Czytając książki spotykamy takie, które nas bawią, smucą czy przerażają. Są też takie, które zaskakują. Wydają się niepozorne, a po skończeniu ich uznajemy, że to są naprawdę dobrze opowiedziane historie. Tak jest w przypadku „Księgi urodzaju” Katarzyny Kostołowskiej.
Było to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i zanim zaczęłam czytać książkę zastanawiałam się jak autorka pisze. Czy mi się to spodoba? Muszę powiedzieć, że podobało się i to bardzo. Po skończeniu książki było mi smutno, że to już koniec. Mimo niewielkich rozmiarów książki, chciałoby się czytać dalej o bohaterach i ich losach.
A o czym jest ta książka? I tu kolejne zaskoczenie, bo o ogrodach działkowych we Wrocławiu. Nie miałam jeszcze okazji czytać powieści, która jest osadzona właśnie na trochę do niedawna zapomnianych, a obecnie przeżywających swój renesans z powody epidemii koronawirusa działkach.
Luiza kupuje działkę w Rodzinnych Ogrodach Działkowych „Morele”. Marzy jedynie o tym, żeby schować się przed całym światem i mieć odrobinę spokoju. Pragnie wrócić do równowagi po tragedii, która ją spotkała. Jednak nie wie nic na temat ogrodów. Jak je pielęgnować, co sadzić, zupełnie nic. Tam poznaje Jana, który ma działkę z jednej strony i Basię oraz jej matkę, panią Marię, które mają działkę z drugiej strony. Wszyscy troje postanawiają pomóc Luizie w uporządkowaniu jej działki i między bohaterami zawiązuje się nić porozumienia choć nie tylko.
„Księgi urodzaju” to słodko-gorzka historia o ludziach, o ich poszukiwaniu szczęścia, walki o siebie oraz odkrywaniu co jest w życiu ważne. Na tle przyrody i działek, co jest nietypowym miejsce osadzenia powieści, bohaterowie starają się, każdy na swój sposób, dojść do szczęścia.
Pomysł na książkę jest świeży, nowy i bardzo mi się to podoba. Nie ma jak zwykle, że główna bohaterka wyjeżdża na wieś i odnajduje siebie. Są za to ogródki działkowe, bo czemu nie.
Książka jest świetnie napisana. Zostaje w pamięci. Chętnie przeczytam ją jeszcze raz, żeby jeszcze raz spotkać się z jej bohaterami.
in_the_silkscarf 2021-06-24 16:04:09

Według jednego z bohaterów "Księgi urodzaju" wstawanie razem z kurami świadczy o starości, lecz ja bardzo cieszę się z tych porannych pobudek, bowiem wtedy czyta mi się najprzyjemniej, w ciszy i spokoju, z kubkiem kawy w ręce, wciąż zagrzebana w pościeli.

Luiza kupuje działkę, by choć na chwilę zapomnieć o ogromnej tragedii, która stała się jej udziałem. Nie ma pojęcia o kwiatach, warzywach czy uprawie roślin zielonych, potrzebuje kryjówki, by w ciszy i spokoju móc lizać swe rany.

Rodzinny Ogród Działkowy „Morele”
to przede wszystkim tworzący go ludzie, nie mniej barwni niż porastające go kwiaty. Emerytowany policjant Jan, ma za sobą rozwód i skomplikowane relacje z córką. Basia z oddaniem opiekuje się chorą matką, zapominając o własnym życiu. Jest i tajemnicza kobieta, która w ciszy przeżywa swe domowe piekło.

„Księga urodzaju” to słodko-gorzka opowieść o ludziach, przyrodzie i uczuciach.
Wszystko okraszone jest dawką ciepłego humoru. Poznajemy zwyczaje i codziennie problemy działkowiczów, a za każdym z nich kryje się jakaś historia, czasem smutna, czasem mroczna. Ot samo życie...
Na przykładzie głównej bohaterki, obserwujemy jak rodząca się pasja i miłość do natury, pozwalają na oderwanie się od codzienności, złapanie oddechu i zapomnienie o dręczących nas problemach.
Wraz z upływem kolejnych miesięcy, zmienia się nie tylko otoczenie, ale i życie naszych bohaterów. Wszystkie te przemiany widzę oczyma wyobraźni i obserwuję je z uśmiechem na ustach. Polubiłam wszystkie postacie i z ogromną ochotą sięgnę po kontynuację ich losów.
Autorka jest znawcą ludzkich charakterów i odmalowała je z ogromną pieczołowitością.
W książce znajdziemy też mnóstwo porad jak zacząć uprawiać własny ogródek, są one tak sugestywnie i inteligentnie przemycone, że aż mam ochotę chwycić za grabki. Coolturka 2021-07-29 15:26:29