Po wprowadzeniu do świata w poprzednim tomie, autor rzuca nas w wir akcji już od pierwszej strony. I tym razem jest to akcja niemal ciągła, rozbudowana, wielowątkowa, a przede wszystkim wciągająca. Rewelacyjne opisy sytuacji, walk i działań wojskowych sprawia, że czyta się ją jednym tchem. Tym razem jeszcze lepiej poznajemy głównych bohaterów, ale również pozostałych drugoplanowych aktorów - członków załogi Cumberland'a. To głównie na statku Robichaux'a rozgrywają się ważniejsze sceny, zapadają często kluczowe decyzje dotyczące prowadzonych działań wojennych. Ten mały statek staje się centrum dowodzenia trochę na przekór panującym zwyczajom. Ale jest to defekt, który akceptuję i przyjmuję z całym dobrodziejstwem tej opowieści. Na uwagę zasługuje przedstawienie punktu widzenia wroga, czyli szczurowatej rasy Krag, której jedynym pragnieniem jest zniszczenie ludzi. Ich fanatyczna wola walki motywowana jest religijnym dogmatem i to w zasadzie przeraża mnie najbardziej. Ich pewność siebie jest ciekawie przedstawiona na kartach książki. Uważam teraz, że zabieg mający na celu zbudowanie otoczki tajemnicy wokół ich rasy w poprzednim tomie był bardzo potrzebny i teraz procentuje. Zwłaszcza, gdy ujawniły się sieci spisków Krag - potęga ich wojennej machiny okazuje się przerastać możliwości pojmowania floty - a to dobrze świadczy o planowaniu historii przez Honsinger'a. Nie da się tej opowieści zamknąć jednym oszałamiającym zwycięstwem, co też autor - pomimo oddania w ręce ludzi sporej przewagi - kilkukrotnie podkreśla. Zaskoczeniem było dla mnie poszerzenie wiedzy o wszechświecie. Honsinger starannie wydziela kawałki, które chce rzucić czytelnikom. Jego świat nie jest ograniczony granicami, dlatego mógł śmiało wybiegać poza granice Drogi Mlecznej i podsycić ciekawość odnośnie kilku mocnych graczy, którzy być może kiedyś odegrają znaczną rolę w jego opowieści. Są to typowe smaczki, które sprawiają, że poza przewijającym się wszędzie wątkiem wojny mamy również inną, większą układankę do złożenia. Janek 2015-05-16 13:23:31