Kolejna wchodząca w dorosłe życie bohaterka, w kolejnej książce young adult. Dodajmy do tego intrygującego chłopaka, dosłownie wyglądającego do niej zza płotu i otrzymujemy niemalże pewność iż będzie to kolejne romansidło skierowane dojrzewających dziewcząt. Jednak czy jest tak w rzeczywistości? Jeżeli już na dzień dobry chcielibyście zaszufladkować „Moje życie obok” nie róbcie tego. Popełnilibyście naprawdę duży błąd, bowiem Huntley Fitzpatrick ma czytelnikowi do zaoferowania o wiele więcej niż kolejną miłosną historię. Jeżeli jesteście ciekawi, co kryje w sobie tytułowe życie obok serdecznie zapraszam do lektury recenzji.Życie Samanthy Reed jest spokojne, uporządkowane, żeby nie powiedzieć sterylne jak dom w którym mieszka z matką i starsza siostrą. Podporządkowana wymaganiom swojej rodzicielki, chcąc sprostać jej oczekiwaniom skupia się na nauce i stara sprawiać jak najmniej kłopotów. Nie jest to jednak życie o jakim marzy, dlatego z niejaką zazdrością obserwuje mieszkających po drugiej stronie płotu Garrettów. Dużej, hałaśliwej i bałaganiarskiej rodzinie, która choć znacznie biedniejsza wydaje się być dużo bardziej zadowolona z życia. Choć dzieli ich zaledwie płot, tamto życie wydaje się dziewczynie odległym marzeniem. Do czasu aż pewnej nocy Jase Garrett wspina się na dach i zostaje jej przyjacielem, a następnie chłopakiem. Samantha zostaje częścią świata o którym marzyła, nie niepokojona przez swoją matkę, która skupia się na karierze politycznej i poświęca jej cały wolny czas. Choć nie jest łatwo, wszystko wydaje się zmierzać w dobra stronę, ku szczęśliwemu zakończeniu. Lecz jak to w życiu bywa nie zawsze wszystko układa się tak jak powinno. Jeden wypadek odmienia Zycie zarówno rodziny Reed jak i Garrettów zmuszając Samanthę do wyboru między tym co łatwe, a tym co słuszne, gdzie każdy wybór oznacza utratę czegoś co kocha.Autorka serwuje czytelnikom dwa odmienne światy wypełnione równie różnorodnymi charakterami. Rodzina Samanthy choć nieliczna tworzy wydawałoby się uporządkowany, spójny świat. Tak to wygląda dla osób z zewnątrz, od środka widzimy bowiem samotna matkę przepełnioną ambicjami i sztywnymi zasadami tego co wypada, co słuszne, a co źle widziane przez innych, które narzuca swoim dzieciom oraz jej córki pragnące się wyrwać z rodzinnego domu. Rodzina Garrettów zaś choć źle postrzegana przez otoczenie w środku przepełniona jest ciepłem i radością. Ojciec rodziny z trudem wiążący koniec z końcem i martwiący się jak wyżywić przybywających w domu nowych członków rodziny, matka, której całym światem są jej pociechy i oczywiście radosna gromadka dzieci w przeróżnym wieku: Jason, Joel, Alice, Andy, Harry, George, Patsy i Duff. I choć duet Samantha i Jase jest niezwykle ważny, nie stanowi on esencji historii a jedynie motor napędzający pewne wydarzenia i zderzenie obu tych światów. Było to dla mnie ogromnym plusem, bowiem autorka zamiast skupić się, jak to obecnie jest modne, na przeżyciach związanych z miłosnym zauroczeniem, pokazuje inne równie ważne, a nawet ważniejsze dla młodych ludzi wartości jakimi jest rodzina, zaufanie do bliskich i szczerość - także wobec samego siebie. Pokazuje, że życie, choć piękne, bywa trudne i zmusza do trudnych decyzji, których konsekwencje nie zawsze da się naprawić.Tak jak i w prawdziwym życiu nie wszyscy bohaterowie dają się polubić. Na czele tych irytujących, których nie chcielibyśmy spotkać z pewnością można postawić panią Reed, ale także najlepszą przyjaciółkę głównej bohaterki Nan czy wspomagającego kampanię jej matki Claya. Historia nie jest również pozbawiona tradycyjnych schematów i zagrań pozwalających jeszcze bardziej skomplikować trudną sytuację bohaterów. Nie jest to jednak dużym minusem. Nieco bardziej w oczy rzuca się pozostawiające spory niedosyt zakończenie. Mimo tego „Moje życie obok” jest pozycją którą czyta się z prawdziwą przyjemnością, nie tylko ze względu na wciągająca i inteligentną historię, ale i lekki oraz przyjemny w odbiorze styl w jakim autorka nas przez nią prowadzi.„Moje życie obok” to nie kolejna powieść młodzieżowa opisująca miłosne wzloty i upadki, ale poruszająca i inteligentna opowieść o dokonywaniu życiowych wyborów, niekiedy tych najtrudniejszych. Wybór między tym co słuszne, a tym co łatwe i wygodne nigdy nie jest rzeczą prostą, a gdy w grę wchodzą sprawy najbliższych nam osób często zapominamy o tym co naprawdę liczy się w życiu. Samantha Reed, główna bohaterka książki, dobitnie przekonuje się o tym, gdy musi wybierać między przywiązaniem do własnej rodziny, a życiem w kłamstwie. Rodzina, przyjaźń, miłość, lojalność, co okaże się najważniejsze? Zachęcam byście przekonali się o tym na własnej skórze. Naprawdę warto.Ocena: 8/10Sara GlancZa egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.KZTK 2016-06-29 21:19:25

Drogi czytelniku,dziś zapraszam Cię na spotkanie z książką która jest inna niż większość w swoim gatunku. Choć została sklasyfikowana jako powieść młodzieżowa to według mnie jest to zbyt ogólnikowe i krzywdzące dla tego tytułu. Mowa oczywiście o utworze Huntley Fitzpatrick „Moje życie obok”. Wspólnie z wydawnictwem Zysk i S-ka przygotowaliśmy dla Ciebie coś, co zapada głęboko w pamięć i pozostaje w niej na długo. Autorka na kartach swojego dzieła dostarcza nam wielu wzruszeń emocji, a młodszym czytelnikom daje lekcję szybkiego dorastania poprzez dokonywanie trudnych wyborów. Samantha Reed jest nastolatką,która wydawałoby się ma wszystko. Jest córką pani senator. W jej domu panuje ład i porządek. Wszystko ma swoje miejsce i czas. Dziewczynie brakuje jednak czegoś,co jest o wiele ważniejsze niż wszelkie dobra doczesne. Czuje się bardzo samotna. Pragnie ciepła rodzinnego do którego przecież każdy z nas dąży. Nastolatka od dawna obserwuje swoich sąsiadów. Wielodzietną rodzinę Garrettów, zupełne przeciwieństwo jej własnej rodziny. Sąsiedzi są głośni, emocjonalni, bałaganiarscy, a mimo to nasza bohaterka marzy by stać się ich częścią. Tak też się dzieje gdy uczucie łączy Samanthe z Jase'm Garrettem. Młodzi zakochują się w sobie bez pamięci, wspólnie odkrywając smak pierwszej miłości. Dziewczyna zostaje przyjęta w rodzinie swojego chłopaka jak swoja. Ona sama jednak początkowo ukrywa swoje uczucia przed matka ponieważ ta uważa bliskich jej chłopaka za gorszych od siebie i sprzeciwia się jakimkolwiek relacjom z nimi. Niestety jednak życie bywa przewrotne i potrafi boleśnie dać nam lekcję pokory. Pewnego dnia tragiczne zdarzenie rujnuje świat naszej bohaterki. Życie zmusza ją do podjęcia niemożliwego wyboru pomiędzy własną rodziną, a tym, co konieczne. Między tym co słuszne, a tym, co wygodne. To właśnie ona zdecyduje czy chce postąpić jak należy czy woli przez resztę życia trwać w pozornie bezpiecznym kłamstwie.Autorka w tej ciepłej, poruszającej powieści daje nam możliwość skonfrontowania się z trudną sytuacją w jakiej znalazła się ta młoda kobieta po to, byśmy zastanowili się jak my sami postąpilibyśmy w obliczu podobnych zdarzeń losowych.Jeśli chodzi o samych bohaterów tej niezwykłej książki są oni bardzo barwni i wyraziści. Wzbudzają sympatię ale również niektórzy z nich wzbudzają skrajne emocje. Mnie osobiście bardzo drażniła i denerwowała postać pani senator. Wydaje się taka zasadnicza, zimna i nastawiona tylko na swoja karierę. Jednak nie osądzajcie jej zbyt szybko,bo jak się przekonacie jest to tylko maska za którą ukrywa się kobieta. Muszę przyznać,że już na samym początku lektury bardzo polubiłam rodzinę Garrettów. Stali mi się bardzo bliscy. Wyobrażałam sobie jak wspaniale byłoby znaleźć się pod dachem ich domu pełnego życia i miłości. Choć ich codzienność nie zawsze jest łatwa wiedzą, że niezależnie od tego,co się dzieje mają siebie i mogą liczyć na wzajemne oddanie i wsparcie. To co ujęło mnie w tej książce to jej autentyczność. Pani Fitzpatrick kreuje całą fabułę w sposób tak realistyczny iż historia ta mogłaby wydarzyć się również w życiu realnym. Na kartach powieści „Moje życie obok” odnajdziecie piękna pierwszą niewinną miłość i przyjaźń z jej różnymi odcieniami. Ale także trudne decyzje które niestety trzeba podjąć.Gorąco zachęcam po sięgnięcie po tę pozycję. Zapewniam Cię drogi czytelniku, że spędzisz z nią wyjątkowe, niezapomniane chwile, które wypełnią twoje serce gamą emocji i wzruszeń.Moja ocena to 8 /10Pozdrawiam,Agnieszka KaniukAgnieszka Kaniuk 2016-07-12 19:06:51

Sam rozwój uczuć i wydarzeń, które towarzyszą bohaterom są niezwykłe i dają powiew świeżości w tym gatunku. Spójrzcie tylko na tę okładkę, która moim zdaniem jest obłędna i idealnie obrazuje, że uczucie może być utożsamiane z lekkim wietrzykiem, promieniami słońca i szczęśliwością. Dialogi i przemyślenia są realne, nie ma tu przesłodzonych wątków, a historia wydaje się być taką, jaką możemy dostrzec obok nas – takie czyjeś życie obok.Ujrzeć Słowa 2016-07-18 10:30:22

Dużo obyczaju ostatnimi czasy wpada mi w łapy. Dużo młodzieżówek i dużo pierwszej miłości. Trochę nudzi, jakby na to nie patrzeć. Ale poza dziwnym imieniem autorki, książka w zasadzie nie miała specjalnie bolących w mózg wad. Podejrzewam, że autorka mogła lepiej rozwinąć wątek rodziny Samanthy i trochę utemperować napaloną dziewuszkę, ale wiadomo – Ameryka, to i inne realia. Tak na całkiem poważnie, czytając Moje życie obok miałam przed oczami inne zakończenie historii i całe losu rodziny Reedów.Z jednej strony bawił mnie wątek nieudanego życia rodzinnego Reedów – matki Samanthy, żeby być dokładnym. Kobieta babrała się w polityce, jednocześnie nie mając życia. Jej komunikacja z córką ograniczała się w dużym stopniu do żółtych karteczek i poleceń „odkurz salon”. Pomijam fakt, że osobiście bym strzeliła taką w pysk i kazała się jej opanować. Ale przez nią jej córka cierpiała, a jeszcze miała ból, kiedy poznała rodzinę Jase’a Garretta, bo było ich mnogo, byli głośni i przeżywali wszystko jak LUDZIE, a nie maszyny…Takie połączenie każdej młodzieżówki z pierwszą miłością z Żelazną Damą. Trochę się to dla mnie gryzło, ale nie narzekam, przynajmniej jakieś urozmaicenie. Generalnie styl Fitzpatrick bardzo mi pasował, a i tłumaczenie było całkiem udane. A przy takich książkach to jest szczególnie istotne – wyobraźcie sobie sytuacje, gdzie kupujecie książkę po polsku, a tłumaczenie jest tak spaprane, że mimo średniej znajomości angielskiego ( tylko przykład) kupujecie oryginał i okazuje się świetną książką. Niestety, ale często można na tym przyłapać wydawców.Całe szczęście Zysk stanął na wysokości zadania i dostaliśmy dobre tłumaczenie, a co za tym idzie świetną książkę, która nie tylko bawi, ale i wzrusza, przejmuje i przede wszystkim spełnia swoją rolę czasoumilacza i dostawcy kolejnych książkowych miłości.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-07-19 15:30:03