"I tutaj docieramy do kwestii samego wybrańca: przebrzmiałej gwiazdeczki baseballu, Lena DiMartile, który nieoczekiwanie dla samego siebie przemienił się w dziennikarza i którego jedyny talent polega na kleceniu chwytliwych zdań. Ale to nieistotne, bo jest wysoki, ma ciemne falowane włosy I lekki trądzik, który na jego policzkach prezentuje się równie urokliwie jak okulary w grubych oprawkach na twarzach modelek."
Spodziewałam się typowego, może nawet słodkiego romansu dla nastolatek, a dostałam kawał porządnej literatury młodzieżowej, poruszającej poważne tematy takie jak feminizm, seksizm, różnice kulturowe czy podwójne standardy. Autorka w przejrzysty i subtelny sposób stara się przybliżyć te pojęcia, próbując jednocześnie pokazać ich złożoność i niuanse. "Cała szkoła mówi o mnie" to również opowieść o dojrzewaniu, szukaniu własnej drogi i pierwszej miłości, która napisana jest w bardzo dojrzały i przemyślany sposób. I właśnie tutaj mam drobne zastrzeżenia, gdyż zabrakło mi odrobiny lekkości w tej historii, tak by była bardziej przystępna w odbiorze, zwłaszcza dla młodszego czytelnika, ale to jedyne "ale" jakie mam do tej książki, ponieważ całość wypada naprawdę dobrze i daje do myślenia.Life_substitute 2021-09-11 18:09:40

O "Cała szkoła mówi o mnie" chodzą różne opinie. Jedni chwalą, drudzy wręcz przeciwnie. Ja akurat znajduję się w tej pierwszej grupie. Jednak już na wstępie muszę przyznać, że mogłam nie zauważyć wielu rzeczy, które podziałałyby na minus, ale najzwyczajniej w świecie nie skupiałam na nich uwagi, bo czasem po prostu bardziej skupiam się na swoich przeżyciach podczas lektury niż na szczegółach. Muszę jednak przyznać, że mimo że czytało się ją naprawdę lekko oraz dość szybko, to były momenty, w których mi się ona dłużyła. Niektóre akcje były trochę za bardzo rozwleczone. Co jednak podobało mi się w tej książce to fakt, że w końcu po dość długim czasie od premiery "Do wszystkich chłopców, których kochałam" mamy różnorodność w postaciach, jest tutaj pełno postaci azjatyckiego pochodzenia, co daje także powiew świeżości. Porusza ona także ważne problemy oraz tematy, o których rzadko mówi się w książkach, a już zwłaszcza tych dla młodzieży. Pokazuje ona także pewne zachowania, których na co dzień możemy nie zauważyć. Zabrakło mi jednak w tym wszystkim kilku słów od samej autorki. Nie chodzi mi tu o podziękowania, a o parę wyjaśnień, czemu taka postać jest jaka jest, czy miało to coś na celu, to samo tyczy się niektórych wydarzeń. Jako osoba, która sama pisze wiem, że niekiedy coś jest zrobione z jakiegoś powodu. Mimo to jednak z chęcią dam tę pozycję swojej młodszej siostrze.Sarcastic Books 2021-09-16 17:44:17

Powiem wam, że ja przepadam za literaturą młodzieżową, choć powiedziałabym, że tutaj spotkałam się z nią na nieco wyższym poziomie. Bohaterowie są niezwykle dobrze wykreowani, odznaczając się odmiennymi cechami charakteru. Każdy z nich ma swoje marzenia i brną ku przodowi, by móc je spełnić. Czasem bywa, że z powodu wypadków muszą inaczej je ukierunkować, jednak i wtedy nie poddają się, tylko po obraniu nowego kierunku pragną je spełnić.

W książce poznacie Elizę, która jest bardziej poukładana, niż moje książki. Ma wyznaczone cele, które starannie planuje i niemal w porządku chronologicznym spełnia. Dziewczyna, która lubi rządzić i czuć zależność od podległych jej osób. W momencie, kiedy jeszcze jedna osoba zacznie się ubiegać o stanowisko redaktor naczelnej jest pewna swojej wygranej. Ale czy to wszystko będzie takie proste?

Na drogę Elizy wkroczy Len, który będzie chciał objąć to samo stanowisko. Jest niedoświadczony, choć wie, że jego teksty potrafią przyciągnąć każdą uwagę. Oprócz inteligencji posiada także lekką mowę, przystojny wygląd i to coś, co przyciągnie uwagę jego rywalki. Jednak, czy te cechy wystarczą, by to jego wybrali?

Oj książka pełna zawirowań. Rywalizacja, namiętność, feminizm, pierwsze przyspieszone bicie serduszka i walka o stołek. To niesamowita mieszkanka, która zdobi tą książkę. Podobało mi się, że skoro Len przedstawiony był jako luzak, to faktycznie jego zachowanie i wypowiedzi na to wskazywały. To nie była tylko cecha charakteru, która o nim świadczyła, ale osobowość, która w ten sposób postępowała w każdej sytuacji. U Elizy miałam wrażenie, że gdyby ktoś pociągnął ją za mundurek, to pękłby jak naciągnięta struna. Aż dziwne, że nie wadziła brodą o sufit.
Kiedy jednak pojawiły się pierwsze oznaki uczucia, ona była niemal zdesperowana. Nie rozumiała jak taka rozważna i poważna mogłaby sobie pozwolić na taką słabość. No i co na to wszystko jej rywal? Czy zdawał sobie sprawę z jej kiełkującego jeszcze uczucia? Czy w porę udało jej się na tym zapanować, czy... poległa?
Po prostu musicie ją przeczytać!przyrodaz 2021-09-19 17:32:20

Na początku przygody z utworem ,,Cała szkoła mówi o mnie” byłam sceptycznie nastawiona. Później jednak pokochałam historie Lena i Elizy. Fabuła w powieści kręciła się wokół tematu feminizmu i łamania praw kobiet w szkole, do której uczęszczali główni bohaterowie. Eliza chciała zapobiec temu wszystkiemu i zorganizowała protest, który przerósł ją samą. Nie spodziewała się, że zacznie żywić jakikolwiek dobre uczucie do twarzy patriarchatu, któremu przecież miała się sprzeciwić. Autorka porusza tutaj bardzo ważny temat jakim jest seksizm i umniejszanie roli kobiet, nie tylko w fikcyjnej szkole w powieści, ale także w realnej rzeczywistości która otacza nas na co dzień. Bardzo przypadł mi do gustu styl pisania autorki oraz zakochałam się w tym jak tworzyła ona dialogi. Są one pisane bardzo przejrzystym, a jednocześnie wyrafinowanym językiem. Nie wiem do końca jak to opisać, ale bohaterowie, a zwłaszcza główni, nie mówili do siebie językiem potocznym, ale takim wyszukanym, co bardzo mi się spodobało. Wielkie brawa dla autorki należą się za stworzenie tak barwnych i obdarzonych mocnym charakterem postaci oraz fabuły, która z pozoru wydaje się prosta i nie wymagająca, ale porusza ważne, współczesne problemy. Michelle Quach przedstawiła nam wydarzenia opisane w powieści tak, że czytelnik chce przeżywać non stop razem z bohaterami ich historie i pochłonąć książkę na raz tak jak ja to zrobiłam. Jestem pewna, że nawet osoba, która nie lubi młodzieżówek przeczyta tą książkę z chęcią i długo nie zapomni o tej pozycji. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i z pewnością nie ostatnie.
-Dominika.istnienie.slow 2021-09-20 19:47:24