Dla mnie najpiękniejszy jest moment, kiedy pierwszy tom książki bardzo mi się podobał, a w domku już czekał tom drugi:-) Kolejnym plusem jest fakt, że ten tom jest utrzymany na takim samym poziomie jak pierwszy. Akcja brnie do przodu niczym koń wyścigowy i nie wiemy jak się to wszystko skończy:-)
Co dziwne, w tej części miejsce akcje jest zupełnie inne. Bardziej surowsze i mroczniejsze. Zanika gdzieś wcześniejszy luz i trzeba być odrobinę poważniejszym. Aline nie może już romansować z osobami, które w jakiś sposób jej się spodobały, gdyż teraz każdą ją zna i bacznie obserwuje. Chciałaby być nieco bardziej wyluzowana i mieć pewną swobodę, lecz ponownie każdy jej krok będzie zależny od osoby płci męskiej:-) Czy zatem będzie musiała się podporządkować, czy zwinnie wywinie się z każdego problemu? Koniecznie musicie to przeczytać:-)

Jest to tom drugi i nie zauważyłam aby mnogość wydarzeń się tutaj zmieniła. Wciąż dzieje się coś niespodziewanego, a postacie zyskały dodatkowo miano niezdecydowanych i troszkę bardziej tajemniczych. Czy zatem mają przed nami jakieś niecne tajemnice?
O ile w pierwszym tomie postać Alice się nie zmieniła, o tyle tutaj przejdzie ona przemianę. Wygląda na to, że nieco dorosła i bardziej rozważnie potrafi podejmować wszelkie decyzje. Bywa, że będzie chciała niektóre fakty przewidzieć i działać tak, by nie sięgnąć większych szkód. Wciąż ma w sobie pewność siebie i ten takt bycia lepszą i mądrzejsza od innych. Nie chce pokazywać swoich słabości, lecz czy to oznacza, że jakieś będzie miała?

Jest ogrom pytań, a odpowiedzią może być jedynie fakt przeczytania tej książki:-)

Dla mnie największym atutem jest to, że nie mogłam przewidzieć wydarzeń. Autorka zawsze zostawia nas z pewnym niedosytem i niedokończoną akcją z dwoma wyborami, byśmy sami mogli pomyśleć, jak się to może skończyć. Ten niedosyt sprawia, że chcemy ją czytać i czytać. A jeszcze jakby najlepiej przed końcem się okazało, że wyjdzie kolejny tom;-)

Romans, zagadki kryminalne, walka i godność. Ja ją wam polecam:-)przyrodaz 2021-10-13 12:52:26

Lekturę „Pana Kamienia Wschodu” rozpoczęłam czytać zaraz po skończeniu pierwszej części z serii „Mistrz Gry”. O ile pierwsza część była genialna, tak w drugiej wydarzyło się coś czego kompletnie się nie spodziewałam.
Autorka ma bardzo przyjemny dla czytelnika styl pisania. Wykreowany fantastyczny świat przez panią Joannę jest genialny, ale i bardzo podobny do naszego. Fabuła książki jest ciekawa i co najważniejsze zaskakująca. Jednak w pierwszej części nie było momentów nudy, co niestety przytrafiło się w „Panu Kamienia Wschodu”. Początkowo akcja pędzi jak szalona, później staje się strasznie powolna (powiedziałabym, że nawet momentami dość nużąca), aby na samym końcu znów przyspieszyć i wprowadzić czytelnika w osłupienie. Nasza bohaterka musi mierzyć się z nowymi wyzwaniami, które nie są dla niej proste - ślub, banicja, ratowanie życia swego, a także dziecka. Do tego znacznie lepiej poznajemy obyczaje ludu i ich zasady oraz normy wedle których żyją. Stajemy się świadkami konserwatywnego społeczeństwa, gdzie uprzedmiotawianie kobiet jest na porządku dziennym, a religia i polityka są ze sobą ściśle powiązane. Postacie bohaterów są bardzo dobrze skonstruowane, jednak to wyłącznie Aline jest postacią z krwi i kości, którą da się lubić.

Mając na uwadze także pierwszą część muszę przyznać, że ta wypada troszeczkę słabiej. Jednak uważam, że warto zapoznać się z tą serią. Znajdziecie w niej wiele prawd, które mają swoje odniesie w życiu codziennym i otaczającym nas świecie.
Pomimo, że książka jest drugą częścią to spokojnie możecie po nią sięgnąć nawet bez znajomości pierwszego tomu. Autorka snuje historię w taki sposób, że bez problemu można się we wszystkim połapać. k.tomzynska 2021-11-13 17:07:39

"Północ nie przywitała jej z otwartymi ramionami, ale po leniwym popołudniu pośród tych osobliwych ludzi, chciała tam zostać. Podobała jej się ta wrzawa w oberży. Śmieszyły ją nieustanne kłótnie o renifery. Intrygowały sprawy, których nie rozumiała: te wszystkie symbole, powitania, przeprosiny, długi, kropki na czole. To było jak necąca przygoda, jak podróż do dziecięcego świata legend."
Prawie rok przyszło nam czekać na kolejną część serii "Mistrz gry", ale wybaczam, ponieważ to co tutaj się dzieje to po prostu majstersztyk w swoim gatunku. Autorka zaczyna z przytupem, by potem jeszcze bardziej podkręcić tempo, więc ostrzegam lojalnie, że bez lektury poprzedniego tomu, ani rusz.
Oprócz znajomych bohaterów, pojawia się całą plejada zupełnie nowych, również barwnych, z Michelem na czele. Przyznam uczciwie, że byłam go strasznie ciekawa, i cieszę się, że się nie zawiodłam. To jedna z tych postaci, która gdy się pojawia (a pojawia się praktycznie od pierwszych stron), to od razu kradnie całe show. Twardy, nieustępliwy i niezwykle oddany Aline, ale nie będący przy tym ckliwym i zapotrzonym w nią pantoflarzem, ponieważ Michel to mrukliwy, rzadko okazujący emocje człowiek Północy. A sama Północ, cóż, to kraina nieprzystępna, pełna starodawnych wierzeń, którą zamieszkują twardzi ludzie, których przychylność, Aline będzie musiała sobie zjednać, aby przetrwać. Fascynujący, wciągający, pełen zwrotów akcji, niespodziewanych sojuszy i dotkliwych zdrad, właśnie taki jest "Pan Kamienia Wschodu".Life_substitute 2021-11-15 16:40:30