawdę chciało się czytać ale jako całej książki to nie uratowało... Ale ze jest to pierwsza część to myślę że druga może po takim zakończeniu będzie idealna.. Ale niestaty nie ten tom. Momentami czytałam i nie wiedziałam o co chodzi.
Niestaty ta książka u mnie się nie sprawdziła.. Nawet nie miałam odczucia ze czytam thriller.
Zaczytana1001_ 2021-06-21 17:39:46

Trudno się oderwać, bo to inteligentny i wciągający kawałek prozy z pogranicza thrillera i powieści obyczajowej. Główna bohaterka Marta żyje bez nadziei na lepsze jutro, w teraźniejszości i zarazem w przeszłości. Ciężar złych wspomnień jest przygniatający, jednak udaje się nie zwariować. W końcu nadarza się okazja, żeby upuścić pary. Marta zmienia swoje życie diametralnie i staje się wcieleniem przewrotności i nabywa moc likwidowania otaczającego ją zła, narzędziami, które zawsze miała pod ręką. Ale to dopiero początek.
W tej książce zdarzy się jeszcze wiele ciekawych rzeczy. Wszystko jest jak najbardziej realne, to nie science fiction. Końcówki się nie domyślicie - nie zgadniecie, kim są tytułowi Wyleczeni i po co w ogóle są.
Czytam i dochodzę do takiego wniosku: jakiż to zmyślnie wykombinowany potrzask na czytelnika. Chcąc nie chcąc wpadasz bowiem w pułapkę przekonań pary bohaterów. Mimo, że doskonale wiesz, iż działają wbrew prawu. Ale akcja nie daje ci czasu na zastanawianie się. W trakcie trzeba wybrać, kto potwór, a kto ofiara :)
Aż boję się wyobraźni autorki odnośnie kontynuacji tej powieści. Pani Alicjo, proszę ostrzec panią doktor Martę, by jej pewność siebie nie wzięła góry nad rozwagąTomek 2021-06-29 08:26:40

Po kilkunastu stronach tej książki całkowicie przepadłam. Zdążyłam jeszcze odwołać zdalną wizytę, a potem czytałam do rana. Dosłownie wpadłam w jakiś wir. Historia jest raz brutalna, a raz namiętna, ale cały czas ciekawa i ekscytująca. Chciałoby się od razu zacząć czytać dalszą część. Klaudia 2021-07-01 08:41:08

Dla mnie to powieść bombowa. Świetne połączenie historii kryminalnej z obyczajową. Czyta się bez przystanku. Nigdy nie domyśliłbym się takiego finału. Czekam na dalszą część.ktk1 2021-08-01 14:14:51

Nie mam żadnych znajomych lekarzy, ale może wy macie. Oni naprawdę tak często rozmawiają o zabijaniu?!

Wow, co to była za książka. Przeczytana w jeden dzień wywołała we mnie wiele emocji, chociaż chyba nie wszystkie były zamierzone przez autorkę...

To był debiut i to czuć. Styl jest poprawny, nie wyróżnia się ani na plus, ani na minus. Początkowo narracja balansuje pomiędzy thrillerem a horrorem, ale w żadną wersję nie byłam skłonna uwierzyć. Dzieje się dużo i ciężko w tym odnaleźć główny wątek, a czytanie uprzykrzają też topornie wprowadzone dygresje. Po co postać nagle sucho recytuje opis i historię jakiegoś związku chemicznego? Może żeby usprawiedliwić słowo „medyczny” w reklamie książki, nie wiem. Doceniam zrobienie researchu, ale nie zawsze wychodziło to naturalnie, czasami miałam wrażenie, że czytam artykuł w jakiejś naukowej gazecie albo stronę Wikipedii.

Ciężko uwierzyć w niektóre wydarzenia, a już najbardziej w to, co się dzieje wokół głównej bohaterki. Rzeczywistość na bieżąco zmienia się „pod nią”, żeby tylko wyszła zwycięsko z każdej sytuacji. Irytuje ją były mąż? Bum! Ni z tego ni z owego okazuje się, że przechowywała kompromitujące go zdjęcia. W ogóle, każdy tam ma na kogoś haka, jest przestępcą albo zna kogoś takiego. Pacjenci z oddziału zakaźnego to albo agresywni nietrzeźwi ćpuni albo anonimowi staruszkowie z biegunką. Ciężko mi ocenić, czy ten świat specjalnie miał wyjść taki przejaskrawiony, żeby usprawiedliwić morderców.

A propos zabijania, jest tutaj jedna scena, nad którą ubolewam, bo tak ją zepsuto. Spróbuję to opisać bez spoilerów – jedna postać postanawia zabić nieprzytomnego pacjenta. Warunki są idealne, to byłaby zbrodnia doskonała, łączyła ich tragiczna przeszłość, na miejscu zero pozostawionych śladów i jeszcze ten klimat chyżby-nawiedzonego szpitala, puste korytarze, no miodzio. I co? I nic, zero napięcia. Po robocie, zapominamy o sprawie.

Ja wiem, tak miało być, zakończenie tłumaczy wszystko. Zakończenie zasługiwałoby na osobny wykład, bo jest tak oderwane w kosmos, że do teraz się śmieję. Po prostu przeczytajcie to sami.mysilicielka 2021-08-11 18:36:49