Powiem wam, że nie jestem zwolenniczką gangów, najlepiej dla mnie, gdybym nic o nich nie wiedziała, ale w życiu człowieka przychodzi taki moment, że chce się dowiedzieć jak to wszystko działało. Jak udawało im się narozrabiać i uciec nie pozostawiając za sobą świadków? Wiem, że tamte czasy były inne, a policja wyznawała dwie zasady, prawdę prawdziwą i prawdę kłamliwą. Wtedy by żyć nie tylko trzeba było kłamać, ale i robić to w taki sposób, by nie tylko inni, ale i sam oskarżający w nią uwierzył.
Chciałam zaznaczyć, że nasz autor bardzo dokładnie wszystko poopisywał. Podawał nam konkretne daty i miejsca bójek. Najbardziej zaskoczyły mnie tutaj informacje o ich nazwiskach. Z uwagą czytałam również o kształtowaniu się gangów. Co robili, że ,,zakładali spółki", jak się rozwijali i co było ich celem. To prawie tak jakbym czytała czyjś życiorys, który nie napawał mnie optymizmem. Już samo znaczenie, że należało się do ich paczki oznaczało ogromne uprzywilejowanie. Nie musieli się martwić o pieniądze i obca była im uczciwa praca. Swoje plecy wykorzystywali wszędzie gdzie mogli i nie zastanawiali się nad trwonieniem ich. Mieli tego pod dostatkiem, podczas gdy niższe klasy ciężko na ich zachcianki harowały.
Wszystko jest bardzo przejmująco opisane, aż ciarki miałam na plecach. Jest to literatura faktu, więc nie doszukujcie się delikatnych porównań, czy też opisu przyrody. Autor wiele czasu poświęcił na przygotowanie tak okrutnie szczerego artykułu. Całą historię oparł o angielskie miasteczko Birmingham. Jest to jedno z najniebezpieczniejszych miast, gdzie nie ma czegoś takiego jak druga szansa, czy też współczucie. Tam jest twarda walka na śmierć i życie. W ogóle cała książka jest opisana bardzo sztywno i z napięciem. Trzeba porządnie się skupić, by zrozumieć jej przekaz. Wydaje mi się, że jest równie dostosowana do czytania, co tamte gangi do życia. Tam jest przekazane, że jeśli masz problem, to ci go szybko rozwiążą. Tutaj, jeśli nie jesteś zainteresowany tematem, to jej nie czytaj. Wszystko proste i logiczne.przyrodaz 2021-09-13 18:21:30

Lubicie historie o gangach? Słyszeliście o słynnym brytyjskim gangu Peaky Blinders? Szaleli w latach 20. i 30. XX wieku, a ich sława jest tak wielka, że postanowiono kręcić o nich seriale, a także pisać książki. Sama jestem nimi „zafascynowana”.
„Peaky Blinders. Spuścizna” to już drugi reportaż Carla Chinn’a, w którym historyk opierając się na źródłach historycznych i licznych wywiadach przybliża nam sylwetki ulicznych gangów i dalsze losy rodziny Shelby.

Autor pisze niezwykle ciekawie, ale lektura wbrew pozorom wcale nie jest taka łatwa. Przez historię momentami się płynie, a innym razem trzeba się na niej mocno skupić. Warto zaznaczyć, że autor zwrócił uwagę na wiele szczegółów i widać, że przed napisaniem książki przeprowadził dokładny research. Opisy bójek, dokładne daty i miejsca potrafią pozytywnie zaskoczyć czytelnika. Z książki możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o zakładaniu gangów, ich rozwoju oraz celach powstania. Śmiało można powiedzieć, że tworzyły się wtedy rodziny, które uchodziły ze elitę. Należenie do nich było ogromnym przywilejem i niosło za sobą wiele korzyści - nie tylko materialnych, ale i społecznych. Od całej fabuły bije niezwykły autentyzm, ale i brutalność. Autorowi w świetny sposób udało się oddać klimat fabryk, klas robotniczych i życia na początkach XX wieku. Największym smaczkiem okazało się dla mnie życie członków gangu i ich rodzin poza Peaky Blinders. W książce znalazły się także ilustracje, które są świetnym uzupełnieniem treści.

Jeżeli interesują Was gangi, przestępczość, Peaky Blinders i jesteście fanami serialu to zdecydowanie ta książka jest dla Was. Zobaczycie kim naprawdę były postacie na których wzorowali się twórcy serialu, bo niestety serial a książka to ogromna różnica. Zachęcam Was także do sięgnięcia po wcześniejszą książkę autora, która także bardzo przypadła mi do gustu. k.tomzynska 2021-09-21 14:23:49