„Obserwatorzy spoza czasu” to tak naprawdę książka, która powstała w hołdzie H.P. Lovecraftowi. August Derleth zebrał zapiski swojego nieżyjące przyjaciela i postanowił nadać im życie, w książce którą widzicie na zdjęciu.
Jest to zbiór opowiadań, w których czuć grozę i tajemniczy klimat. Jednak prawie każde z nich napisane jest według utartego schematu co jest największym ich minusem. Mamy dom, który zazwyczaj dziedziczony jest po jakimś krewnym (odludku). Bohater - mężczyzna, przeprowadza się do niego i zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Jedne opowiadania są dłuższe, inne krótsze i nie powiem, aby czytało się je szybko. Przez przyjęty schemat jedno - dwa opowiadania dzienne było dla mnie idealną dawką grozy do przyjęciu w wykonaniu Derletha. Czy mam swoje ulubione? Nie powiedziałabym, ale chyba pierwsze najbardziej przypadło mi do gustu. Jednak co trzeba przyznać to każde z tych opowiadań potrafi pobudzić wyobraźnię czytelnika.
Na szczególną pochwałę zasługuje samo wydanie. Porządna twarda okładka, która przyciąga oko czytelnika, a do tego grubszy papier.

Podsumowując - być może książka nie wywarła na mnie takiego wrażenie jak bym chciała. Jednak jak to powieść grozy potrafi pobudzić wyobraźnię i ciarki na plecach. Monotonia schematów dała o sobie znać przez co czytałam ją dość długo, ale i tak na swój sposób mi się podobała. Czy polecam? Po prostu jeżeli jesteście fanami grozy to sięgnijcie po „Obserwatorów spoza czasu” i sami się przekonajcie czy ten zbiór opowiadań jest dla Was. k.tomzynska 2021-11-20 10:42:26

Z pewnością każdy z was zawsze zastanawia się kim jest autor danej książki, więc wam go nieco przybliżę. Nie dlatego, bo nie wiem co napisać, ale dlatego, że jest to potrzebne, by zrozumieć tą książkę:-)
Otóż Howard Phillips Lovecraft był amerykańskim pisarzem, który kochał literaturę grozy i fantasy i takiego właśnie klimatu w książkach się trzymał. Żył w latach 1890-1937. Jest jednym z prekursorów fantastyki naukowej. I tutaj nie uwierzycie, ale ma swój jeden niepowtarzalny przez nikogo styl pisarski. Nawet określili go jako horror lovecraftowski:-) A dlaczego? Gdybym sama o tym nie przeczytała, nigdy nie potrafiłabym go nazwać. On nawet gdy opisywał rzeczy błahe, to i tak nam wydawały się jakieś takie wielkie i straszne. Jakiekolwiek zdanie dotyczące czegokolwiek jest tutaj wyniosłe i pełne smaku. Bardzo dużo tutaj słów niespotykanych, nawet można by rzecz, że naukowych, doktorackich, takich z wyższej półki. Nie ważne, że czasem nie rozumiałam ich znaczenia. On ustawił je w takim miejscu, że wiedziałam o co mu chodziło. I na tym polegał cały paradoks, że nawet nie znając słów, mogłam śmiało je do innych odpowiedników przypisać i automatycznie wiedziałam co czytam:-) Czy to nie cudowne? Zaraz poczułam się mądrzejsza:-)
Co tutaj znajdziecie, otóż szesnaście opowiadań, które są jakby wyrwane, czy też spisane na podstawie fragmentów, które po sobie pozostawił sam autor. Wszystkie zostały złożone przez Augusta Derletha z którym bardzo często dzielił się swoimi przemyśleniami. To tak jakby urywki z jego życia, które gdzieś tam zagubiły początek i koniec, jednak otoczone jedną wspólną książką tworzą teraz nierozerwalną całość. To było doprawdy nieprawdopodobne:-)
Te szesnaście opowieści jest przepełnione wielką grozą. To znaki, ostrzeżenia, fragmenty ze scen, opisy księgi, obcej cywilizacji, które bywało, że w żaden sposób nie można było wytłumaczyć. Nie można było, ale istniały. Czy to nie straszne? Uwierzcie mi, że wielbiciele grozy znajdą tutaj prawdziwy doborowy smaczek:-)przyrodaz 2021-12-16 19:08:10