Niepokój Tom II

Maggie Stiefvater

Niepokój
Tom II

Maggie Stiefvater

Wydawnictwo: YA!
Rok wydania: 2016
ISBN: 9788328020863
Ilość stron: 432
Format: 13.5x20.2cm
Oprawa: Miękka

Wysyłka:
Niedostępna

Cena katalogowa 34,99 PLN brutto

Cena dostępna po zalogowaniu

Dodaj do Schowka

Cena 34,99 PLN

Dodaj do Schowka

Opis: Niepokój - Maggie Stiefvater

Drugi tom niezwykłej trylogii. Przyszłość ma to do siebie, że lubi zaskakiwać Miłość. Grace i Sam nareszcie mogą być razem, chociaż muszą walczyć o swoje uczucie. Walczyć z przeszłością, o której trudno zapomnieć. Z przyszłością, której trzeba stawić czoła. I z rodzicami Grace, którzy nie rozumieją miłości. Zmagania. W mieście pojawia się nowy wilk, Cole. Pełna bólu, cierpienia i tajemnic przeszłość sprawia, że zmaga się sam ze sobą: nie chce już nigdy być człowiekiem woli pozostać wilkiem. Na zawsze. Niepokój. Przyszłość staje się coraz bardziej niepewna, gdy wydarzenia z przeszłości dają o sobie znać. Czy coś może rozdzielić Grace i Sama I jaką rolę w życiu bohaterów odegra Cole

Szczegóły: Niepokój - Maggie Stiefvater

Tytuł: Niepokój
Podtytuł: Tom II
Autor: Maggie Stiefvater
Wydawnictwo: YA!
Seria: Wilkołaki z Mercy Falls
ISBN: 9788328020863
Liczba tomów: 4
Numer tomu: 2
Tłumacz: Kleszcz Ewa
Języki: polski
Rok wydania: 2016
Ilość stron: 432
Format: 13.5x20.2cm
Oprawa: Miękka
Waga: 0.434 kg

Recenzje: Niepokój - Maggie Stiefvater

Maggie Stiefvater znana jest bardziej ze swojej serii The Raven Boys aniżeli z serii o wilkołakach, której oficjalnej nazwy nawet nie znam. I powiem szczerze, że tak jak Drżenie było naprawdę uroczą książką, która ładnie otwierała serię, tak kolejne tomy wzbudzały we mnie takie emocje, że klękajcie narody. Faktem jest, że nie lubię kiedy książki mają więcej niż dwie perspektywy – bo to wymaga dwóch albo i więcej stylów pisania od autorki czy autora, który ową narrację musi przystosować do postaci. A to trochę czasochłonny i często trudny zabieg. Po Drżeniu miałam nadzieję na niewielką dramę, która zakończy się ciepło i dobrze. Bo kurde, ale Sam to tak słodka postać, że trudno go nie pokochać. Grace też była super nakreśloną postacią. Przynajmniej nie wkurzała do granic możliwości.Jednak Maggie Stiefvater to taki mały leprechaun, który spierdzielił wszystko. Znaczy nie, że źle. Po prostu moje biedne midori kokoro cierpiało w wielu momentach. Jakby tego było mało, autorka bawiła się moimi uczuciami, jak tylko chciała i po tym zakończeniu, miałam wrażenie, że padnę na pysk i nie wstanę. Takie zakończenie. TAKIE ZAKOŃCZENIE!! ARGHH! Agoony! Przy czym to nie zmienia faktu, że kocham tę serię i będę się nią jarała póki autorka nie napisze jakiejś kontynuacji czy spin-offa, który by kontynuował historię samej Grace i Sama. Nie żeby coś, co Cole był kochany i w ogóle taki półdziki i zagubiony. Ale nadal wolę główną parę. Bardziej mi przypasowali. Poza tym ojciec Isabelle to kawał…mendy i reszta dziada.Przyczajony Hasacz - https://bigdwarf.wordpress.com/ 2017-03-31 14:22:35