Cherezińska dała się poznać jako autorka, która ratuje postacie zupełnie nieznane przed zatonięciem w głębokich odmętach historii. Tym razem dedykuje swoją najnowszą książkę wszystkim księżniczkom nieznanym, kobietom z krwi i kości, które kiedyś żyły, kochały i nienawidziły, a teraz na kartach historii są oznaczone jako ponure n.n - nazwa nieznana. A zatem, tym razem autorka nie tylko przypomina, ale również wskrzesza i na nowobuduje wizerunki tych, o których ze źródeł historycznych niczego dowiedzieć się nie można. I dokąd tym razem prowadzi nas jej wyobraźnia?Ano, na dawne ziemie polskie, ale nie tylko! Tym razem rzecz będzie bowiem o Sygrydzie Storradzie, wybitnej królowej Danii, Szwecji i Norwegii.Ręka w górę, kto z Was pamiętał, że była siostrą Bolesława Chrobrego? Ja nie pamiętałam, ale teraz, dzięki historii "Hardej" mam ochotę wręcz przekopywać się przez źródła historyczne! I Was ostrzegam, bo jest to zazwyczajnaturalny efekt uboczny czytania powieści tej autorki - czlowiek zachłyśnie się ich atmosferą tak bardzo, że sam szuka i bada (biada!)Szukajac i badając, przekonujemy się często, że pełno w naszej historii białych plam, takich, jakimi dawniej oznaczano nieznane wyspy.A Cherezińska, dzięki swojej twórczości, zabiera nas na te nieznane wyspy i opowiada swoją wersję wydarzeń. Tam gdzie historycy nie potrafią doszukaćsię sensu - ona wymyśla swoją odpowiedź. Jak z takim Dagome Iudex, który to dokument po dziś dzień niejednego naukowca przyprawia o bezsenność i chroniczne drapanie się po głowie. Albo jak z żonami Bolesława Chrobrego, o których wiadomo tak niewiele.Tym razem, Cherezińska zabiera nas znacznie dalej - wraz z "Hardą" Świętosławą wyruszamy w podróź do Szwecji, do jej zamglonych lasów przepełnionychmistyczną atmosferą pogańskich wierzeń. I podobnie jak w poprzednich książkach autorki, tak i tutaj śledzimy akcję z perspektywy kilku bohaterów, poza Świętosławą, Bolesławem i Mieszkiem, są to jeszcze, między innymi, pretendenci do tronu Norwegii i Danii (Olav i Sven), oraz obdarzona darem jasnowidzenia przyrodniasiostra Świętosławy i Bolesława - Astryda. Czy Cherezińskiej udało się zmieścić taki kawał historii Europy na bodaj 600 stronach?Ano, nie tylko udało. Wyszło jej to arcywybornie! Na ostatnim spotkaniu z fanami wyznała, że "Hardą" uważa za swoją najlepszą, dotychczas, powieść.Wówczas przecierałam oczy ze zdumienia. Naprawdę udało jej się prześcignąć rozmach "Odrodzonego Królestwa" i atmosferę "Północnej Drogi"?Teraz uważam, że rzeczywiście miała rację - "Harda" to atmosfera i rozmach w jednym, na 600 stronach dostajemy nie tylko olbrzymi wycinek wczesnośredniowiecznej historii Europy, ale także skomplikowane relacje między bohaterami, ich miłość, zazdrość i rywalizację na arenie politycznej. A tym, którzy nadal się wahają, polecam Cherezińską dlatego, że żadna inna polska autorka nie wykreowała jeszcze tak charakterystycznego stylu pisania.W swoich książkach ożywia stare obrzędy, wskrzesza dawną mentalność i oczarowuje tak, że na tych kilka wieczorów naprawdę czujemy zapach głębokich borów ipalenisk w królewskich dworach. Jedyny efekt uboczny jest taki, że po skończonej lekturze straszliwie trudno jest się z tego średniowiecznego, zmysłowego świata wynurzyć. Izolda 2016-06-21 09:47:43

Wyobraźcie sobie swoje dwie ulubione rzeczy. A potem połączcie je w jedno. Brzmi jak słaba reklama nowego napoju od Tymbarka, prawda? Jednak jeśli uwielbiacie tak samo jak ja Historię Bez Cenzury, którą prowadzi Wojtek Drewniak oraz książki jakimi raczy nas Elżbieta Cherezińska, to właśnie – i ogłaszam to wszem i wobec – dostaliśmy najbardziej wypasioną pralinkę literacką jaką można sobie wymarzyć! Co więcej, w przygotowaniu jest kontynuacja Hardej , Królowa. Ale zanim zacznę was namawiać, żebyście czekali na drugą część ze mną, pozwólcie mi napisać o Hardej. Bo jest tego trochę.Po pierwsze o osobie Świętosławy wiemy niewiele. Nie tylko dlatego, że w szkołach się o niej nie mówi, ponieważ – tak jak słusznie zauważył właśnie Wojtek Drewniak w jednym z wywiadów – historia, którą przekazuje się uczniom w szkołach opiera się tylko na datach i tych „najważniejszych” wydarzeniach w historii. Po drugie, rzeczywiście niewiele o niej wiadomo. Jednak w epicki sposób Elżbieta Cherezińska podaje nam na tacy życie owej, nieco tajemniczej kobiety, córki księcia Mieszka I i siostry Bolesława Chrobrego. O kobiecie silnej, posiadającej silne ambicje by udowadniać sobie oraz ludziom jej bliskim, że kobieta może zostać nie tylko jarlem, ale i królową bez króla.Świętosława Cherezińskiej została wykreowana w mistrzowski sposób. Podejrzewam, że bardzo bliski rzeczywistej postaci królowej wikingów. Jednak nie tylko sama Harda jest genialną kreacją. Również wikingowie, których poznajemy na karkach powieści, nie tylko Svena czy Olava. Poznajemy też żony innych wikingów takie jak Thora czy Giera. Wszystkie te postacie mają swoje charaktery, ich kreacje są wielowymiarowe i choć niektórym może nie pasować to jak złożona jest cała powieść, pewne jest jedno – autorki nikt nie jest w stanie pobić w płynności łączenia historii z fikcją literacką. Jedynym minusem powieści, tak naprawdę jest tylko objętość.Wiem. Pewnie stwierdzicie, że oszalałam, bo uważam, że 592 strony to za mało. Jak na możliwości autorki i moje upodobanie do powieści fabularno- historycznych to naprawdę niewiele. Jednak nadal uważam, że Hardą powinni przeczytać wszyscy miłośnicy twórczości Elżbiety Cherezińskiej. Nie tylko ze względu na talent autorki, ale i samą postać Świętosławy. Nie dowiecie się o niej w szkołach czy bibliotekach miejskich.Powieść polecam tym bardziej, że czyta się ją jednym tchem, narracja jest prowadzona tak dobrze, że George R. R. Martin może być zazdrosny, a Świętosława to kolejna kobieta w historii, które pokazuje jak wiele można, nie mając spodni, ale za to dzierżąc potężny miecz.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-23 14:58:25

Wiele było już książek o walecznych mężczyznach. O ich rodzinach. O ich podbojach i zdobyczach. A nawet o ich kochankach i spełnieniach miłosnych. Ale takiej książki jak ta, jeszcze nie było. To istny ” Szklany Tron” w kobiecym wydaniu. Zarówno kobietą jest autorka jak i bohaterka. Jednak nie jest to książka tylko dla kobiet. To książka, którą każdy powinien przeczytać. To książka po przeczytaniu której chce się jeszcze. Dlatego z niecierpliwością czekam na tom II. Tytułowa Harda to córka polskiego władcy, który jako jeden z pierwszych przyjął chrzest. Jego potomkowie Bolesław Chrobry jak i harda Świętosława od najmłodszych lat byli przyuczani przy ojcu sztuki rozgrywek politycznych oraz życia w wierze. Jako dla początkujących chrześcijan, życie nie było łatwe i sprzyjające. Zarówno władca Mieszko I, jak również jego liczni potomkowie mieli na swojej drodze wiele dylematów, z których musieli mądrze wybrnąć. Świętosława, jako jednak z córek Mieszka I, była niezwykle oddana ojcu. Podobnie jak Bolesław Chrobry. Ich szacunek i oddanie przedstawione jest na kartach powieści. Nawet mimo niechęci spełniają postanowienia ojca dotyczące zamążpójścia. Harda od małego dziecka umiała zadbać i pokazać swoje zdanie. Jednak mimo wielkiej miłości do Olava, zostaje poślubiona zgodnie z wolą ojca z Erikiem Zwycięskim. Po początkowej niechęci, staje na wysokości zadania i staje się królową Szwecji. Z czasem rodzi syna, którego na cześć swojej wielkiej miłości nazywa Olofem. Czy uda jej się sprostać zadaniu i pogodzić rolę matki i królowej? Czy odzyska swa młodzieńczą miłość? Ile wykaże siły, by mądrze rządzić? Autorka w mistrzowski sposób przybliża czytelnikom historie Piastów łącząc fikcje z historią. Narracja, dialogi i przebieg akcji nie pozwalają się oderwać się od lektury. Po jej skończeniu, mimo obszernych 590 stron chce się jeszcze. Autorka w sprawny, porywający sposób opisuje zarówno realia władzy, polityczne rozgrywki, bogactwo kulturowe i obyczajowe dynastii Piastów. To powieść ponadczasowa, której główną bohaterką autorka uczyniła ambitną, silna kobietę, która w świecie zdominowanym przez mężczyzn, nie daje o sobie zapomnieć, ani zawładnąć. To ona, mimo pozornej władzy innych, decyduje o swoim losie. Tym bardziej, iż źródła podają w wątpliwość istnienie Świętosłaty, autorka jednak wykreowała jej postać w mistrzowski sposób. Dopracowana w najmniejszych szczegółach sprawia, że czytelnik ma poczucie, obcowania z prawdziwą postacią i wydarzeniami, które rzeczywiście miały miejsce. Mimo połączenia fikcji z historią, książka jest fantastyczną przygodą i lekcją historii. Polecam wszystkimLubie Czytać LC 2016-07-12 12:30:34