Główna bohaterka jest już starszą panią, która w pewien Wigilijny wieczór postanawia zaangażować całą rodzinę w szukanie ich przodków. Bardzo zależy jej głównie na herbie, to jej marzenie by mieć herb rodzinny, oczywiście to tylko przykrywka. Mimo swoich lat Kornelia Trzpiot, jest bardzo chytrą i przebiegłą babcią, nic się przed nią nie ukryje. Starsza Pani widzi, że w jej rodzinie dzieje się nie najlepiej, więc postanowiła im zlecić odnalezienie herbu, mają na to tylko, a może aż rok. W przeciwnym wypadku cały majątek Kornelii zostanie przekazany potrzebującym.

Czy uda się znaleźć herb? Czy za rok spotkają się w takim samym gronie?

Po książki Magdaleny Witkiewicz zawsze sięgam z ogromną przyjemnością, więc czułam, że się nie zawiodę. I się nie myliłam, bo ta historia była rewelacyjna. Świetnie ukazane relacje rodzinne, gdzie wszystkim wydaje się, że babcia już swoje lata ma i paru rzeczy nie zauważy, czy też nie usłyszy, a tu psikus.

Kornelia jest cudowną postacią, babcia, a nawet prababcia, która choćby podstępem, to i tak jej musi być na wierzchu. Jednak rodzina to rzecz święta i choćby świat się kończył dla nich zrobi wszystko, nawet sprawi, że się pokochają.

Autorka w tej historii, którą czyta się w błyskawicznym tempie poruszyła wiele istotnych tematów. Na przykład to, że pieniądze szczęścia nie dają, to, że SMS czy rozmowa przez telefon to nie jest to samo, co spotkanie w cztery oczy. Każdy z nas ma w swojej rodzinie mniejsze czy większe problemy, a ta książka uświadomiła mi, że nie trzeba wiecznie pędzić przed siebie. Warto czasem zwolnić czy też się na moment zatrzymać i zobaczyć ile wspaniałych rzeczy, oraz ludzi mamy wokół siebie. W dzisiejszych czasach dużo osób odkłada wiele spraw na później, jednak to później nigdy nie nadchodzi, bądź nadchodzi, ale za późno. Człowiek nigdy nie będzie zadowolony z tego, co ma i w jakim miejscu się znajduje, bo gdzieś z tyłu głowy jest myśl, może być lepiej, więcej i więcej. I właśnie przez takie zachowanie traci na tym kontakt z najbliższymi.

Ta książka jest wyśmienita, nie raz doprowadziła mnie do łez ze śmiechu, naprawdę nie sądziłam, że będzie taka zabawna. Jednak dzięki tej historii zrozumiałam, też wiele rzeczy i zachęcam, Was wszystkich to przeczytania tej rewelacyjnej książki, bo może i wam też otworzy oczy na wiele spraw. A przecież niebawem święta czy może być bardziej odpowiedni moment na przeczytanie tej książki?MrsBookBook 2021-12-13 11:31:24

"Drzewko szczęścia" Magdaleny Witkiewicz to przezabawna historia na święta i nie tylko. Czytając uśmiałam się jak nigdy:)
Kornelia Trzpiot to dziewięćdziesięciotrzyletnia starsza pani, seniorka rodu, która wnosi do tej powieści bardzo dużo humoru. Jest to kobieta pełna werwy, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Kornelia pewnego dnia stwierdzi, że bez herbu nie umrze. Cała rodzina zbierze się w jej domu, żeby obmyślić plan działania. Jak znaleźć herb, który nie istnieje. Kornelia wymyśliła ten herb. Po co? Przekonajcie się sami.
W rodzinie Korneli nie dzieje się dobrze. Niektórzy troszkę się pogubili, a przecież czasami wystarczy spędzić trochę czasu z drugą osobą, porozmawiać, żeby naprawić relację.
"Drzewko szczęścia" to najlepsza książka autorki jaką do, tej pory przeczytałam.
Myślę, że wiele osób wyciągnie z tej historii wnioski dla siebie i swoich bliskich. A przy tym nie zabraknie dobrego humoru.
Monia 2022-01-04 11:37:01

Kto nie zna książek Magdaleny Witkiewicz musi, po prostu musi nadrobić. Choć kilka. Nie wyobrażam sobie już świąt bez jej książki. "Drzewko szczęścia" jest propozycją świąteczną na ten rok od wwydawnictwa Filia.

Kornelia Nicpoń jest nestorką rodu. Ma już ponad 90 lat, ale wciąż energicznie rządzi swoją rodziną. Podczas świąt wymyśliła, że nie umrze dopóki rodzina nie znajdzie w przeszłości jakiegoś tytułu szlacheckiego. No po prostu bez herbu ona nie zejdzie z tego świata. A jak rodzinka się nie postara to cały majątek przepisze na potrzebujących. Ale Kornelia ma ukryty plan.. Widzi, że jej rodzina potrzebuje celu w życiu by na nowo poczuć ze sobą więź.. Wyniknie z tego mnóstwo zabawnych i niespodziewanych sytuacji..

Już po kilku stronach śmiałam się w głos po tekście "Jeżu, jeżu anaszpanie" 🤣 Zwróciłam tym samym na siebie uwagę wszystkich ludzi w wagonie, ale przy tej książce nie dało się inaczej. Podczas lektury cały czas się uśmiechałam. Pani Magda jest mistrzem w pisaniu lekkich i zabawnych historii. Jednocześnie potrafi przy tym poruszyć naprawdę ważne tematy, ale robi to w tak umiejętny sposób, że orientujemy się dopiero jak po przeczytaniu przytulamy książkę do serca z melancholią. Ta pozycja przyniosła mi wiele radości i uśmiechu. Może przez chwilę zrobiło mi się żal jakiegoś bohatera lub któremuś współczułam. Ale zdecydowanie książka jest mega pozytywna. Każda z postaci jest jedyna w swoim rodzaju. A krowę Felicję to nawet i ja pokochałam. No cudowna książka i oby więcej było takich ❤️pola_reads 2022-01-30 16:50:00

Trzeba mi było takiej historii, jak „Drzewko szczęścia” Magdaleny Witkiewicz. Akcja w książce kręci się gdzieś wokół świąt Bożego Narodzenia, i chociaż jest już dawno po świętach, to dobrze mi się ją czytało.

Magdalena Witkiewicz stworzyła pełną humoru książkę o pewnej rodzinie i poszukiwaniu herbu tejże rodziny. Na początku umieszczony jest spis postaci, myślałam, że w trakcie lektury będę do niego zaglądać, żeby sobie wszystko w głowie poukładać. Jednak autorka wykreowała bardzo charakterystyczne i charakterne osóbki, dzięki czemu ani razu nie wróciłam do spisu postaci. W książce ciągle coś się dzieje, więc nie ma nudy, za to jest ciekawość, co będzie dalej. I chociaż fabuła jest nieco przewidywalna, to nie zabrakło też chwil zaskoczenia. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie, niejednokrotnie śmiałam się sama do siebie, a nawet czytałam fragmenty mężowi, żeby pośmiał się razem ze mną.

Rzadko sięgam po książki około świąteczne, ale po tej książce myślę, że to się może zmienić. motyle_w_glowie 2022-02-02 10:13:26