W dzisiejszej recenzji opowiem Wam o kryminale. Nie czytam ich zbyt często, ale nie oznacza to, że ich nie lubię. Świetnie skonstruowany kryminał jest naprawdę przyjemną lekturą. Książka Paula Grossmana "Dzieci gniewu" do takich właśnie należy.Od samego początku spodobał mi się pomysł Paula Grossmana na tę książkę. Akcja powieści osadzona jest na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku, a główny bohater jest z pochodzenia Żydem. Od razu można domyślić się, że jako postać, która żyje w czasach, kiedy w Niemczech zaczynali powoli do władzy dochodzić naziści, zawsze będzie miał pod górkę, niezależnie od tego, jak świetny jest w swoim fachu i co uczynił dla kraju, w którym przyszło mu żyć. Autor doskonale oddał atmosferę narastającej nienawiści do Żydów i Cyganów, jako winnych wszelkiego zła.Do gustu przypadł mi również pomysł na fabułę. Sprawa kryminalna jest porażająca. Bardzo obrazowe opisy poczynań Dzieciożercy tworzą klimat rodem z horroru. Chociaż pewnych rzeczy udało mi się domyślić, autor potrafił mnie nieraz zaskoczyć i nieraz przerazić. Tak umiejętnie prowadzi akcję i snuje swoją opowieść, że nie można odmówić jej realizmu. Bardzo okrutnego realizmu. Choć to fikcja literacka, czytając, miałam wrażenie, że człowiek byłby zdolny do tego, by dokonać rzeczy, które z tak wstrząsającą precyzją opisał Grossman.Bohater książki, Willi Kraus od razu zyskał moją sympatię. Jest to nie tylko świetny policjant, ale również zasłużony żołnierz oraz oddany mąż i ojciec. Pracując nad sprawą kryminalną wykazuje się sprytem i inteligencją, a dojście do prawdy jest dla niego priorytetem. Jego postać zyskuje sympatię czytelnika również poprzez to, co musi znosić z powodu faktu, kim jest. Koledzy z pracy, obce osoby - Willi często musi zmagać się z objawami antysemityzmu. To ważna część książki, bo potrafi uświadomić, jak mogli się wówczas czuć ludzie pochodzenia żydowskiego. Nieważne było to, ile dobra zrobili, to wszystko było niczym dla nazistów. Powieść Grossmana świetnie pokazuje, jak powoli naród ulegał propagandzie nacjonalistycznej, jak odbijało się to na każdej sferze życia Żydów, jak niszczyło wieloletnie przyjaźnie."Dzieci gniewu" to naprawdę świetna książka. Od początku czułam, że może mi się spodobać i nie myliłam się. Trzyma w napięciu i nie pozwala się nudzić. Pościgi, tajemnice, makabryczne odkrycia i czas, w którym osadzona jest powieść - to wszystko tworzy niepowtarzalny klimat.Jeśli lubicie kryminały z historią w tle, to ta książka jest dla Was, możecie brać ją w ciemno. Gwarantuję, że nie będziecie się nudzić, a Paul Grossman zapewni Wam porządną rozrywkę. Polecam!Marta z bloga Zaczytana DolinaZaczytana Dolina 2015-10-22 15:04:42

Kiedy wydawnictwo zapowiedziało „Dzieci gniewu”, od razu chciałam je przeczytać. Nie tylko dlatego, że uwielbiam kryminały, ale i dlatego, że nie jest to kryminał, który dzieje się teraz, kiedy po kilku miesiącach macie gotowe rozwiązanie bo „technologia”. Tutaj rzecz dzieje się w momencie kiedy jeszcze żył Hitler, jednak jeszcze nie był Furerem. Dopiero budował swoją ideologię nazistowską, zaczynały się prześladowania narodowości żydowskiej. W epicentrum tego chaosu Kraus zostaje odsunięty od śledztwa, które chce doprowadzić do końca i mimo zakazów, prowadzi sprawę na własną rękę. Mogę śmiało napisać, że to kryminał historyczny, którego siłą jest doskonale zbudowana intryga, żywi bohaterowie, niebezpiecznie i jakże przerażająco prawdziwy czarny charakter. Całości dopełnia bardzo realistycznie oddana rzeczywistość ówczesnych Niemiec , znajdujących się na skraju ekonomicznej katastrofy i politycznego terroru Hitlera. Czytałam to z zapartym tchem i śmiało mogę powiedzieć, że to moje klimaty. Każdy lubujący się w kryminałach zawierających w sobie elementy tak przerażająco realne jak miniony już nazizm czy wciąż możliwy atak chorego kanibala – znajdzie tu coś dla siebie. Nawet nie będzie wam brakowało wspomnień technologii, która bada DNA itp. To książka, którą każdy szanujący się czytelnik kryminałów powinien przeczytać.Reasumując: Książka bardzo godna polecenia, niesamowicie wciągająca z doskonale zbudowaną intrygą i rozwijającym się stopniowo napięciem. Gorąco polecam i mam nadzieje na więcej.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-24 16:39:52