Zapraszam wszystkich do zabawy w „Zooloretto” – grę, w którym zaprojektujecie własny ogród zoologiczny!Przyznacie, że już sam pomysł rozpala wyobraźnię i oczekiwania. U mnie było podobnie. Stopień ekscytacji wzrósł jeszcze bardziej kiedy otworzyłem pudełko z grą. Ileż tu elementów! Tekturowe plansze, niezliczone kafelki z wizerunkami zwierząt (tak naprawdę da się je policzyć), drewniane „półeczki” imitujące ciężarówki... Ach! Jesteśmy właścicielami ogrodu zoologicznego i mamy za zadanie zasiedlić poszczególne wybiegi jak najbardziej atrakcyjnymi zwierzętami. Do tego celu służy nam „zestaw startowy”, w skład którego wchodzi: plansza zoo, plansza rozbudowująca, dwa drewniane pieniążki oraz plansza minizoo (stanowiąca jeden z trzech dodatków dołączonych do podstawowej wersji gry)...Prawdaż zaś jest taka, iż „Zooloretto” wciąga i to bardzo. Przede wszystkim ze względu na dużą swobodę w podejmowaniu decyzji. Podczas niemal każdego ruchu możemy sami określić dalszy przebieg rozgrywki. Losować znacznik? Zabrać już ciężarówkę? A może wykupić od przeciwnika jakieś zwierzę lub rozbudować park o kolejny wybieg? Możliwości jest sporo, frajdy jeszcze więcej. Wisienką na torcie jest wprowadzenie do gry elementów... prokreacji. Niektóre kafle zwierząt posiadają bowiem znaczki świadczące o płci osobnika. Jeśli uda nam się zdobyć parkę tego samego gatunku i umieścić w jednym wybiegu, to jak myślicie, co się stanie?? Tak! Otrzymamy małą dzidzię – zwierzaczka w formie okrągłego kafelka. Co za mądra, pouczająca gra!Śmiało mogę stwierdzić, że „Zooloretto” skradło nasze serca. Nie wiem nawet kto bardziej dąży do kolejnych rozgrywek: my, czy córka. Wykonanie poszczególnych elementów tradycyjnie nie budzi żadnych zastrzeżeń. W końcu to G3, bejbe! Grywalność stoi na bardzo wysokim poziomie. Twórcy przemyśleli niemal każdy aspekt rozgrywki, sprawiając, że czujemy się prawdziwymi „panami na włościach”. Przeznaczoną dla graczy w wieku 8 propozycję, bez problemu ogarnia nasza 7-letnia wojowniczka ninja. 40 minut gry mija błyskawicznie, po czym następuje chwila ciszy, a potem Osioł ze Shreka woła: „Ja chcę jeszcze raz!”. No to gramy...Więcej na blogu Zwykłej MatkiZwykła Matka 2017-01-11 12:03:54