"Już dawno nigdzie nie czuła się bezpieczna"

Podczas ucieczki z Acheronu nic nie idzie zgodnie z planem. Kapsuła ratunkowa rozbija się na Fiorinie, planecie z męską kolonią karną. Czy jedynej ocalałej z twardego lądowania Ripley zagrażają tylko wyposzczeni mężczyźni z kryminalną przeszłością?

A może nie tylko ona wychodzi cało z katastrofy? Czy organizm, którego jedynym celem jest przetrwanie nie znajdzie sposobu, by przeżyć?

W korytarzach dawnej kopalni czai się znane jej zło, którego miała nadzieję już nie spotkać, a jeśli już to tylko w sennych koszmarach. Przyjdzie jej się z nim zmierzyć ponownie. Tylko jak je pokonać nie mając żadnej broni?

Mimo, że dobrze znam fabułę filmu, po raz kolejny z niesamowitą przyjemnością zagłębiłam się w losy tej, twardej jak stal, kobiety, która nie ma już sił na żałobę po stracie kolejnych osób, do których się przywiązała. Której jedyną misją staje się unicestwienie obcego, ksenomorfa, zagrażającemu gatunkowi ludzkiemu.

Czy książka daje nam więcej, niż film? Zdecydowanie. Niezwykle sugestywne opisy walk, otoczenia, wgląd w emocje bohaterów, ale i świetnie oddane narastające poczucie zagrożenia i tego co nieuchronne.

Książka zatem, czy film? Ja jestem za książką, tym bardziej tak genialnie wydaną przez Wydawnictwo Vesper.
czytanie.na.platanie 2021-08-29 14:58:42