"Ciszę zakłócił dźwięk.
Ledwie słyszalny, ale łamiący serce odgłos, zaklęty w krystalicznych kroplach.
Dźwięk spadających łez."

"Ciszę przepełniającą stary szpital zakłócił dźwięk.
Esencja żalu i wzruszenia popłynęła po policzku rudego chłopaka i kapnęła na podłogę.
Był to dźwięk spadających łez."

"W drżenie ciał, w ciszy, przerywanej urwanymi od jej szlochu oddechami, słychać tylko jeden dźwięk.
Dźwięk spadających łez."

Jedna chwila sprawia, że mały Lukas traci swój ochronny parasol. Zmanipulowany i pozbawiony choćby krzty miłości zamyka się w sobie i odziewa w obojętność.

Wtedy rodzi się Silent, wrażliwy, milczący chłopak marzący o normalności, ciepłym posiłku, czystej pościeli i szczerej miłości.

Los zaczyna mu sprzyjać, jednak poharatana dusza nie potrafi osiągnąć równowagi.

Czy przyjaźń i miłość staną się najlepszym lekarstwem? Czy pozwolą wymazać najgorsze obrazy, pozbyć się natrętnych myśli, najboleśniejszych wspomnień?

To co zaserwowała nam autorka to prawdziwy majstersztyk. Początek książki był wstrząsający, przepełniony bólem i cierpieniem. Krzywda jakiej doświadczył Lukas była niewyobrażalna. To ona go ukrztałtowała i doprowadziła do tego, że podejmował złe decyzje, popełniał błędy i zaliczał porażki. To ona sprawiła również, że nie chciał być taki sam jak jego oprawca. Nie pozwolił zabić w sobie dobroci, która wciąż się w nim tliła. Braterska więź łącząca Lukasa i Reda wzruszyła mnie od samego początku, to że rozumieli się bez słów było fenomenalne. Książka dostarczyła mi ogromnych wrażeń, sprawiła że nie mogłam się od niej oderwać. Chciałam wiedzieć co wydarzy się za chwilę i jednocześnie odwlekałam ten moment jak najdłużej, nie potrafiłam rozstać się z bohaterami i ich historią. Polecam! mopsowe.czytanie 2021-11-02 18:47:13