Coś pięknego. Z pozoru zwykła, przewidywalna świąteczna opowieść, jakich wiele na rynku wydawniczym. Ale nie do końca. Ta powieść zdaje się z każdą przewróconą stroną otwierać jakieś nowe drzwi w ludzkim sercu i duszy. Urzekła mnie już swoim tytułem i okładką, ale tego co kryje się w środku nie byłam w stanie zgadnąć nawet po zapoznaniu się z opisem. Jest on tutaj mało istotny, więc o fabule napiszę kilka słów na końcu, a teraz skupię się na moich odczuciach po lekturze.

Na tych niespełna 330 stronach kryje się wiele wątków, skrajnie różni bohaterowie, miłość, tęsknota, przyjaźń, żal, radość, rozgoryczenie, nadzieja, bezsilność, wiara. Emocji jest wiele, ale ta książka do nas nie krzyczy. Ona cierpliwie opowiada o losach zwykłych ludzi na przestrzeni kilku lat. To ten typ narracji, w którym nic nie jest nazwane wprost, lecz ukazane w taki sposób, aby czytelnik sam się domyślił płynących z niej morałów i wyciągnął wnioski. A jest co wyciągać, uwierzcie mi.

Owszem, okładka jednoznacznie wskazuje, że jest to książka o miłości, ale ja nie zakwalifikowałabym jej do romansu. Określiłabym ją raczej jako historię o sile empatii, umiejętności dostrzegania ludzi takimi, jacy są w środku - nie tylko przez pryzmat ich powierzchowności - trudnej miłości i niezwykłej przyjaźni, umożliwiającej przetrwanie w najgorszych chwilach.

Jeden z motywów niezwykle mnie poruszył i jest dla mnie na tyle “nowy” i niepopularny, że jak żyję, nie spotkałam go w żadnej innej książce. Może za mało jeszcze w życiu przeczytałam, a może rzeczywiście się o tym nie pisze. A szkoda.

Zoja jest jak głośna muzyka. Uwielbia święta i wszystko co z nimi związane do tego stopnia, że w domu ma ubrane trzy choinki. Zupełnie nie pasuje do Borysa, który dla odmiany jest jak cisza. Jedyne co uwielbia, to jego praca. Świąt nie cierpi i jak dla niego choinki mogłyby w ogóle nie istnieć. Pewien splot wydarzeń sprawia, że ci dwoje się w sobie zakochują. Różnice charakterów nie pozwalają im jednak być razem. Ustalają więc datę i miejsce spotkania – za dwa lata, jeżeli wciąż będą za sobą tęsknić. Kiedy Zoja dociera na miejsce, Borysa tam nie ma. Czy to możliwe, że przestał ją kochać?alliwantisbooks 2022-01-08 21:15:29

Borys i Zoja, poznali się, pokochali i ... rozstali. Obiecali sobie jednak, że spróbują do siebie powrócić za jakiś czas, bo Ten czas i miejsce nie był odpowiedni. Mijają dwa pełne tęsknoty lata, Zoja czeka na niego w umówionym miejscu.

Opowieść o chłopaku pochodzącym z rodziny z problemem alkoholowym, który za szybko musiał dojrzeć. Liczy się dla niego tylko praca. Znajomość z Zoją, a potem z pewnym kloszardem, przypomni mu, na czym polega dziecięca radość. Ona jest szalona i totalnie przerysowana, bo kto kupuje trzy choinki, nie mogąc zdecydować się na jedną? Czy nie jest tak, że przeciwieństwa przyciągają się tylko na chwilę, lecz na dłuższą metę to, co kiedyś urzekało swą odmiennością, po czasie zaczyna dzielić?

Choć wydarzenia rozgrywają się podczas nadchodzących świąt Bożego Narodzenia, nie spodziewajcie się lekkiej i przyjemniej historii, z powodu bagażu doświadczeń oraz trudów codzienności, na którą składają się choroby, uzależnienia, żałoba. Zrozumiemy, z czym borykają się na co dzień bezdomni. Zostaniemy zalani ogromem nieszczęścia, co świetnie gra na naszych emocjach i mimo wszystko odnajdziemy tu nadzieję, która przecież umiera ostatnia.

"Bo można nie mieć nic, a mieć swoją godność. A można tonąć w bogactwie i być totalnym chamem i arogantem".
Coolturka 2022-01-09 21:48:58