,,Pierwszy piękny bukiet kwiatów spośród wielu najpiękniejszych, swego czasu zasuszonych na wieczność. Pamiętam wszystkie kwiaty, ich poszczególne płatki i pąki, pamiętam ich zapach i namiętność, która Nas łączyła".

Nawet nie wiem, czy jestem w stanie zrecenzować wam tą książkę. Rozczuliłam się przy niej jak małe dziecko, kiedy biegnie w objęcia matki po dłuższej nieobecności. Była na wskroś taka prawdziwa i emanująca chwilą, której nie da wam zwykła powieść. Nie było tutaj jakichś banalnych wydarzeń, tylko piękno nucone przez wiatr i skierowane prosto do naszego serca. Nie można od niej odejść nie poznając zakończenia. Jest krótka, lecz burzliwa. Bohaterka opowiada nam o swoich związkach, z których każdy kolejny miał być tym ostatnim. Wydaje mi się, że swojego pierwszego męża darzyła tą największą wyciskającą soki z płatek róży miłością. Dobrani pod względem wyglądu, gustu i każdego momentu, który chcieli spędzać tylko ze sobą. Wiele niewypowiedzianych słów gdzieś zgasło pewnego dnia, kiedy ten postanowił odejść w brutalny sposób. Jedyne, co jej pozostawił to nienapisane listy, które w obliczu swojego sumienia pozostawiała na jego grobie.
Kiedy najbardziej potrzebowała pocieszenia poprzez babcine wdzięki poznała kolejnego mężczyznę. Miłość jak z obrazka, gdzie stojący obok ludzie wyglądają pięknie, lecz po zrobieniu zdjęcia nie wiedzą co mają ze sobą począć. Dodatkowo on również zranił ją jako kobietę, wbijając szpilkę tam, gdzie powinna czuć uczucie gorące namiętności.
By nie za bardzo wam spojlerować napisze tylko tyle, że po tak burzliwych mieszankach odczuć ciężko jej było stać się piękną. Potrzebowała kogoś, kto przytuli ją, kiedy będzie smutna. Bardzo tęskniła za pierwszym mężem, dlatego może nawet nie spostrzegła, kiedy ze zbiegu okoliczności, którego nikomu nie życzę odnalazła coś, co zmieniło jej życie po raz enty. Lecz czy to było to, co ocierało łzy po walce ze samą sobą?
Niesamowicie piękna i aż szkoda, że taka krótka. Zakochałam się w niej od początku i wiem, że i wy poczujecie to samo...przyrodaz 2021-10-07 11:27:16

Główna bohaterka Małgorzata opowiada nam o swoim życiu, poznaniu pierwszego męża, jego samobójczej śmierci oraz o tym jak poznała nowego mężczyznę. Małgorzata opowiada o jego zdradzie, zawiedzionych uczuciach, samotności i zagubieniu.
Książka ta jest cieniutka, a opowieść poprzez swoją realność tak wciąga, że szybko ją czyta się.
To taka życiowa opowieść o emocjach i problemach życia codziennego. Taka, która mogłaby przydarzyć się każdemu.
Pozostanie na długo w mojej pamięci, bo bardzo mnie wzruszyła ta krótka opowieść.
Wartościowa książka, po którą trzeba sięgnąć, bo ta książka pokazuje, że warto mieć nadzieję i walczyć o lepsze jutro.
Rozdziały oznaczone są jako stacje co przypomina Drogę Krzyżową.
Więcej nie zdradzę. Koniecznie przeczytajcie.
Książkę przeczytacie w jedno popołudnie lub wieczór.
Polecam.BRUNETTE BOOKS 2021-10-15 13:08:49