„Za kilka minut zobaczysz wyraźniej kolory. Nazywa się „Dziewczyna, która kochałeś”. A w każdym razie ja – my – tak uważam. Z tyłu, na ramie jest taki napis. Ona… to jest moja ulubiona rzecz w całym domu. Właściwie ulubiona na całym świecie.”„Dziewczyna, którą kochałeś” zszokowała mnie. Nie spodziewałam się takiej historii, chyba nie byłam na nią gotowa. Oczekiwałam, czegoś bardziej w stylu pierwszych publikacji autorki, które czytałam. Emocjonalnego wybuchu, pogoni za miłością, uśmiechu przez łzy, a otrzymałam dojrzałą powieść, która wkradła się do mojego serca, bardziej niż „Zanim się pojawiłeś”. Ponad pięćset stron genialnej opowieści, które potwierdzają talent pisarski Jojo Moyes. Jest to znakomita powieść o sile kobiet, które potrafią zawalczyć o miłość, ale także o siebie. Książka podzielona jest na dwie części. Najpierw autorka zabiera nas do 1916 roku, St Péronne. W mieście nastały trudne czasy dla mieszkańców, są pod ciągłą kontrolą niemieckich wojsk, wprowadzono godzinę policyjną. Lecz to głód jest ich największym wrogiem – doskwiera im każdego dnia bez wyjątku, tak samo mocno dorosłym jak i dzieciom. Kobiety zostały same w domach ze swoimi pociechami, codziennie martwiąc się o mężów, którzy walczą na froncie w obronie ojczyzny. W centrum tych wydarzeń i nieszczęść jest Sophie. Niegdyś radosna, z błyskiem w oku i uśmiechem na ustach, teraz wychudzona i zmęczona. Tylko obraz namalowany przez męża przypomina jej, kim była przed wojną. Kobietą o wielu barwach, która w świetle mieniła się różnymi kolorami. Teraz „Dziewczyna, którą kochałeś” wisi w sali hotelu, który prowadzi wraz z siostrą. Opowieść Sophie urzekła mnie swoją brutalną rzeczywistością. Tło okupowanej Francji było bardzo naturalne, co więcej ta historia mogła zdarzyć się naprawdę. Z drżącym sercem śledziłam życie bohaterki. Czułam obawy, kiedy Kommandant sprawujący nadzór nad miastem, zainteresował się obrazem, ale także kobietą z portretu. Bałam się o nią, jak o młodszą siostrę, której może stać się krzywda. W drugiej części książki autorka zabiera nas do teraźniejszości. Za sobą mamy już wojnę, nieszczęścia, śmierć i głód. Możemy żyć spokojnie, ciesząc się wolnością. Niestety życie Liv wcale nie jest proste. W jej sypialni wisi „Dziewczyna, którą kochałeś”, ten obraz to wszystko, co zostało jej po śmierci męża. Jest pamiątką. Kocha ten obraz całą sobą, utożsamia się z nim, daje jej nadzieję. Kiedy Liv ma już zamknąć tragiczny rozdział swojego życia, pogodzić się z śmiercią ukochanego, spotyka Paula. Ich drogi krzyżują się, zanim tak naprawdę Liv przychodzi do baru i po raz pierwszy spotyka mężczyznę. Pomiędzy nimi budzi się nić porozumienia i mogłoby być pięknie jak w bajce, gdyby nie fakt, że ktoś chce odebrać Liv cenny obraz, a Paul pracuje dla niego. Niespodziewanie stają po dwóch różnych stronach i muszą ze sobą walczyć. Czytałam już wcześniej książki Jojo Moyes, ale „Dziewczyna, którą kochałeś” to coś nowego, niesamowitego. Zaryzykowałabym stwierdzeniem, że jest lepsza niż poprzednie książki autorki. Zachwyca mnie każde słowo, zdanie, a całość tworzy coś fenomenalnego. Jest to pozycja, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Różnorodność pozwala nam na utożsamianie z wieloma bohaterami, możemy ich uwielbiać i nienawidzić. Fabuła jest ciekawa i z napięciem czekamy, aż Jojo odkryje przed nami kolejny sekret, ale także trochę namiesza, jak czarodziejka. Dzięki tej pozycji odnalazłam nadzieję, że nawet w najgorszych chwilach, wszystko może się poukładać, tylko trzeba słuchać głosu serca. To bestsellerowa opowieść o dwóch różnych kobietach, żyją w innych czasach, ale łączy je tak wiele. Historia Sophie i Liv jest zjawiskowa. Z czystym sumieniem, mogę polecić tę książkę każdemu, bez wyjątku. Sama mam w planie zakupienie kilku i obdarowanie bliskich przy najbliższej okazji. Polecam ją, nie zawiedziecie się.kiniabook 2017-01-07 19:28:57

Sophie wraz z siostrą i jej dziećmi mieszka w małym francuskim miasteczku okupowanym przez Niemców. Jej mąż walczy na wojnie, a ona walczy na miejscu – o godność, odrobinę jedzenia, życie. Jedyną pamiątką, na której jej zależy, jest jej portret pędzla męża. Niestety, obraz podoba się również żołnierzowi, który przychodzi na obiady do hotelu prowadzonego przez siostry. Jednak wbrew obawom Sophie, wcale nie chce go skonfiskować, jedynie używa go jako pretekstu do rozmów o sztuce. Gdy wiele lat później obraz ten wisi w domu Liv, trzydziestoletniej wdowy, nie wie ona jeszcze, że być może niedługo będzie jej odebrany. Rodzina Sophie stara się bowiem odzyskać cenną pamiątkę. Niestety, dla Liv również jest ona wiele warta, głównie z powodów sentymentalnych.Dziewczyna, którą kochałeś Jojo Moyes to książka, w której dostajemy dwie historie. Pierwsza rozgrywa się podczas wojny. Tu poznajemy Sophie, żonę malarza, która wraz z najbliższymi prowadzi hotel w miasteczku okupowanym przez Niemców. Kobieta jest silna, odważna i często zaskakuje wszystkich swoim zachowaniem. Czy nie sprawi jej to jednak kłopotów? Druga historia dzieje się współcześnie i opowiada o Liv. To młoda kobieta, która nagle straciła męża i mimo upływu czasu nadal za nim tęskni. Ostatnio nie układa jej się za dobrze – ma długi, słabe widoki na dobry zarobek, a na dodatek ktoś chce zabrać jej ukochany obraz. Czy Liv uda się wyjść z tych kłopotów obronną ręką? Mamy zatem dwie zupełnie różne opowieści, które łączy jeden obraz. Dla obu kobiet był on bardzo ważny i obie były w stanie zrobić wiele, by go zatrzymać. Czy jednak to się opłacało? Głównymi wątkami w powieści są przetrwanie i zamartwianie się o los męża oraz chęć połączenia się z nim – jeśli chodzi o Sophie – a także, w przypadku historii Liv, powolne godzenie się ze stratą ukochanego i stawianie czoła bieżącym problemom. W tle otrzymujemy miłość, nadzieję, rozczarowania i wiele innych emocji, z żonglowania którymi znana jest autorka.Muszę przyznać, że są w tej książce rzeczy, które mnie oczarowały i takie, który rozczarowały. Do pierwszych zalicza się świetnie napisana historia Sophie, klimat, który wokół tej opowieści zbudowała autorka. Bardzo cieszę się, że opowieść ta nie skończyła się w momencie końca pierwszej części, lecz pokazano nam jej dalsze losy, przytaczając różne dowody, listy, notatki i wspomnienia. Minusem jest za to zachowanie Liv, które nie miało dla mnie ani odrobiny logiki, a także okładka, która mimo że pasuje do serii książek Jojo Moyes, stoi w całkowitej sprzeczności z pierwszą częścią książki, która nie napawa raczej optymizmem. Dziewczyna, którą kochałeś zaskoczyła mnie akcją umieszczoną podczas wojny. Powieść jest dobra i wciągająca, a ten, kto zna już styl autorki, wie, czego się po niej spodziewać – wielu emocji, skomplikowanych relacji międzyludzkich i ciekawej fabuły. Jeśli więc szukacie książki, która być może was wzruszy, a z pewnością pochłonie na kilka wieczorów, śmiało sięgajcie po Dziewczynę, którą kochałeś.Agnieszka 2017-01-16 09:28:35