„Żegnaj, niedźwiadku” Jane Chapman to książka skupiająca się wokół tematu śmierci. Pewnego dnia niedźwiadek umiera, a jego przyjaciele – bóbr i krecik strasznie za nim tęsknią. Smucą się, rozmawiają, a nawet złoszczą na śmierć przyjaciela. Wraz z przyjściem wiosny, zwierzęta zaczynają dostrzegać nowe możliwości i doceniają to, co niedźwiadek im zostawił.

Książka porusza trudny, ale bardzo ważny temat. Pokazuje jak przyjaciele przeżywają stratę i jak sobie z nią radzą. Jeden moment w tej książce mi nie odpowiadał, ale myślę, że książka może być pomocna podczas rozmów rodziców z dziećmi na temat przemijania i śmierci. Książka pełna jest barwnych i ciekawych ilustracji, co spodoba się dzieciom. motyle_w_glowie 2022-03-18 13:31:26

Ogromny zachwyt i mokre oczy wywołała u mnie nowość wydawnicza wydawnictwa Wilga autorki Jane Chapman w przekładzie Michała Rusinka.
.
Pewnego dnia Niedźwiadek umiera... Wraz z nim odchodzi wesołe pogwizdywanie niosące się echem po lesie oraz charakterystyczny stukot wbijanych gwoździ. Miś uwielbiał majsterkować, niestety nie zdążył już dokończyć swojej budowy na drzewie.
Bóbr i kret nie potrafią pogodzić się ze śmiercią przyjaciela. Pogrążeni w żałobie odczuwają pełen wachlarz emocji od smutku, żalu przez bezsilność i złość, aż po ostateczne pogodzenie się z losem.
Las nadal stoi niewzruszony, więc i oni odnajdują w sobie siłę.
Przyjaciele powoli zaczynają akceptować nową rzeczywistość, wierząc, że niedźwiadek patrzy na nich z góry i oczekuje ich uśmiechu. Bóbr z krecikiem oraz z leśnymi ochotnikami postanawiają dokończyć budowę domku na drzewie, ciepło wspominając misia. Domek ostatecznie okazuje się niespodzianką dla przyjaciół, a widok z okna po skończonej pracy tylko umacnia wszystkich w przekonaniu, że niedźwiadek będzie obecny wśród nich już na zawsze!
.
Niezwykle emocjonalny picturebook o przemijaniu, żałobie oraz wspaniałej przyjaźni. Tęsknota bohaterów za niedźwiadkiem przeszywa czytelnika na wskroś, wzrusza do łez i wzbudza ogromne współczucie. To prosta historia bez ogródek ukazująca jak ulotne jest życie.

Z jednej strony z treści, jak i ilustracji daje się wyczuć smutek, pustkę i żal, z drugiej jednak gdzieś nieśmiało wdziera się nadzieja dodająca sił.

Szata graficzna obłędna! Autorka niesamowicie odtworzyła panujący w opowieści nastrój, serwując prawdziwą ucztę dla oka. Blask słońca wdzierający się przez gęste korony drzew czy ulewny deszcz dudniący w kolorowy parasol przyjaciół niemal czuć po drugiej stronie książki.

Ta piękna historia przyniesie dzieciom wsparcie w momencie śmierci bliskiej osoby bądź przygotuje na taką sytuację. Będzie plasterkiem na bolącą ranę, przyzwoleniem na upust odczuwanych emocji związanych z żałobą. Pamięć o zmarłym nie umiera, ona zostaje w sercu i najpiękniejszych wspomnieniach.gramy_i_czytamy 2022-03-23 14:24:32