O literaturze, którą tworzy Murakami, można powiedzieć wiele, ale nie to, że jest nudna. Szczególnie dla kogoś kto interesuje się Japonią jako krajem, jego kulturą czy samą twórczością tego autora. Wielu z was, odwiedzających mojego bloga, pyta właśnie czy czytałam Murakamiego i czy polecam. Z jednej strony chciałabym, żeby wszyscy choć raz przeczytali jedną książkę tego autora, choć raz zmusili się do refleksji.Dużo też można spotkać niepochlebnych recenzji tylko dlatego, że ktoś źle zrozumiał przesłanie, albo zwyczajnie nie podszedł mu styl autora. Specyfika twórczości Murakamiego polega głównie na odwadze i sposobie w jaki autor pisze o wielu rzeczach. Nie boi się pisać o miłości, nagości i doznaniach erotycznych. Tak samo jak nie boi się pisać o rzeczach trudnych, obrzydliwych czy ciężkich w odbiorze.Mężczyźni bez kobiet to zbiór siedmiu opowiadań, które odkrywają przed czytelnikiem szereg prawd życiowych, dramatu mężczyzn, którzy miłość stracili, miłości nie zaznali albo zwyczajnie nie znaleźli jej na drodze życia. Zaskakujące jest to, że w nieco ponad trzystu stronicowej książce, Murakami potrafi zawrzeć tyle emocji opisanych w delikatny, ale poruszający sposób, że chwila, w której się rozpłakałam nad losem bohaterów, była dla mnie takim samym zaskoczeniem, co chwila rozbawienia nad nieporadnością jednego z bohaterów.Finalnie szczerze polecam twórczość Murakamiego, ale tylko ludziom gotowym na finezję i filozoficzne przemyślenia – ku chwale ojczyzny, nie takie jak w Shantaramie…Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-07-05 15:55:25