Co to znaczy, że ktoś jest "normalny"? Często mówi się, że "normalni ludzie się tak nie zachowują". Odwołujemy się do normalności, a moim zdaniem nikt z nas nie jest do końca normalny, a już na pewno nie bohaterowie tej książki. Powiedziałabym nawet, że każdy z nich jest ekstremalnie nienormalny... Lekomanka, lekarz z bezsennością, kobieta z obsesją na punkcie swojego wieku i parę innych, równie zwariowanych postaci.Największym atutem książki jest humor i lekkie pióro autorki. Wielokrotnie podczas lektury głośno się śmiałam, dzięki dużemu nasyceniu czarnym humorem i ironią. Akcję poznajemy z perspektywy pięciorga bohaterów, dzięki czemu możemy zrozumieć ich zwariowany punkt widzenia. Wszystko toczy się wokół zakładu pogrzebowego i niedoboru zmarłych oraz współzawodnictwa z konkurencją o to, kto pochowa więcej nieboszczyków. Znajdziemy więc tutaj parę złotych myśli na temat pogrzebów i umierania i choć te tematy zupełnie nie są zabawne, to warto na nie czasem spojrzeć z przymrużeniem oka – tak jak to robi Karina Bonowicz. Jedyne, czego mi zabrakło to bardziej rozbudowanej i zaskakującej fabuły. Wszystko jest dosyć przewidywalne, a sama akcja nie ciekawi na tyle, żeby nie można się było oderwać. I choć nie czułam przyciągania i ciekawości, co będzie dalej, to czytałam z przyjemnością.Ta książka nie jest jedną z tych, którą pokochają wszyscy. Zarówno forma jak i treść jest bardzo specyficzna i nie każdemu przypadnie do gustu. Jeżeli jednak macie ochotę na coś lekkiego i pełnego groteski czy sarkazmu, to jestem pewna, że będziecie zadowoleni. I tu jest bies pogrzebany jest utworem pełnym absurdu, przy czytaniu którego nie da się nie wybuchać śmiechem – autorka bawi się słowem, wymyśla szalone porównania i sformułowania, a samym zapewnia nam miło spędzony czas. Kto czyta - nie pyta 2016-04-04 09:31:02

Karina Bonowicz stworzyła coś co przypasowało mi bardziej niż jakakolwiek inna komedia. A może powinnam napisać czarna komedia? Podobno nie powinno się śmiać ze śmierci, jednak autorka robi to półgębkiem, przez satyryczny obraz zdesperowanych ludzi. Pisarz romansów – już samo jego zajęcie każe mu współczuć. Do tego żona, która panicznie boi się samotności na starość. Właściciel zakładu pogrzebowego, który niedługo przez kryzys będzie musiał pochować sam siebie, a jego druga córka to hipochondryczka, odwiedzająca codziennie lekarza cierpiącego na bezsenność i kryzys życia seksualnego. Z jednej strony współczuje się tym ludziom od samego czytania skrótu na okładce. Z drugiej strony jednak wszystko jest ubrane w czarny humor, satyrę i przekoloryzowanie, które bawi i naprawdę daje do zrozumienia czytelnikowi jak błahe kryzysy są wyolbrzymiane przez bądź co bądź ludzi nas otaczających.I tu jest bies pogrzebany – wskazuje na to, że czasami to co najlepsze zaczyna się w zakładzie pogrzebowym.Świetna i lekka lektura, która bawi i pozwala spojrzeć nieco bardziej przychylnie na problemy życia codziennego przez pryzmat życia bohaterów z książki. Jeśli jesteście ponurakami i raczej sceptycznie podchodzicie do życia…przeczytajcie książkę Kariny Bonowicz, od razu wam przejdzie. Niesamowicie błyskotliwa i zabawna.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-13 11:13:08