„Diabelna prawda” jest kontynuacją niedawno wydanej książki P.K. Farion pod tytułem „Diabelski układ”. Jeżeli chodzi o pierwszą część to miałam z nią ogromny problem. Kilka razy brałam ją do ręki i odkładałam. W szczególności sam początek był bardzo szybki i nie do końca dla mnie zrozumiały i porywający…

Co do drugiego tomu to już w całą historię bardziej się „wkręciłam”. – możliwe dlatego że już jakieś pojęcie co do samej fabuły miałam. Tym razem Sara ulega wypadkowi „jeżeli można to tak nazwać”. Sam Błażej chyba nie wie do końca co ma ze sobą począć. Popada w alkoholizm, żywi się fast foodem, nie tęskni za ukochaną do której nikt nie chce go wpuścić. Mężczyzna chce być uczciwy z ukochaną kobietą. Chce jej wyjawić najmroczniejsze „diabelne” sekrety, ale czy kobieta będzie w stanie poradzić sobie z takimi informacjami? Czy nie będzie groziło jej jeszcze większe zagrożenie? Czy pozostanie tak silną kobietą pomimo, że zabrano jej już chyba wszystko….

Po raz kolejny mam ogromny problem z twórczością Pani Farion. Niby wszystko gra. Jest on – niegrzeczny chłopiec, którym władają demony przeszłości i teraźniejszości. Jest i ona zakochana kobieta próbująca ocalić ukochanego za wszelką ceną (pomimo bólu, cierpienia i momentami zatracenia samej siebie). Z drugiej zaś strony cała otoczka, opisy, historia jakoś mnie nie porwały…dream_books25 2021-07-18 16:44:11

"Postanawiam teraz się nad tym nie rozwodzić. Dam jej czas, żeby ochłonęła. Nie będę jej denerwować. To we mnie ma mieć wsparcie. Wystarczy, że jej matka jest harpią. Wygląda na to, że dziewczyna została sama. Tak przynajmniej uważa. Okłamałem ją w najważniejszej kwestii. W sumie ciągle ją okłamywałem. Ale koniec z tym. Muszę odkupić swoje grzechy i doprowadzić do tego, że Sara mi wybaczy, uwierzy i pozwoli znów wziąć się w ramiona. Jak ja tego cholernie pragnę."

Nadszedł czas spowiedzi Błażeja, przyznania się do wszystkich kłamstw i wyjawienia prawdy o powodach swojego działania. Tylko czy Sara będzie w stanie mu wybaczyć i zrozumieć dlaczego ją to wszystko spotkało?
Odpowiedź na te i inne pytania znajdziecie w książce która muszę przyznać, że jest lepiej napisana niż poprzednia. Przede wszystkim nie ma w niej tak absurdalnych sytuacji, a słowo "piękna" pojawia się w ilości, którą można zaakceptować. Akcja toczy się raczej spokojnym tempem, nie ma też natłoku wydarzeń i nagłych zwrotów. Ta część jest bardziej emocjonalna, przepełniona bólem, żalem i cierpieniem. Kończy się w taki sposób, że koniecznie chciałoby się wiedzieć co będzie dalej. mopsowe.czytanie 2021-08-11 20:06:30