„Wybaczyć nie znaczy zapomnieć ani przestać myśleć o tym, że pragnęłabyś móc zmienić przeszłość. Wybaczyć znaczy przede wszystkim zaakceptować to, że jesteś niedoskonała, bo przecież nie ma ludzi doskonałych. Okropne rzeczy mogą się przytrafić każdemu.”
.
.
Słysząc Nicholas Sparks odrazu mam przed oczami książki „Ostatnia piosenka”, czy „Szczęściarz”, a także ich ekranizacje. Nie będę kłamać jeżeli powiem, że kocham książki autora. Potrafi wprowadzić czytelnika w niesamowity klimat, a to jak pisze o miłości jest piękne.
„Powrót” to kolejna fantastyczna książka autora. Fabuła jest ciekawa, przepełniona bólem, ale i szczęściem. Akcja książki jest dość spokojna, momentami może aż nazbyt. Jednak takiem powolne tempo bardzo tutaj pasuje. Długo rozwijający się romans, pełen nieśmiałości, niedomówień jest na swój sposób uroczy.
Początkowo mogłoby się wydawać, że wiele elementów do siebie nie pasuje. Dopiero strona za strona przekonujemy się, że autor bardzo dobrze to wszystko przemyślał i stworzył nie tylko spójną, ale i porywającą całość od której ciężko się oderwać.
Na uwagę zasługują także pszczoły, które grają tutaj rolę drugoplanową. Te małe stworzenia mają ogromny wpływ na nasze życie o czym autor bardzo nam przypomina. Przecież, gdy wyginą pszczoły zginiemy także my. To właśnie te małe stworzonka, a raczej ich pasieka połączyły ze sobą wszystkich bohaterów. Jeżeli już o nich mowa to nie można im odmówić wyrazistości, a więź pomiędzy nimi jest „magiczna”. Każdy z nich boryka się z trudną przeszłością i swoimi demonami. Jednak wzajemna pomoc i czas potrafią zdziałać cuda.

Nicholas Sparks po raz kolejny mnie nie zawiódł. Jest to książka nie tylko o miłości, ale radzeniu sobie z traumami. Niesie za sobą niesamowite przesłanie i jest cudowna. Historia chwyciła mnie za serce. To dzięki niej uroniłam niejedną łzę, ale i śmiałam się w głos. Czy polecam? Oczywiście, że tak!
k.tomzynska 2021-12-01 15:48:34

Nicholas Sparks ma wyjątkową umiejętność snucia życiowych wzruszających opowieści, w których częstokroć bolesną codzienność przeplata magia uczuć, a odkrywane zarówno te dawne jak i zupełnie świeże tajemnice nadają życiu nowy sens. Tak jest i w przypadku „Powrotu”, którego fabuła niesie w sobie masę ciepła, ale i cierpienia, wyrzutów sumienia, ale i nowej nadziei. Mimo dość leniwie toczącej się akcji te emocje trzymają nas za serce, podobnie zresztą jak odkrywane stopniowo sekrety, aż do wzruszającego zakończenia.

Trevor Benson, lekarz wojenny, wraca z Afganistanu okaleczony zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Skrywa się przed światem w odziedziczonym po dziadku domu w Karolinie Północnej. Nie spodziewa się jednak, że świat nie da mu pozostać na uboczu, a dużą rolę w jego życiu odegrają dwie spotkane tu kobiety i pszczoły.

Dlaczego Natalie, która ewidentnie odwzajemnia jego uczucie, zrywa kontakt, wymuszając na nim obietnicę tego samego? Jaką tajemnicę skrywa? Czemu nie chce kontynuować znajomości? A jaka więź łączyła nieufną i wycofaną nastoletnią Callie z jego dziadkiem?

Czy gdy Trevor odkryje znaczenie zagadkowych ostatnich słów dziadka zdoła znaleźć odpowiedzi na nurtujące go pytania? I czy to wystarczy, by każde z bohaterów rozprawiło się z dręczącymi ich demonami?

To opowieść o problemach, z którymi trudno się mierzyć i jeszcze trudniejszej sztuce wybaczenia samemu sobie, ale i uczuciach, przychodzących niespodziewanie, nie zawsze w dogodnym momencie. Budząca ogrom emocji i wzruszeń, po prostu piękna. czytanie.na.platanie 2022-01-03 13:17:18