O rozbitych rodzinach mówi się jedno, czyta się drugie, a fakt jak jest rzeczywiście to trzecia opcja. Czasami to nie alkoholizm czy przemoc fizyczna doprowadza do tragedii, zmusza dzieci do ucieczki z domu, rodziców do rozwodu. Dlatego powstają takie organizacje jak Fundacja Dzieci Niczyje ( w Polsce ) i tym podobne. Wszyscy wiedzą, że rodzice potrafią zgotować własnym dzieciom piekło na ziemi. Niezależnie czy przy tym biją czy nie. Czy dziecko na to zasłużyło ( a nie zasłużyło) czy nie. Dlatego też książka Louisy Reid wydaje się być tak ważna.Pierwsza rzecz jaka przyszła mi na myśl po przeczytaniu tej książki to Ponad wszystko, które recenzowałam dla Dolnośląskiego. Dowodów jest wiele, ale nie powiem wam dlaczego głównie z tą książką mi się to kojarzyło, bo wtedy byłby to spoiler, a tego chcę uniknąć. I fakt. Oddaję autorce to, że napisała coś o wiele mroczniejszego niż Nicola Yoon. Jednak powiem szczerze, że to co przechodziłam czytając Miłość za wszelką cenę, było tragiczne. Wiedziałam kto, dlaczego i po co, ale serio…żeby takie rzeczy się odstawiały to ja podziękuje.Kreacja bohaterów nie była szczególnie wybitna, ale była na takim poziomie, żebym się nie wynudziła i żebym była wściekła na kilka postaci, w tym na Audrey, która zapracowała na na honorowe odznaczenie Buły Życia. Gratulacje! *fanfary, sparkles, glitter and unicorns *Taki pro tip dla wydawnictwa Zielona Sowa – to nie jest 15. Znacznie wyżej. Just sayin’.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-11-21 12:28:48

"Miłość za wszelką cenę" jest książką, która zafundowała mi historię, jakiej się nie spodziewałam. Oczekiwałam czegoś innego. Dostałam coś innego. Ale najważniejsze jest to, że się nie zawiodłam.Książka jest taka... hm.. ciężko mi określi to, jaka jest, ponieważ ma w sobie taką nieznaną iskrę, która przyciąga i odpycha. Jest to ten rodzaj książki, która wzbudza u czytelnika sentyment, nie szczególnie zapada w pamięć, pamięta się najważniejsze momenty i nie wraca do niej po raz drugi. Panuje w niej ciepły klimat i chociaż ma się wrażenie, że jest dla nastolatków, to tak naprawdę jest idealną lekturą dla każdego, bez względu na wiek.Podchodziłam do niej sceptycznie i z dystansem, nie oczekiwałam zbyt wiele. Nastawiałam się na kolejną historyjkę dla nastolatków, która za kilka tygodni pójdzie w niepamięć, ale się pomyliłam.Przez pierwsze strony nie czułam się zachęcona, czy też porwana w wir wydarzeń, których praktycznie wcale nie było, jednak później się rozkręciło, fabuła zaczęła mnie interesować, a bohaterowie przyciągać. Na początku poznajemy Audrey, dziewczynę, która ma depresję. Aud straciła tatę. Nie radzi sobie z tym najlepiej. Jej mama postanowiła zabrać ją i brata w nowe miejsce. Przeprowadzili się tam, aby rozpocząć nowe życie, w miejscu, które nie będzie przypominało im wydarzeń z przeszłości.Aud jest osobą, która nie potrafi zawierać nowych znajomości, przychodzi jej to z trudem, ale kiedy przeprowadza się, na jej drodze pojawia się Leo, sąsiad mieszkający nieopodal, który namieszał w jej życiu.Leo, chociaż wydaje się być odważniejszy, zbudował wkoło siebie mur, przez który nie pozwala przebić się nikomu. Nie chce zawierać nowych znajomości, woli posiedzieć w domu, samotnie, tak jak Aud. Kiedy poznaje nową sąsiadkę, jego myśli zaczynają krążyć wokół niej. Ich losy się splatają.Historia o problemach, miłości, poświęceniach. Młodzi ludzie, którzy stają się dla siebie lekarstwem. Niby historia taka sama jak inne, ale różnorodna, zaskakująca akcja oraz rozmaite wydarzenia, sprawiły, że książka nabrała wyjątkowego charakteru.Główni bohaterowie, pomimo swojego młodego wieku, nie są typowymi, mało myślącymi nastolatkami, którzy często pojawiają się w tego typu książkach. Zarówno Leo, jak i Aud wykazują się niesamowitą inteligencją.Tematyką książki jest depresja, choroba psychiczna, która jest uciążliwa, tym bardziej w tak młodym wieku. Sam temat jest niesamowicie ciekawy, bowiem we współczesnym świecie bardzo dużo jest sytuacji, gdzie młodzi ludzie mają problemy psychiczne.Ale znowu ta ciężka tematyka rzuca niewłaściwe światło na książkę, bo staje się ona ciężka i momentami przytłacza. O szybkim przeczytaniu można zapomnieć, ponieważ po niewielkiej ilości stron, przychodzi znużenie, mimo tego, że książka jest interesująca. Jednak warto czytać ją powoli, analizować wszystko i rozmyślać nad całą historią.Styl autorki jest przyjemny, ale także nużący. Przeważa w nim opisówka, a dialogów jest niewiele. Przy takiej tematyce książki było to dla mnie przytłaczające i dość nieprzyjemne.To, co działo się z bohaterami rozbiło mnie na kawałki. To było straszne i brutalne ( nie dosłownie). Jednocześnie pokazywało dość bolesną prawdę.Jednak najgorszy w tej książce jest brak pewnego kopa i magii, która przywiązałaby do niej czytelnika na wiele lat. Zabrakło tego wgłębienia się w nią.Mimo wszystko wyszło ciekawie i śmiało mogę polecić wam tę książkę.Book Paradise by Natalia 2016-12-06 11:02:07

Z Louisą Reid i jej twórczością spotykam się po raz pierwszy i przyznaję jestem pod wrażeniem. Według opisu z tyłu Louisa jest mężatką, szczęśliwą matką dwóch córek i wykłada na żeńskiej uczelni w Cambridge. Thrillery psychologiczne nigdy nie były moją mocną stroną, ale po takiej dawce tajemnic, jestem skłonna czytać ich więcej. Postacie wykreowane przez autorkę są barwne, elokwentne i dość wyrafinowane. Najbardziej podobała mi się Lorraine, kochająca matka, skrzywdzona żona, wzorzec kobiety, nic bardziej mylnego. Jak przystało na dobry thriller zawsze najciekawsze fakty są ukryte i ukazują się dopiero pod koniec, szkoda jednak, że było nieco przewidywalne, niestety domyśliłam się o co chodzi w połowie książki, niemniej jednak dalej cieszyłam się lekturą, moimi ulubionymi wątkami były oczywiście te miłosne, ale to już tajemnica. Pytanie tylko kto w tej książce jest tak naprawdę chory? Audrey, główna bohaterka, żyje w głównym przekonaniu, że jest chora… Że okalecza się i stanowi zagrożenie dla siebie i swojego otoczenia, matka aby pomóc córce podejmuje decyzję o przeprowadzce do Folwarku, chce aby Aud poczuła się lepiej, dziewczyna cierpi na hydrofobię, a wokół jej nowego domu jest dość głęboka fosa, którą dziewczyna jest dość zafascynowana, ale także przerażona. Wiele emocji i problemów, które mieszczą się w książce, przyprószone ciekawymi i barwnymi opisami.Domeną thrillerów są tajemnice, a w Miłości za wszelką cenę ich nie brakuje, wręcz przeciwnie jest ich masa. Problem który porusza jest dość niecodzienny, ale niezwykle, nie wiem czy mogę powiedzieć interesujący, bo jest dość poważny i niepokojący. Nie była to typowa powieść o miłości dla młodzieży, w tej książce nic nie było normalne, absolutnie nic, no może oprócz tego, jak bardzo Audrey kochała Petera, swojego brata. Cóż książka na pewno skłania do refleksji na temat takich zaniedbań i sygnałów wysyłanych przez takie rodziny, aby uświadomić was trochę na co była chora, zapraszam do zapoznania się z tematem zespołu munchausena. Książka naprawdę ciekawa, specyficzna i na pewno dla osób, które wymagają od książki czegoś więcej niż wszystkim dobrze znanych scenariuszy.Reasumując powieść, która wymaga ruszenia mózgownicą, zaciekawi każdego wymagającego i tego trochę mniej czytelnika. Skłania do refleksji i przemyślenia czasem niektórych wypowiedzi bohaterów dwa razy, aby odkryć ich drugie dno. Gorąco polecam, zwłaszcza na tak zimne dni.Pozdrawiam, Sara ❤Sara Kałecka 2017-01-24 21:32:13