Twórczość Kingi Litkowiec jest mi dobrze znana. Dlatego z chęcią zabrałam się za czytania "Czarne serce". Okładka jest fenomenalna, a opis zachęca. Historia jest też zupełnie inna niż dotychczas nam znane. Książkę pochłonęłam błyskawicznie. Czyta się ją naprawdę szybko. Początkowo trochę akcja nudnawa, ale jak już się rozkręciła to aż żal było, że to koniec.

Carida to młoda 16-letnia dziewczyna, która ucieka porywaczom. Mija 3 lata, udaje jej się znaleźć schronienie na Rtttnest, gdzie nawiązuje znajomości i przyjaźnie. W końcu udaje jej się odetchnąć i znaleźć radość życia. Nie na długo. Na wyspę docierają jej niedoszli porywacze a wśród nich on nich szef Miguel. Carida poddaje się w zamian za obietnice, że nikt z wyspy nie ucierpi. Czy Miguel dotrzyma obietnicy? Jaki los czeka Caridę?

Historia nietuzinkowa. To zupełna nowość, jeśli chodzi o motyw książki. Wśród popularnych mamy albo romanse biurowe, albo romanse mafijne. Tu pojawiają się piraci. Historia mroczna i mam trochę niedosyt. Zabrakło mi jakichś zabaw pirackich, sam historia skupiła się na relacji między Caridą i Miguelem. Przydałoby się więcej opisów życia z pirackich rejsów. Niestety miłośników erotycznych scen muszę rozczarować. Zanim dojdzie wogóle do takich scen, minie trochę czasu. A i wtedy sceny są zdystansowane. Od razu zaznaczę, ze to nie wada. Nie mamy tu słodkiej, lukrowej historii. Jest mroczna i tak zaskakująca, że nie jesteśmy w sposób przewidzieć co się wydarzy. Owszem domyślamy się, że tych dwoje połączy uczucie, ale uczucie to jest skomplikowane.

Cała książka jest napisana z punktu widzenia Caridy. Trochę zabrakło mi rozdziałów oczyma Miguela. Wprowadziłoby to zupełnie inną perspektywę. Tak jest on postacią, która ciężko rozgryźć. Książka pozbawiona jest też zbędnych opisów co jest dużym plusem. Czuć emocje, choć brakuje chemii między bohaterami ich historia jest spokojna jeśli chodzi o uczucia. Zwłaszcza Miguel, który jest pozbawiony wszelkich emocji. Jednak Carida znajduje sposób by do niego dotrzeć. Historia nie należy do lekkich. Sporo w niej brutalności. Sama fabuła dość odważna i porywająca. Nie ma tu typowego uczucia, nie ma fascynacji i namiętności, do której jesteśmy przyzwyczajeni przez świat pisarski.

Nienawiść miesza się z miłością. Główni bohaterzy przechodzą przemianę. Na każdym kroku książka intryguje, zaskakuje i pochłania. I mimo że książka nie ma jakieś porywającej akcji, toczy się monotonie, nabiera szybszego tempa, po czym szybko kończy, ma w sobie to co. To coś, co sprawia, że nie sposób się od niej oderwać. Co jest dużym plusem tej książki to postać Miguela. Od samego początku ukazany jako twardy, bezwzględny pozbawiony uczuć potwór. I tak zostało do końca z małym ale. Jego przemiana jest subtelna. Nie pokazał po sobie uczuć, jedynie mówił, że Carida ma w sobie to coś, co sprawia, że chce ja dla siebie. Nie padają z jego ust typowe słowa o uczuciach. Widać za to, że otwiera się na miłość.

Mankamentem jest epilog. Duży plus, że jest on nieoderwany od rzeczywistości. Zakończenie przed nim jest powiązane z wydarzeniem z epilogu. Może będzie część druga? Ja już widze oczyma wyobraźni te przygody, jakie czekają Caridę i Miguela....lalka1 2021-08-10 21:14:19