Każdego z nas – zarówno jako człowieka jak i jako czytelnika – ukształtowało co innego. Gdybym się przyznała kto tak naprawdę popchnął mnie w ramiona nałogowego czytelnictwa, zwyczajnie byście się ze mnie śmiali. Jednak każdy szanujący się człowiek, który choć raz w życiu słyszał Raz, Dwa, Trzy nucił też Okularników czy Czy te oczy mogą kłamać. I jeśli nie wiecie (?!) to piosenki Agnieszki Osieckiej. I to właśnie od fascynacji Osieckiej, tak naprawdę wszystko się zaczęło. I od problemów z czytaniem na głos. I tak naprawdę od tego wszystkiego przejdę do Pisarskiego Czyśćca.Książka Masłonia przedstawia trzydzieści dwie sylwetki pisarzy dwudziestego wieku, między innymi Agnieszki Osieckiej, Leopolda Tyrmanda czy Edwarda Stachury. Autor kierował się bardzo zastanawiającymi kryteriami przy doborze postaci, które opisał w swojej książce. Głównie przedstawił te osoby, które z różnych przyczyn życiowych, zboczyły ze ścieżki życia, która miała ich doprowadzić do kariery pisarzy.To genialnie skonstruowany obraz pisarzy i artystów, którzy mieli znaczący wpływ na literaturę i kulturę. Bo Osiecka w głównej mierze była tekściarką rozrywkową ( przynajmniej tak ją odebrałam jako dziecko i w zasadzie nadal tak uważam ). Podobało mi się też to, że autor nie usiłował bawić się w dochodzenia na poziomie pudelka – gdybanie odnośnie seksualności pisarzy i poetów. Po prostu przedstawił ich na łamach ich twórczości i tego dlaczego nie osiągnęli swoich konkretnych celów.Wprawdzie miałam nadzieję, że książka będzie o wiele bardziej obszerna i bogatsza w konkretne informacje, ale nadal nie ma na co narzekać. Chętnie bym poczytała jeszcze o Tyrmandzie i Osieckiej. Nadal jednak uważam, że autor zrobił robotę i ta książka powinna trafić na półkę każdego lubującego się w biografiach i publikacjach około biograficznych.Przyczajony Hasacz - https://bigdwarf.wordpress.com/ 2017-04-24 16:22:50

Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Agnieszka Osiecka, Edward Stachura – to nazwiska w Polsce dobrze znane, nawet jeśli nie zawsze łączy się to ze znajomością ich twórczości. Krzysztof Masłoń w swojej książce W pisarskim czyśćcu. Sylwetki dwudziestowiecznych pisarzy postanawia przybliżyć ich, a także wielu innych, czytelnikowi trochę bardziej, wyjść poza ramy tego co utarło się wiedzieć na ich temat.

Kilka słów o autorze. Krzysztof Masłoń jest polonistą, dziennikarzem, publicystą i krytykiem literackim. Znany jest jako specjalista wywiadów z pisarzami, a także z pisania o nich. W pisarskim czyśćcu. Sylwetki dwudziestowiecznych pisarzy nie jest jego pierwszą książką z tej dziedziny. Napisał m.in. Od glorii do infamii. Sylwetki dwudziestowiecznych pisarzy. Publikacje różnią się tym, że w Od glorii zawarł przede wszystkim nazwiska pisarzy emigracyjnych, podczas gdy W pisarskim czyśćcu – tych, którzy zdecydowali się na pozostanie w Polsce.

Skąd wziął się tytuł i dlaczego właśnie ci pisarze się w nim znaleźli? Autor tłumaczy, że wybrał twórców, którzy publikując dążyli do „pisarskiego nieba” lub „pisarskiego piekła”, ale historia owego okresu i ich życie sprawiały, że utknęli w tzw. „pisarskim czyśćcu” i tylko czytelnicy mogą zadecydować, czy się z niego uwolnią.

Mimo, że wybór i opinie autora były raczej subiektywne wykonał on naprawdę dobrą i rzetelną pracę. Nie jest to typowa biografia każdego z pisarzy, ale głównie ciekawostki z życia, które miały pokazać inną twarz tych „legend”. Autor przybliża ich twórczość, opinie krytyków dotyczące pisarzy (zarówno o nich samych jak i o ich dziełach), jakie nagrody zdobywali a wszystko to okraszone licznymi cytatami, fragmentami wierszy i co najważniejsze – z podaniem bibliografii. Nie są to więc typowe „plotki”, a autor książki nawet mając swoje sympatie i antypatie wszystko dokumentuje faktami opartymi na źródłach.

Łącznie czytelnik może znaleźć w książce trzydzieści dwie opowieści o pisarzach XX wieku, zarówno już dawno zmarłych jak i żywych. Mimo, że publikacja jest dość specyficzna, napisano ją zrozumiałym, przyjemnym w odbiorze językiem. Jest doskonała dla polonistów, studentów, ale także miłośników literatury, którzy chcą wiedzieć coś więcej o osobach, których książki czytali. Jednocześnie czytanie jej zachęca do zapoznania się z literaturą dwudziestowieczną, do odkrywania jej na nowo.Kosz z Książkami 2017-11-26 12:15:52