„Patrzę na tego mężczyznę i wiem, że to, co jest między nami, nie jest zwyczajnym zauroczeniem. To nie jest tylko pożądanie. To tak intensywne uczucie, że nie wierzę, że to coś mało znaczącego.”

„Zakochana w przyjacielu” to historia niezwykle lekka, przyjemna i romantyczna, a momentami również wzruszająca. Pochłonęła mnie już od pierwszych stron i mocno zaangażowałam się w historię Kamili i Tymona. Co prawda fabuła jest przewidywalna, ale w tej historii zupełnie mi to nie przeszkadza. Powiedziałabym nawet, że czułabym się oszukana i rozczarowana, gdyby nie zakończyła się zgodnie z przewidywaniami. Bo obdarzyłam bohaterów ogromną sympatią. Ale nie można powiedzieć, że mieli lekko. Relacja Kamili i Tymona jest dosyć skomplikowana i nieoczywista, a przez amnezję bohaterki o wielu faktach dowiadujemy się bardzo stopniowo. Wiele zaskakujących kwestii wychodzi dopiero z czasem. Bo elementy zaskoczenia również się tu pojawiają. Jednak bohaterowie są tak wykreowani, że kibicuje się im od samego początku. Ich zażyłość, zaangażowanie Tymona w pomoc Kamili, żeby ta jak najszybciej odzyskała pamięć, jego opiekuńczość i troska sprawiają, że czytelnik jest poruszony i przejęty ich więzią i zaangażowaniem mężczyzny. I przez to chce się dla bohaterów wyłącznie happy endu.

Jedynym rozczarowaniem był dla mnie wątek napaści, ale nie będę rozwijać tego tematu, żeby nie zdradzić żadnych istotnych faktów. Wydaje mi się jednak, że można było go poprowadzić troszkę lepiej.

Jeśli potrzebujecie luźnej, nastrojowej i sentymentalnej historii, która Was wzruszy i przywróci wiarę w prawdziwą miłość, to „Zakochana w przyjacielu” będzie idealną pozycją. Serdecznie Wam polecam ❤️czytaniepogodzinach 2021-06-29 18:41:06

Z książkami Pani Katarzyny Rzepeckiej miałam okazje już spotkać się dwukrotnie. Kiedy zobaczyłam, że wychodzi jej trzecia książka zdecydowałam się ją przeczytać. Najpierw miałam opis, który mnie przyciągnął. Kiedy pojawiła się okładka, byłam mocno rozczarowana, bo tak tandetnej, niczym z harlekinów okładki dawno już nie wiedziałam. Mam wrażenie, że w niektórych okładkach, niektórych wydawnictw brakuje świeżości, pomysłowości i kreatywności grafików, bo są projektowane w taki sposób, że ja będąc w księgarni nawet bym nie zwróciła na nią uwagi. A wiadomo, książka najpierw przyciąga okładką. Ale już przechodząc do kolejnego aspektu – środka.
Mamy tutaj przypadek, gdzie główna bohaterka Kamila Fuse budzi się w szpitalu i nic nie pamięta. Utrata pamięci sprawia, że musi wszystko odkryć sama. Co się wydarzyło, co się działo przed wypadkiem i co robiła. Nikt jej nie chce pomóc, nikt jej nie chce nic powiedzieć, co dla mnie jest wielkim, niesamowitym szokiem. Z jednej strony troszczą się o nią, a z drugiej totalna olewka typu – straciłaś to przypominaj sobie sama. Nie rozumiem takiego podejścia i zabiegu zastosowanego przez autorkę.
„Ja nic nie pamiętam, ale nie mogę żyć życiem, którego nie potrafię sobie przypomnieć. Liczy się dziś.”
Mamy także Tymona, który jest jej przyjacielem od najmłodszych lat. Stara się pomóc dziewczynie przez to wszystko przejść, jednak kiedy Kamila odzyskuje skrawki pamięci, kolejne puzzle wskakują na swoje miejsce wychodzą na wierzch sekrety, które mogą przewrócić świat tej dwójki do góry nogami.
Trochę nie rozumiem tej książki. Nie rozumiem jakim przesłaniem w jej pisaniu kierowała się autorka, bo tutaj nic pouczającego, mądrego nie napotkałam. Książka dla mnie to jeden wielki nonsens, który jest raczej momentami śmieszy, bo nieracjonalne, wyimaginowane zachowania bohaterów, ich postępowanie były dla mnie totalnie śmieszne. Zbędne opisy typu: „tkanina okalająca moje ciało jest bardzo przyjemna”. Nie wiem, co takie zwroty wnoszą do książek oprócz ich zbędnego zapychania w nieistotne elementy. Relacja między tym dwojgiem młodych ludzi była dla mnie totalnie bez jakiejkolwiek chemii, emocji. Była tak płytka, tak naciągana, że totalnie nie mogłam jej wyczuć.
Niestety, dla mnie książka która jest kompletnie bez jakichkolwiek emocji, zaskoczeń i wrażeń. Zdaje sobie sprawę, że każdy czytelnik ma inny gust, inne wizje, co do życia i gust, ale dla mnie ta książka o której raczej już jutro nie będę pamiętać.
wioletreaderbooks 2021-07-07 12:06:22