Donatien Aldonze François de Sade był również jednym z najbardziej poczytnych pisarzy paryskich, ale w ciągu dekady zatarto niemal wszystkie ślady jego istnienia. Starał się wniknąć w głąb umysłu człowieka i odkryć jego pierwotne instynkty. Najbardziej znany z zamiłowania do miłosnych praktyk, nazwanych od jego nazwiska - sadyzmem. De Sade przedstawia przemoc jako źródło przeżyć o charakterze seksualnym.W książce „Siódme życie Markiza de Sade” autor opisuje historię tego kontrowersyjnego człowieka. Swoją twórczość rozwijał w dobie rewolucji francuskiej, czyli okresu, gdy łatwiej było przedstawić swoje poglądy i przebić się do świadomości ludzkiej, o ile przekaz był oryginalny. Z tym bezpośredni de Sade nie miał żadnego problemu.Główną osią fabularną jest rozmowa między ministrem policji Josephem Fouche, który próbuje przedstawić w oczach syna sylwetkę potwora – markiza de Sade. Przedstawia go jako bestię bez hamulców moralnych, rozpustnika szerzącego niechrześcijańskie zachowania.Z kart powieści wyłania się obraz człowieka niezmiernie skomplikowanego, którego trudno jednoznacznie ocenić. Autor znajduje sporo dowodów na poparcie tezy, że sadystyczne zwyczaje markiza wzięły się z bólu będącego doświadczeniem ogromnego miłosnego zawodu. Dodatkowo ciągle przebywał w aresztach - domowym, w Bastylii i w końcu w domu dla obłąkanych w Charenton. Ale pomimo wielu lat spędzonych w niewoli udało mu się odcisnąć ślad w twórczości narodowej.To niewątpliwie ciekawa pozycja z gatunku historii nieznanych. Jest to historia człowieka, o którym wiemy niewiele. A przecież jak każdy miał swoje życie, pragnienia, miłości. Autor ukazuje właśnie te jego cechy. Nie tylko jego zamiłowanie przemocą, ale przede wszystkim człowieka głęboko zranionego.Janek 2016-03-29 22:46:38