Lucjan Wiśniewski to weteran IIWŚ, pseudonim "Sęp", żołnierz oddziału 993/W kontrwywiadu AK - likwidator. Jego pracą dla AK było wykonywanie wyroków sądu podziemnego, skazującego ludzi będących zagrożeniem dla struktur podziemnej zbrojnej polski. W czasie trwania okupacji przeprowadził ponad 60 akcji likwidacyjnych agentów, gestapowców, konfidentów, kolaborantów i szmalcowników zagrażających polskiemu podziemiu. Z czasem ochronny parasol sądów objął także zwykłych obywateli. W sumie jego odział przeprowadził ponad 2000 akcji - niemal każda z nich kończyła się egzekucją. Oddziały likwidatorów to temat wzbudzający kontrowersje. Kilka razy zdarzyło się, że nazwani zostali "zabójcami", a przecież byli jedynie ramieniem zbrojnym prawa i porządku. Nie "zabijali" w sensie tego znaczenia, tylko wykonywali wyroki. Nie robili tego w świetle majestatu RP, wypowiadając regułkę "W imieniu Rzeczypospolitej…" jak to pokazuje się w filmach. Nie powinni być utożsamiani z bezdusznymi robotami, zabójcami podobnymi do czekistów, ubeków, gestapowców. To byli ludzie, którzy wierzyli w wolność, w prawo do samostanowienia i równość wszystkich wobec prawa. Mieli też sumienie, które często podnosiło głos. Wójcik i Marat zabrali się do pisania książki bardzo konkretnie. To nie jest zapis wywiadu od początku do końca, jak to zwykle ma miejsce. Panowie zbudowali konkretny konspekt wydarzeń, o które chcieli zapytać. Wiele rozdziałów poprzedzają teksty, artykuły, słowa innych AKowców, lub świadków, które potem porównywane są z oceną Wiśniewskiego, gdy on w przypływie szczerości nie raz przyczynia się do obalenia mitów, a czasem wręcz na światło dzienne podaje nowe, interesujące fakty. Książka nie opisuje tylko i wyłącznie czasu konspiracji, podczas której Wiśniewski był likwidatorem. Z rozwojem sytuacji w kraju pozycja likwidatora ulega zmianie. Staje się on częścią regularnych oddziałów, które walczą z okupantem, następnie bierze udział w powstaniu. Są też epizody z czasów PRL oraz wspomnienia z późniejszych spotkań z byłymi członami AK. Poza wojenną zawieruchą ciekawe są np. wspomnienia historycznego skoku na konwój w Warszawie. Co wspólnego miał z nim Lucjan Wiśniewski? Ponieważ posiadał samochód w szarym kolorze. Jest też kilka sentymentalnych wycieczek do przeszłości - wspomnienia sztandaru oddziału.Sebastian 2016-01-19 17:53:41

Książka "Ptaki drapieżne" opowiada o historii człowieka z kontrwywiadu AK Lucjana "Sępa" Wiśniewskiego. Ów żołnierz należał do 993/W, czyli grupy likwidatorów Polskiego Państwa Podziemnego. Treść książki zawiera wiele opowiadań, które można czytać niezależnie, w których głównym celem było unicestwienie, eliminacja, bądź po prostu zabicie wrogów Państwa Polskiego. Wiele akcji przeprowadzonych przez bohatera mogło by posłużyć jako natchnienie do filmu akcji. Rozbudowane opisy miejsc, w których dokonywano egzekucji pozwalają uwolnić wodze fantazji. Zdecydowanie polecam tę książkę, dzięki niej można zrozumieć i poczuć jak wyglądała praca oddziału likwidatorów AK, gdzie królowały cnoty: odwaga, honor, a nadrzędnym dobrem była wolność Polski.Lukasz K. 2016-01-26 08:45:45

„PTAKI DRAPIEŻNE”Emil Marat dziennikarz i pisarz oraz Michał Wójcik historyk i dziennikarz są autorami kolejnej bestsellerowej książki „PTAKI DRAPIEŻNE”.Napisana w konwencji rozmowy książka opisuje tragiczny dla dziejów ludzkości rozdział XX wieku, okres II wojny światowej. Rozmówcą autorów jest Lucjan „Sęp” Wiśniewski, jeden z ostatnich żyjących likwidatorów z kontrwywiadu Armii Krajowej. Główny bohater książki „Sęp”, czyli Lucjan Wiśniewski był żołnierzem legendarnego „Wapiennika”, oddziału specjalnego 993/W który w latach II wojny światowej wykonywał wyroki śmierci wydane przez Państwo Podziemne. Brał udział w ponad 60 egzekucjach i likwidacjach gestapowców, szmalcowników, zdrajców i konfidentów. Jak sam przyznaje pierwszej egzekucji dokonał mając zaledwie 17 lat. Książka w chronologiczny przedstawia dzieje bardzo młodych ludzi, młodych patriotów biorących czynny udział w tworzeniu się oddziałów zbrojnych polskiego podziemia. Lucjan Wiśniewski jeden z nielicznych, żyjących świadków wydarzeń lat II wojny światowej opowiada jak wyglądało życie młodych ludzi, którzy podejmowali trudne wybory, decydowali się podjąć nierówną walkę z hitlerowskim najeźdźcą. Poznajemy skrupulatnie opisane, przeprowadzone akcje zbrojne, przygotowania do nich, przebieg oraz ich skutki. Lucjan Wiśniewski odtwarza ze swojej pamięci tamten tragiczny okres, przytacza nazwiska i sylwetki wielu postaci, które pamięta, z którymi zetknął go los. Książka jest doskonałą pomocą dla pasjonatów historii II wojny światowej, dającą duży wkład wiedzy na temat obrony Warszawy, walki oddziałów podziemia, wojsk partyzantki. Bardzo realistyczne opisy zdarzeń skłaniają do przemyśleń, do zastanowienia się nad trudnymi wyborami młodych żołnierzy. Jednak trudno o jednoznaczne oceny w kwestii natury moralnej czy etycznej, ponieważ inne były realia w czasie wojny inne są w czasie pokoju. Historie przedstawione w książce pełne są dramatycznych opisów, są bardzo osobistym, przekazem wydarzeń z udziałem Lucjana Wiśniewskiego. Bardzo dobrze napisana książka, poukładane i połączone ze sobą historie. Okładka dobrze skomponowana, elegancka kolorystyka, ciekawa ilustracja. Zachęcam do przeczytania tej interesującej książki. Książkę wydało Wydawnictwo Znak Literanova.Polecam, Zdzisław Ruszkowski.Zdzisław 2016-04-08 10:28:05