"- Na co czekasz? Aż niebo się zatrzęsie, wszystkie gwiazdy ułożą się w jednej linii, a promień słońca wskaże tę jedyną? Myślałam, że jesteś już za stary na takie bajki. Związki buduje się z czasem, mozolnie, w bólach, metodą prób i błędów. Niczego się nie nauczysz, jeśli nie spróbujesz."
Jeżeli szukacie nastrojowych, subtelnych powieści obyczajowych, to Anna Chaber będzie doskonałym wyborem. Poprzednim razem zauroczyła nas malowniczą jesienią, więc tym razem przyszła pora na zimę, ale nie taką śnieżną i magiczną jak z pocztówek, tylko raczej tą ponurą i mokrą, czyli tak zwaną pluchę. Czytelnik od pierwszej strony poczuje przejmujące zimno wdzierające się pod ubranie, wszelkimi możliwymi sposobami oraz wszechogarniający, zimowy marazm, i podobnie jak bohaterowie zamarzy jedynie o kocyku i kubku ciepłej herbaty z sokiem malinowym. A wszystko to razem, sprawi, że niepostrzeżenie zostanie on wciągnięty w fabułę, która jest naprawdę przyjemna, prosta i nieskomplikowana, co jest jak najbardziej na plus. Jednak jeżeli chodzi o mnie, to zabrakło mi tutaj trochę dynamiki, zwłaszcza między głównymi bohaterami i nie mam na myśli erotyki, chodzi mi raczej o emocje i chemię pomiędzy nimi. O wiele bardziej przekonująco wypadł dla mnie wątek przyjaźni między Karoliną i Rafałem, niż ten uczuciowy z Danielem.
Jednak mimo wszystko, "To tylko zimowy blues", ma w sobie sporo uroku, który pozwala miło spędzić czas, a niejednemu z was może skraść nawet serce, szkoda tylko, że nie moje, może następnym razem.Life_substitute 2022-03-07 20:49:14

"To tylko zimowy blues" jest drugą książką pani Anny Chaber a dla mnie pierwszą jaką przeczytałam tej autorki i myślę, że nie ostatnią. Książka jest lekka, zabawna i świetnie wpasowuje się w aurę pogodową jaką z każdy z nas ma za oknem między styczniem a marcem.
Autorka zabiera nas w czas poświąteczny i po Sylwestrowy. Kiedy to każdy z nas wraz z Nowym Rokiem liczy na nowe szanse, nowe plany i wyzwania, ale także na to by w końcu spróbować coś w swoim życiu zmienić. I tak też jest z głównymi bohaterami: Karoliną i Danielem.
Karolina to właścicielka przesłodkiego pieska Kąska i małej kawalerki i jest bardzo zadowolona ze swoich małych, ale własnych czterech kątów. Inaczej jest z pracą, kłócącymi się rodzicami i wiecznie narzekającą ciotką, której pomaga. Nowy Rok wyjątkowo fatalnie zaczął się dla niej. Została potrącona przez samochód. Ale jak to mówią: nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Wypadek nie był groźny, tylko lekkie stłuczenie, ale sprawił, że Karolina zaczęła bardziej myśleć o realizacji swoich marzeń i obiecuje sobie, że w tym roku zrealizuje swoją pasję – śpiewanie. Ale czy pokona stres związany z wyjściem na scenie?
Daniel to młody lekarz, który najbardziej na świecie kocha swoją pracę. Do tego stopnia, że w wyniku przemęczenia traci przytomność i zostaje zmuszony do urlopu. Będąc na nim miał dużo czasu do przemyślenia sobie, czy warto aż tyle pracować i nie mieć czasu dla najbliższych? Czy jednak trochę odpuścić a więcej czasu spędzać z siostrzeńcami? Daniel jest też sprawcą wypadku. To on potrącił Karolinę, która jak się później okazało, jest jego sąsiadką.
Historia Karoliny i Daniela bardzo mi się spodobała i bardzo im kibicowałam w osiągnięciu swoich nowy planów. Ale też w znalezieniu drogi do siebie. Ich znajomość, chociaż niefortunnie się zaczęła, kiełkowała powoli i delikatnie Nie było tu przesadnych niedomówień typu czy kolega z pracy Karoliny jest tylko jej kolegom czy kimś więcej. Lub kim są słodcy chłopcy, którzy nagle pojawiają się w żuciu Daniela. Dlatego myślę, że ta książka będzie idealna dla każdego fana literatury obyczajowej.
z ksiazka w plecaku 2022-03-11 13:04:54

"To tylko zimowy blues" jest drugą powieścią Anny Chaber, której debiut literacki "Zaproś mnie na pumpkin latte" zdobył serca wielu czytelniczek.

Karolina ma dwadzieścia siedem lat i marzy o karierze piosenkarki, tyle że panicznie boi się występów przed mikrofonem.
Daniel jest młodym przepracowanym lekarzem z altruistycznymi ambicjami.
Mieszkają po sąsiedzku, a połączył ich pewien Kąsek, dokładnie tak ma na imię pies Karoliny.

To ciepła i urocza historia nie tylko o miłości, również o tym jak ważny jest balans między życiem prywatnym a zawodowym, a jeśli twoja praca jest jednocześnie twoją pasją, to zgodnie z przysłowiem, nie przepracujesz ani jednego dnia, więc warto podążać za marzeniami.

Autorka to mistrzyni w kreowaniu postaci. Mam wrażenie, że są ludźmi z krwi i kości, wraz z nimi przeżywam wszystkie emocje, dają się zwyczajnie lubić i po cichu trzymam za nich kciuki. Fabuła jest bardzo życiowa, bliska nam i naszym problemom, dlatego tak bardzo utożsamiamy się z jej bohaterami.
Jakby mimochodem udało się autorce przypomnieć, o tak świetnej inicjatywie, jaką jest Orkiestra Świątecznej Pomocy.

"To tylko zimowy blues" to ciepła, urocza, niosąca nadzieję powieść, idealna na wciąż chłodne wieczory.
Coolturka 2022-03-17 20:42:57