Przedszkolaka imieniem Grześ, który niesamowitym zbiegiem okoliczności stał się posiadaczem własnego, prywatnego smoka Cudoka. Zielony, pokryty łuską bohater co rusz łamie stereotypy towarzyszące tym groźnym legendarnym stworzeniom. Historia rozpoczyna się w momencie, gdy Smoczyca Błyskawica – mama skrzydlatego bohatera, jak na największą gapę w Smokowicach przystało, podczas lotu upuszcza jajo wprost na balkon jednego z mieszkań. Możecie się domyślać co z tego „wypadku” wyniknęło… „Nie taki smok straszny”, to przede wszystkim opowieść o przyjaźni. Takiej czystej i bezinteresownej, gdyż dotyczącej małego chłopca i również małego (bo dopiero co wyklutego) smoka. Do tego urocze ilustracje pani Kariny Jaźwińskiej wspaniale wkomponowują się w przedstawiane przygody. Pod tym względem sięga się po książkę z nieukrywaną przyjemnością. Żeby nie było jednak tak różowo i słodko muszę wspomnieć o pewnej, dość istotnej dla mnie kwestii. Historia pozbawiona jest poczucia humoru i zabawnych sytuacji, przez co czyta się ją bez większych emocji, jak jakąś relację w programie publicystycznym (tyle, że ze smokami J). Z uwagi na powyższe, przedstawione przygody nie porwały mnie (ani córki) w przestworza i pozostawiły z uczuciem pewnego niedosytu.Niemniej mali amatorzy zionących ogniem, skrzydlatych gadów z pewnością znajdą tu coś dla siebie. Zwykła Matka 2015-06-10 15:01:18