Irina Bazili to młoda imigrantka z Mołdawii. Szukając szczęścia rozpoczyna pracę jako opiekunka w Lark House, domu spokojnej starości na przedmieściach Berkeley. Kobiecie nie trzeba wiele czasu by zdobyła sympatię nie tylko współpracowników, ale i przesympatycznych i pełnych wigoru staruszków zamieszkujących ośrodek. Pewnego dnia do tego osobliwego miejsca przywieziona zostaje słynna malarka Alma Belasco, pochodząca ze znanej i szanowanej rodziny. Irina zdobywa również sympatię artystki, która niedługo po przybyciu do domu spokojnej starości, prosi Irinę pomogła jej uporządkować rodzinne dokumenty i pamiątki rodu Belasco. Dodatkową parą rąk do pomocy jest również ukochany wnuk malarki, Seth. Młodzi odkrywają zdjęcia nieznanego Japończyka i listy, które Alma z nim najprawdopodobniej wymieniała na przestrzeni lat.Główna bohaterka, jeśli mogę ją tak nazwać, Irina została mistrzowsko wykreowana. Nie było zaskoczeniem dlaczego i za co ludzie uwielbiali tę Mołdawiankę. Dziewczyna zdobyła mnie swoim charakterem i pogodą ducha od pierwszych stron. Jednak czy Irina rzeczywiście jest główną bohaterką? Oto jest pytanie. Takim bohaterem mógł być Ichimei Fukuda czyli tytułowy japoński kochanek. Mężczyzna, który jak się okazuje miał więcej wspólnego z Almą niż Irina i wnuk malarki – Seth, przypuszczali.Historia jest przedstawiona w cudowny, wręcz malowniczy sposób – to też mnie nie zaskoczyło. Szczególnie jeśli chodziło o kwestie Almy, która do końca była damą – dość ekscentryczną, ale artystom wybacza się o wiele więcej. W końcu by być geniuszem trzeba być odrobinę szalonym. Natomiast jeśli chodzi o rozwój akcji i wyjaśnienie całej przeszłości Almy i Ichimeia…byłam trochę rozczarowana, ale wiadomo, że nie zawsze wszystko układa się po naszej myśli i jestem w stanie to wybaczyć autorce, bo poza tą drobną bolączką, książka jest wręcz cudowna i doskonale nadaje się nie tylko dla dorosłych kobiet, ale i dla młodszych czytelniczek.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-09 14:46:59

"Japoński kochanek" to świetna, obyczajowa powieść, którą polecam nie tylko kobietom, choć to zapewne one najlepiej odnajdą się w prozie Isabel Allende.To przede wszystkim zapis dramatycznych przeżyć emigrantów, którzy przybywają do Ameryki z różnych zakątków świata. Pojawiają się tutaj wątki emigrantów japońskich (oraz ich dramatycznych losów po ataku na Pearl Harbor), Żydów uciekających z ogarniętej wojenną pożogą Polski oraz głównej bohaterki, którą z Mołdawii wygnało widmo głodu i skrajnego ubóstwa. Lecz powyższe przykłady wcale nie oznaczają, że "Japoński kochanek" to lektura ciężka i ponura. Przeciwnie! Jest to pięknie i lekko opowiedziana historia eleganckiej rezydentki domu starców, wspominającej swoją emigracyjną przeszłość. Alma, bo to o niej mowa, w niczym nie przypomina schorowanej i zaniedbanej staruszki - jest stanowczą i szykowną damą, bez reszty oddaną swoim codziennym rutynom oraz, jak się w międzyczasie okazuje, tajemniczej, zakazanej miłości.Sekret tej miłości będzie badać jej młoda pracownica, młoda emigrantka z Mołdawii, która, uchylę Wam rąbka tajemnicy, jest postacią tak sympatyczną i świetnie napisaną, że aż chciałoby się zaprzyjaźnić z kimś podobnym! A gdy zakochuje się w niej bogaty wnuk Almy, okazuje się że i ona sama skrywa pewien sekret z przeszłości, bolesny sekret, który nie pozwala jej wejść w bliską relację z kimkolwiek.Sekrety sekretami - powieść czyta się wyśmienicie. Fabuła płynie powoli, a my coraz bardziej i bardziej przywiązujemy się do bohaterów i ich codzienności. Zazwyczaj takie wolne tempo powieści wywołuje odruchowe ziewanie, ale nie tym razem. Autorce udało się stworzyć czarujący klimat sennego,ale bardzo przyjaznego miasteczka, w którym mieści się Lark House. Na szczególną uwagę zasługują także dialogi - zabawne i naturalne, które sprawiają, żekażda z postaci wydaje się mieć swój "sposób bycia". Polecam tę książkę wszystkim fankom Isabel Allende (choć jest nieco inna niż jej dotychczasowa twórczość),oraz tym z Was, którzy jeszcze nie mieli do czynienia z tą autorką.Izolda 2016-06-20 16:55:25