„Nigdy” to najnowsze dzieło Kena Folletta i przy okazji taki „mały grubasek”. Do tej pory moja przygoda z książkami autora była dość burzliwa. Jedne książki potrafiłam pochłonąć w dwa dni, a z innymi męczyłam się tygodniami. W przypadku „Nigdy” muszę przyznać, że były różne momenty.
Za sprawą lektury wędrujemy po prawie całym świecie. Fabuła skupia się przede wszystkim na tym, że istnieje możliwość wybuchu III Wojny Światowej.
Autor przedstawia nam wiele elementów układanki, które być może do siebie pasują. Jednak kilka z nich zdecydowanie zostało oderwanych od rzeczywistości tworząc tym samym zaburzony obraz całości. Follett ma doskonałą wiedzę na temat polityki i to jest fakt niezaprzeczalny. Potrafi w swoich książkach przedstawić wiele smaczków politycznych i obyczajów panujących w rządach największych mocarstw świata. Nie zabrakło tego także w „Nigdy”. Nie raz mnie zaintrygował, zaskoczył i sprawił, że niektórych wydarzeń kompletnie się nie spodziewałam, ale to akurat jest na zdecydowanie duży minus. Momentami autor próbował w moim odczuciu na siłę poprawić historię co spotkało się z marnym skutkiem. Bardzo się na tym zawiodłam! Dodatkowo niektóre opisy są tak długie, że Follett skutecznie mnie usypiał.
Jeżeli chodzi o bohaterów to jak zawsze mamy do czynienia z wieloma osobami i tutaj naprawdę nie można mieć zastrzeżeń. Sprawnie umieszcza ich w dość rozbudowanej fabule i steruje nimi jak marionetkami.

Pomimo, że do „Nigdy” mam dość mieszane uczucia to trzeba przyznać, że autor „trafia w punkt”. Wystarczy jedna nietrafna decyzja, aby doprowadzić do katastrofy rozmiaru globalnego. Skutki III Wojny Świtowej mogłyby być druzgoczące i nawet nie chce myśleć o tym czy ma szansę kiedyś wybuchnąć.
Książka mi się podobała, ale i momentami bardzo nudziła. Wpadki z historią są dla mnie nie do przyjęcia. Zapewne osoby, które się nią nie interesują będą w stanie przymknąć na to oko. Czy polecam? I tak i nie. Po prostu jeżeli lubicie intrygi polityczne to sięgnijcie po tę książkę i przekonajcie się sami czy przypadnie Wam do gustu. k.tomzynska 2021-12-02 14:14:54

Czy jesteście gotowi na autorską wizję zagłady świata według Folletta? Niesłychanie przerażając, ale jak się jej przyjrzeć bliżej, nie do końca nierealna. Wystarczy małe zarzewie konfliktu, aby mogło dojść do wybuchu nuklearnego. Brak chęci porozumienia, wydumane ambicje i pokusa rządzenia całym światem mogą doprowadzić do światowej katastrofy. To co prawda fikcja literacka, ale skłania do niecodziennych i głębokich refleksji.
Autor porusza kilka głównych wątków, które w finale łączą zgrabnie w jeden obraz. Poznajemy pierwszą damę Ameryki, Paulinę Green, która okaże się twardą negocjatorką i odważną przywódczynią światowego mocarstwa. Czy uda jej się zapobiec kryzysowi w państwach azjatyckich? Poznajemy młodą pracownicę CIA, Tamarę Levit, która będzie dążyć do rozbicia islamskich grup przestępczych na niebezpiecznych terenach państw afrykańskich. Warto wspomnieć, że duże znaczenie na powodzeniu jej misji odegra pewien mężczyzna. Czy możliwe jest stworzenie szczęśliwego związku w takich trudnych realiach? Udajemy się do Chin, gdzie młody szef chińskiego wywiadu, Chang Kai, stara się dzięki swojemu sprytowi i znakomitym znajomościom i układom nie dopuścić do kolejnej wojny. Ale czy będzie w stanie przebić mur złożony ze skorumpowanych przedstawicieli komunistycznych władz, z ojcem na czele? Całość akcji uzupełnia wątek Abdula Haddada, amerykańskiego agenta wywiadu, na którego drodze staje młoda wdowa Kiah z synkiem, którzy za wszelką cenę chcą się dostać do Europy. Czy Abdula im w tym pomoże? Jak skończy się ta z góry skazana na niepowodzenie znajomość? Nie sposób odpowiedzieć na wszystkie pytania i wyjaśnić wszelkie wątpliwości. Warto samemu spróbować rozgryźć sieć powiązań, znajomości i układów służb specjalnych, przedstawicieli światowych mocarstw, ludzi stojących w drugim szeregu, a pociągających za sznurki …
Akcja w Nigdy rozwija się stopniowo, z początku się dłuży, płynie spokojnie i leniwie. Ale jak już nie sposób zapanować nad światem i grą światowych służb specjalnych, fabuła się rozkręca z każdą chwilą. Emocje się nakręcają, każda decyzja bohaterów wywołuje strach i niepokój. Nie wiemy do czego się posuną, jakie mają priorytety i co jest dla nich najważniejsze. W zaciszu gabinetów uczestniczymy w tajnych rozmowach, licznych telefonicznych rozmowach przywódców mocarstw, od których zależy jutro. Widzimy jak się zmagają z trudnymi decyzjami, jak za wszelką cenę chcą z jednej strony chronić swoich obywateli, a z drugiej utrzymać powagę ważnego gracza na arenie międzynarodowej.
Wiele miejsca autor poświęcił osobistym sprawom bohaterów, przeżyciom i potrzebom, pokazał ich codzienność, problemy z dziećmi czy małżonkami. Ukazał również ich słabe strony, wewnętrzną walkę z własnymi emocjami i przekonaniami. Wniknął w głąb ich psychiki i starał się pokazać ich ludzkie oblicze, często skrzętnie skrywane przed obywatelami.
Nigdy to poruszający, ale i przerażający obraz ewentualnej zagłady świata. Zakulisowe rozgrywki, tajne narady i rozmowy, przewidywania i chęć przechytrzenia przeciwnika stanowią znakomite tło całej fabuły. Wielkim atutem powieści jest znajomość przez autora realiów politycznych, powiązań i zależności między wielkimi mocarstwami, zasad działania służb specjalnych, działań organizacji terrorystycznych. Wielki szacunek za takie drobiazgowe i przemycane niechcący i przy okazji ciekawostki.
Nigdy nie chcę, aby taka wizja, jaką z rozmachem przedstawił Ken Follett się spełniła. Wolę, aby to pozostało w sferze literackiej opowieści.
Mistrzowska rozgrywka, godna najlepszych! Ambros 2022-01-10 19:28:20

Czy jesteście gotowi na autorską wizję zagłady świata według Folletta? Niesłychanie przerażając, ale jak się jej przyjrzeć bliżej, nie do końca nierealna. Wystarczy małe zarzewie konfliktu, aby mogło dojść do wybuchu nuklearnego. Brak chęci porozumienia, wydumane ambicje i pokusa rządzenia całym światem mogą doprowadzić do światowej katastrofy. To co prawda fikcja literacka, ale skłania do niecodziennych i głębokich refleksji.
Autor porusza kilka głównych wątków, które w finale łączą zgrabnie w jeden obraz. Poznajemy pierwszą damę Ameryki, Paulinę Green, która okaże się twardą negocjatorką i odważną przywódczynią światowego mocarstwa. Czy uda jej się zapobiec kryzysowi w państwach azjatyckich? Poznajemy młodą pracownicę CIA, Tamarę Levit, która będzie dążyć do rozbicia islamskich grup przestępczych na niebezpiecznych terenach państw afrykańskich. Warto wspomnieć, że duże znaczenie na powodzeniu jej misji odegra pewien mężczyzna. Czy możliwe jest stworzenie szczęśliwego związku w takich trudnych realiach? Udajemy się do Chin, gdzie młody szef chińskiego wywiadu, Chang Kai, stara się dzięki swojemu sprytowi i znakomitym znajomościom i układom nie dopuścić do kolejnej wojny. Ale czy będzie w stanie przebić mur złożony ze skorumpowanych przedstawicieli komunistycznych władz, z ojcem na czele? Całość akcji uzupełnia wątek Abdula Haddada, amerykańskiego agenta wywiadu, na którego drodze staje młoda wdowa Kiah z synkiem, którzy za wszelką cenę chcą się dostać do Europy. Czy Abdula im w tym pomoże? Jak skończy się ta z góry skazana na niepowodzenie znajomość? Nie sposób odpowiedzieć na wszystkie pytania i wyjaśnić wszelkie wątpliwości. Warto samemu spróbować rozgryźć sieć powiązań, znajomości i układów służb specjalnych, przedstawicieli światowych mocarstw, ludzi stojących w drugim szeregu, a pociągających za sznurki …
Akcja w Nigdy rozwija się stopniowo, z początku się dłuży, płynie spokojnie i leniwie. Ale jak już nie sposób zapanować nad światem i grą światowych służb specjalnych, fabuła się rozkręca z każdą chwilą. Emocje się nakręcają, każda decyzja bohaterów wywołuje strach i niepokój. Nie wiemy do czego się posuną, jakie mają priorytety i co jest dla nich najważniejsze. W zaciszu gabinetów uczestniczymy w tajnych rozmowach, licznych telefonicznych rozmowach przywódców mocarstw, od których zależy jutro. Widzimy jak się zmagają z trudnymi decyzjami, jak za wszelką cenę chcą z jednej strony chronić swoich obywateli, a z drugiej utrzymać powagę ważnego gracza na arenie międzynarodowej.
Wiele miejsca autor poświęcił osobistym sprawom bohaterów, przeżyciom i potrzebom, pokazał ich codzienność, problemy z dziećmi czy małżonkami. Ukazał również ich słabe strony, wewnętrzną walkę z własnymi emocjami i przekonaniami. Wniknął w głąb ich psychiki i starał się pokazać ich ludzkie oblicze, często skrzętnie skrywane przed obywatelami.
Nigdy to poruszający, ale i przerażający obraz ewentualnej zagłady świata. Zakulisowe rozgrywki, tajne narady i rozmowy, przewidywania i chęć przechytrzenia przeciwnika stanowią znakomite tło całej fabuły. Wielkim atutem powieści jest znajomość przez autora realiów politycznych, powiązań i zależności między wielkimi mocarstwami, zasad działania służb specjalnych, działań organizacji terrorystycznych. Wielki szacunek za takie drobiazgowe i przemycane niechcący i przy okazji ciekawostki.
Nigdy nie chcę, aby taka wizja, jaką z rozmachem przedstawił Ken Follett się spełniła. Wolę, aby to pozostało w sferze literackiej opowieści.
Mistrzowska rozgrywka, godna najlepszych! Ambros 2022-01-10 19:28:29

Powieść Kena Folletta „Nigdy” skończyłam czytać dzień przed wybuchem wojny. I tak jak nie dopuszczałam do siebie myśli, że możemy obudzić się w nowej tragicznej rzeczywistości, podszytej strachem o jutro, tak wtedy zrozumiałam, że to o czym pisze autor może naprawdę się zdarzyć. Byłby to koniec znanego nam świata. Przeraziło mnie to okropnie.

"Tyrani raczej nie są skłonni iść na ustępstwa, bo uważają to za oznakę słabości."

5, 4, 3, 2, 1... Pięć kroków dzieli najniższy stan gotowości od wojny nuklearnej. Wystarczy też pięć minut, by rozpocząć wojnę atomową. Czy ktokolwiek się porwie na tak destrukcyjny ruch? Przecież w tym układzie nie ma wygranych. Przegrywa cała ludzkość.

Autor z rozmachem ukazuje wielką politykę, działania wywiadowcze, za którymi stoją ludzie z krwi i kości kierujący się różnymi pobudkami, mający życie osobiste, plany i marzenia.

Pokazuje jak bardzo powiązane są polityczne naczynia, jaki wpływ ma pozornie nieistotna decyzja na jednym końcu świata na sytuację w zupełnie innym. A kolejne wydawać by się mogło niewiele znaczące lokalne konflikty niczym kostki domina uruchamiają lawinę, której nie sposób powstrzymać. Nikt nie chce się cofnąć o krok w obawie przed utratą twarzy i pozycji. Jednak w czasie gdy jedni politycy za wszelką cenę starają się zapobiec wojnie, inni stroszą piórka i prężą muskuły, nie zważając na konsekwencje. Dla polityków kolejne ruchy są niczym pionki przesuwane po szachownicy, ale kryją za sobą życie ludzi.

Follett pokazuje też jakimi ścieżkami wywiady różnych krajów walczą z terroryzmem, jak zdobywają informacje, ile przy tym ryzykują, pozostając jednocześnie bezimiennymi bohaterami w cieniu polityków, którzy zbierają laury i oklaski za przeprowadzone na podstawie ich informacji akcje. Bo w świecie polityki wszystko opiera się na informacji, pewnej i docierającej z odpowiednim wyprzedzeniem.

Znakomita książka, która rodzi ogromne obawy. Bo czy możemy być pewni, że to, co nigdy nie powinno się zdarzyć, nigdy się nie zdarzy? czytanie.na.platanie 2022-03-17 11:47:26