M. Mąż opatrznościowy
Antonio Scurati
M. Mąż opatrznościowy
Antonio Scurati
- Wydawnictwo: Sonia Draga
- Rok wydania: 2021
- ISBN: 9788382301922
- Ilość stron: 560
- Format: 16.3 x 23.4 cm
- Oprawa: Twarda
Dzisiaj*Zamówienie złożone do godz. 12.00 (nie dotyczy przedpłat zaksięgowanych po godz. 12.00). Przy zamówieniu większej ilości egzemplarzy czas realizacji zamówienia może ulec wydłużeniu.
Opis: M. Mąż opatrznościowy - Antonio Scurati
Kontynuacja książki M. Syn stulecia, pierwszej części beletryzowanej biografii Benita Mussoliniego, która spotkała się z bezprecedensowym uznaniem krytyki.
Na początku 1925 roku najmłodszy premier w dziejach Włoch, człowiek, który wziął na siebie odpowiedzialność za morderstwo Matteottiego, jakby to był powód do dumy, leży nieprzytomny z bólu w kałuży krwawych wymiocin na podłodze swej garsoniery. Benito Mussolini, „syn stulecia”, który w 1919 roku, po poniesieniu druzgocącej porażki w wyborach, nie wychodził z redakcji swej gazety „Il Popolo d’Italia”, gotowy do dalszej walki ze swymi przeciwnikami, teraz, kiedy już zwyciężył na wszystkich frontach, wydaje się bliski śmierci, pokonany przez wroga atakującego go od wewnątrz, chorobę wrzodową.
Ta scena otwiera drugą część czarnej epopei faszyzmu spisanej przez Antonia Scuratiego w formie powieści dokumentalnej. Autor opowiada w niej o przemianie wodza w dyktatora i o tym, jak „poczwarka władzy przekształca się w motyla bezkresnej samotności”.
Najstarsi towarzysze partyjni Mussoliniego na jego oczach gryzą się ze sobą jak wściekłe psy, on jednak zdaje się nie widzieć tego, co ma obok siebie, jest wpatrzony w rzeczy odległe i okazałe, chce się mierzyć z Wielką Historią. Do rozstrzygania sporów między faszystowskimi hierarchami deleguje Augusta Turatiego, postać tragiczną, bo przywiązującą zbyt dużą wagę do przyzwoitości; zapomina, ile zawdzięcza Marghericie Sarfatti; stara się okiełznać temperament córki Eddy, wydając ją za mąż za Galeazza Ciano; generałom Badoglio i Grazianiemu powierza afrykańskie podboje przedstawiane przez faszystowską propagandę jako wiekopomną misję cywilizacyjną, a będące w rzeczywistości brudną wojną, prowadzoną także przy użyciu gazów trujących i obozów koncentracyjnych.
Tym razem autor jeszcze śmielej splata powieściową narrację z cytatami z autentycznych dokumentów dowodzących, że to, o czym pisze, zdarzyło się naprawdę. Swą opowieść prowadzi aż do roku 1932, do dziesiątej rocznicy marszu na Rzym.
Antonio Scurati, urodzony w Neapolu w 1969 roku, wykłada na wydziale literatury współczesnej uniwersytetu Istituto Universitario di Lingue Moderne w Mediolanie. Przez wiele lat zajmował się badaniami nad językiem wojny i przemocy na uniwersytecie w Bergamo. Jest autorem artykułów wstępnych w „La Stampa” oraz licznych esejów. Jego powieść historyczna „Il rumore sordo della battaglia” została wyróżniona nagrodami: Kihlgren, Fregene i Chianciano. W 2005 r. jako autor powieści „Il sopravvissuto”, został laureatem nagrody literackiej Premio Campiello, a w 2008 r. otrzymał nagrodę Mondello za powieść „Una storia romantica”.
Kraj produkcji: PL
Producent:
Wydawnictwo Sonia Draga Sp. z o.o.
Fitelberga 1
40-588 Katowice (Polska)
tel: 327826037
email: info@soniadraga.pl
Szczegóły: M. Mąż opatrznościowy - Antonio Scurati
Tytuł: M. Mąż opatrznościowy
Autor: Antonio Scurati
Wydawnictwo: Sonia Draga
ISBN: 9788382301922
Tytuł oryginału: M. L?uomo della provvidenza
Tłumacz: Pawłowska-Zampino Alina
Języki: polski
Rok wydania: 2021
Ilość stron: 560
Format: 16.3 x 23.4 cm
Oprawa: Twarda
Kraj produkcji: PL
Recenzje: M. Mąż opatrznościowy - Antonio Scurati
Pierwsze, co chciałam zaznaczyć, to, że książka jest opisana bardzo dosadnym językiem. Nikt tu nie bawi się w ozdobniki, tylko pisze wszytko to, co widzi, aczkolwiek ma na tyle sporą wyobraźnię, że często przyrównuje sceny, czy też rzeczy do czegoś, co można podobnie odczuwać. Bardzo mi się to podobało, bo książka pod żadnym pozorem nie jest nudna. Nie mamy suchych faktów, a same postacie odbieramy jako ludzi, którzy też potrzebują zjeść, potrafią się zmęczyć, czy też mieć gorszy dzień. Taka obyczajowa powieść historyczna warta uwagi.
Opowieść rozpocznie rok 1925, gdzie czytamy opis mieszkania najmłodszego premiera Włoch Benita Mussoliniego. Następnie czytamy o tym, że leży nieprzytomny z bólu w wielkiej kałuży wymiocin. Przeczytamy telegram o stanie jego zdrowia i tak praktycznie w koło. Widzimy co się dzieje z jego zdrowiem, co opisują o tym inni i jak odbiera to lud. Jakie są jego dalsze losy, jak się rozwija i jak jego władza rozkwita.
To coś jakby książka dokumentalna, gdzie w międzyczasie przeczytamy listy anonimowego faszysty. Pisze tam, że jest swoim premierem rozczarowany, że doszedł do władzy z pomocą pań publicznych i kochanek. Spisuje mu całą niewygodną prawdę szufladkując go. Nazywa wszystkie rzeczy po imieniu, co czytałam z nieukrywanym zainteresowaniem.
Lata mijają i dowiadujemy się o kolejnej wojnie wypowiedzianej pierwszego dnia nowego roku 1928. Tam wojska mają jasny cel, chcą okupować obszary na północ od 29 równoleżnika, osłabić plemienia Maghariba i całkowicie podporządkować ludność tubylczą. Oczywiście wszystko poprzez przemoc systematyczną i brutalną. Czytamy jak wojska kolonialne rozbrajają dwie małe grupki mudżahedinów Warfalla i Hassun. Tym samym wiedzą, że nie mogą już skorzystać z elementu zaskoczenia. Po wszystkim chcą odpocząć, lecz nie mogą sobie na to pozwolić.
,,Kto chce wziąć w panowanie nowe ziemie, nie może się poddawać zmęczeniu. Ciało musi się poruszać w niezmiennym rytmie, krew płynąć pod stałym ciśnieniem".
Polecam wielbicielom historii:-)przyrodaz 2021-11-18 13:22:15
