W „Okrutnej siostrze” widać te same elementy, które występowały również w „Córce króla moczarów”. Akcja znów toczy się w odludnym miejscu, w lesie, na łonie natury. W fabułę wplecione są ciekawostki o otaczającej nas faunie i florze. Jest również kilka wzmianek o ulubionych baśniach, w które bawiły się siostry. A jednak temat na jakim autorka oparła swoją opowieść jest w mojej ocenie, o wiele bardziej wciągający niż w poprzedniej książce. Karen Dionne bardzo dobrze ujęła wątpliwości jakie mnożą się w głowie rodziców i ich sprzeczne emocje. Naprawdę warstwa psychologiczna tej powieści jest jej najmocniejszą stroną.

Rodzinną tajemnicę poznajemy dzięki dwóm osiom czasowym. Relacja Rachel, która spędziła 15 lat w zakładzie psychiatrycznym po śmierci swoich rodziców, za których zamordowanie się obwinia, przeplata się z opowieścią jej mamy, Jenny. Powoli przed czytelnikiem pojawia się obraz rodziny, która zmaga się z ogromnym i niebezpiecznym problemem.
Rachel jest postacią, której nie da się nie lubić. Choć wydaje się krucha i złamana przez los, to wbrew pozorom ma w sobie ogromną wolę walki. Jest zdeterminowana do zmierzenia się z prawdą, którą przez lata jej umysł wypaczył. A będzie to szalenie niebezpieczna misja.

Trochę mi zabrakło wyjaśnienia motywacji Charlotte, czyli siostry Jenny. Miała ona bardzo dobry kontakt z Dianą, siostrą Rachel. Jednak ich relacja jest dla mnie nie do końca zrozumiała. Uważam, że w książce jest jej poświęcone za mało czasu. A szkoda, bo myślę, że jej charakter również wart jest rozwinięcia.

„Okrutna siostra” jest godna polecenia. Z kart książki wyłania się historia, która jest szalenie realna, a zarazem przerażająco okrutna. Ja znów musiałam sobie dozować jej treść, by przetrawić kolejne wydarzenia w życiu rodziny Cunningham. Nie znaczy to, że powieść nie trzyma w napięciu, bo to rośnie w miarę czytania. Jednak na tyle mocno wczułam się w ich sytuację, że emocjonalnie musiałam chwilę odpocząć. A to oznacza, że książka spełnia swoją rolę i zmusza do refleksji.
Najnowsza powieść Karen Dionne, podobnie jak poprzednia, łapie czytelnika za serce i wywołuje w nim burzę uczuć. Autorka znów stworzyła historię pełną niepokoju i trudnych do podjęcia decyzji. I choć akcja z początku rozwija się dość wolno, to zdecydowanie nabiera tempa pod koniec. Jeśli lubicie thrillery psychologiczne, to warto zwrócić uwagę na tę powieść. cherryladyreads 2021-11-24 14:43:01

Niesamowite! Do tej pory ciężko mi uwierzyć, jak ta książki potrafi złapać czytelnika w swoje sidła, trzymając w permanentnym napięciu, choć można domyślić się ogólnego zarysu fabuły jeszcze przed przekroczeniem połowy historii. „Okrutna siostra” to całkiem niezły thriller psychologiczny, który intryguje niepokojącymi wydarzeniami. Odkrywanie tych poszczególnych „smaczków” jest prawdziwą ucztą dla zmysłów. Poprzednia książka autorki, którą poznałam kilka lat temu, nie ukontentowała mnie w tak dużym stopniu, jak ta odsłona jej twórczości. Na stronach kryje się pewnego rodzaju psychodelia, klaustrofobiczna atmosfera, mrok i wciągające jak bagna tajemnice. Sama akcja przyspiesza i zwalnia, nie jest tak, że szybkie tempo trwa przez całą treść, natomiast spotęgowane do granic możliwości emocje, dostarczone w związku z nakreśloną warstwą psychologiczną, prowadzą do analizy naszego potencjalnego zachowania, a to prawdziwa jazda bez trzymanki. Co zrobić, gdy zła dopuszcza się ktoś, kogo kochasz miłością bezwarunkową? Obleczona w wiele odcieni szarości fabuła tworzy moralny dylemat odbiorcy – potępić czy współczuć? Karen Dionne, warstwa po warstwie, zdrapuje literackim paznokciem lakier z tajemnic, których źródła sięgają domu w głębi lasu, ukrytego przed światem i bez dostępu do wygód cywilizacji. Okrucieństwo i brudne kłamstwa w postaci małych kamyczków, które nagromadzone trafiają wprost w bohaterów, niosąc za sobą rodzinną tragedię. Autorka bawi się uczuciami i poczuciem empatii czytelnika, w taki sposób rozrysowując rodzinne relacje, że więzy krwi przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. Mimo że zakończenie przez całą fabułę majaczy nam z tyłu głowy, jego poszczególne elementy budujące odpowiedź, co wydarzyło się kilkanaście lat temu, podsycają zainteresowania do tego stopnia, że ostatnie rozdziały czyta się już na jednym wdechu. „Okrutna siostra” to nietypowy obraz osobowości bez skrupułów, który powoduje ciarki na skórze, nawet gdy odłożymy już książkę na półkę.books.cat.tea 2021-12-04 13:43:25