Jest adwokat, jest i prokurator.Debiuty to wielka niewiadoma. Trzymając w dłoniach świeżutki debiut często zastanawiamy się, co przed nami. Nad debiutem Pauliny Świst nie trzeba się zastanawiać. Można brać go w ciemno. Ma wszystko to, co powinna mieć dobra książka – ciekawą, intrygującą i wciągającą fabułę, akcje zapierające dech w piersi, interesujących i charyzmatycznych bohaterów, zagadkę i wielką tajemnicę. „Prokurator” to książka pełna niespodzianek, która zaskakuje na każdej stronie.„Poczułem, jak pod moją czaszką rozbłyskuje błyskawica. Wszystkie myśli zmieniły się w jedno wielkie pragnienie, by pokazać jej, że jest moja. Przywiązać do siebie.”Kinga Błońska jest inteligentną i młoda osobą, która wplątała się w niezłe tarapaty. Złożyła pozew rozwodowy i na dodatek ma bronić swojego przyrodniego brata „Szarego”. Na dzień przed rozpoczęciem rozprawy spędza upojną noc z nieznajomym mężczyzną. Gdy wymyka się rano z jego mieszkania nie przypuszcza, że będzie miała z nim do czynienia już niedługo. Książka rusza z grubej rury. Jest impreza, alkohol i sex, czyli opis na okładce idealnie przedstawia początek książki, co jest dużym plusem. Ostatnio rzadko trafiam na książki, gdzie opis to streszczenie początku powieści. Zazwyczaj są to streszczenia połowy książki, a nawet całej, co często psuje radość z czytania. „Prokuratora” czyta się z przyjemnością i ogromnym zainteresowaniem. To książka, która bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest wyrazista, wciągająca, intrygująca. Naprawdę mogłabym o niej pisać same pozytywy. „Prokurator” to bardzo udany debiut i do niczego nie mogę się przyczepić. Bardzo cieszy mnie, że autorką jest Polka. Mam nadzieję, że to nie będzie jej jedyna książka.Bohaterowie powieści są wykreowani bardzo dobrze. Główni bohaterowie to para, której nie można zapomnieć. To postacie z bardzo ostrym i wyrazistym charakterem. Możecie sobie wyobrazić jak to wpływa na czytanie tej książki – to jakby przechodzenie przez sam środek największej burzy z piorunami. Totalny Armagedon. A ich utarczki słowne są wprost do pokochania. Bardzo polubiłam Kingę i Łukasza. Każde z nich ma zadziorny charakter. Po prostu nie da się ich nie lubić. Bohaterowie drugoplanowi są również wyraziści i bez nich ta powieść nie byłaby tak dobra.Narracja w książce jest pierwszoosobowa, raz z punktu widzenia Kingi, a raz z punktu widzenia Łukasza. I nie są to długie rozdziały. To dosyć krótkie wstawki z myślami i opisem sytuacji z punktu widzenia każdego z głównych bohaterów. Czasami możemy poznać daną akcję z perspektywy i Kingi i Łukasza, przez co czytamy o niej dwa razy. Ale tak jest na początku książki, potem akcje już płynnie przechodzą jedna w drugą.„Prokurator” to książka z pogranicza kryminału i literatury współczesnej, z nutką erotyku. Nie jest to perwersyjny erotyk, których czasami nie da się czytać. Choć główni bohaterowie mają temperament, który przelewają na swoje zbliżenia, to autorka zadbała o to, by te wątki czytało się przyjemnie. W ogóle całą książkę czyta się przyjemnie i szybko, a to za sprawą dobrego stylu i języka. Książka napisana jest ciekawie i tylko siła wyższa zmusza nas by odłożyć ją choćby na chwilę.W tej książce są bardzo dobre akcje. Nie możemy się przy niej nudzić. Akcja dosłownie goni akcję, wszytko jest ze sobą powiązane, a rozwiązanie całej zagadki zaskoczy niejednego czytelnika. Jak już wspomniałam, to bardzo udany debiut polskiej autorki. Z czystym sumieniem mogę polecić tę książkę nie tylko fanom kryminałów. To lektura dla każdego czytelnika. Szczerze polecam!Książkomania 2017-05-23 20:51:57

Prokurator to książka, którą pochłonęłam w jedno popołudnie. Napisana lekkim i plastycznym językiem sprawia, że czyta się ją błyskawicznie i z dużą przyjemnością. Znajdziecie tutaj kulisy działań prokuratury i policji, sporo seksu i dużo sensacji.Głównymi bohaterami powieści są prokurator Łukasz Zimnicki i adwokat Kinga Błońska. Spotkali się przypadkowo w nocnym klubie i skończyli noc w swoich objęciach. Jakież było ich zaskoczenie, kiedy następnego dnia spotkali się na sali sądowej. .. po przeciwnych stronach. Połączyła ich sprawa Szarego, którego oskarżał "Zimny", a broniła Błońska, jego przyrodnia siostra. Pomiędzy bohaterami błyskało i grzmiało, co zauważył przyjaciel obojga, Barti. Sprawa okazała się trudna, a oskarżony wykorzystywał naszych bohaterów do własnej wojenki.Były porwania, strzelaniny i trupy. A jaki był finał sprawy i jak poukładały się relacje pomiędzy naszymi bohaterami? To już musicie doczytać sami :)Paulina Świst napisała naprawdę dobrą powieść sensacyjną, które intryguje czytelnika od pierwszych stron. Mocnych wrażeń wam nie zabraknie podczas lektury tej powieści, a sceny pełne seksu dodają jej pieprzyku. Akcja mknie jak burza, a poznajemy ją na przemian oczami Kingi i Łukasza. Bohaterowie są bardzo specyficzni i daleko im do ideałów, ale dlatego ta książka jest tak realna. Przeczytałam ją z przyjemnością i Wam polecam!Anna73 2017-06-17 15:16:39

Książka Pauliny Świst „Prokurator” jest bardzo sprawnie napisaną powieścią kryminalną z elementami humoru i erotyki. Miłośnicy serii Remigiusza Mroza z prokurator Chyłką, czy też książek autorstwa Katarzyny Puzyńskiej, po lekturze „Prokuratora” będą czuli się usatysfakcjonowani. Tytułowy bohater, atrakcyjny mężczyzna koło czterdziestki, podrywa w dyskotece młodszą od niego kobietę i spędza z nią jakże gorącą, obfitującą w miłosne uniesienia noc. Kiedy rano się budzi jej już nie ma, ale nie oznacza to niestety, jak myślał, końca kłopotów. Wręcz przeciwnie. Okazuje się, że ta przypadkowo spotkana dziewczyna jest obrońcą znanego kryminalisty, w sprawie którego postępowanie prowadzi on, prokurator. Jest to bardzo głośna historia, szczebel do jego zawodowej kariery, ukoronowanie dotychczasowej pracy. I nagle wszystko nad czym tak długo pracował i co tak starannie przygotowywał zaczyna wymykać się spod kontroli i przybierać nieoczekiwany obrót. Spotkanie na sali sądowej nieznajomej z dyskoteki wprawia pana prokuratora w osłupienie. Ale to tylko początek jego kłopotów, czy znajdą pozytywne zakończenie, o tym każdy z czytelników musi przekonać się sam. Akcja powieści toczy się bardzo szybko, cięty język i szybkie zwroty akcji nie pozwalają oderwać się od książki. Świat przestępczy miesza się ze światem wymiaru sprawiedliwości i nie wiadomo kto jest dobry a kto zły, kto jest przestępcą a kto stróżem prawa. Postacie w książce są wyraziste i bardzo prawdziwe. To ludzie z krwi i kości. Mają swoje wady, ale to właśnie sprawia że czujemy do nich sympatię. Historia zaczyna się od dość mocnej sceny erotycznej. Taki początek wzbudził we mnie wątpliwości, ale jak się okazało, niesłusznie. Erotyka obecna w książce jest jak przyprawa dodająca potrawie smaku i wyrazistości. Autorka, jak dobry kucharz użyła tego środka z umiarem i bez przesady. Istotnym elementem powieści jest także humor. Język jakim posługują się bohaterowie i dialogi jakie prowadzą niejednokrotnie wywołują uśmiech, co stanowi doskonałą przeciwwagę do obecnej w książce brutalności. „Prokuratora” polecam przede wszystkim miłośnikom Chyłki i policjantów z Lipowa, tym którzy szukają wciągającej lektury i rozrywki. Jest to świetna opowieść na sobotni wieczór i niedzielny poranek, tyle bowiem potrwa przeczytanie całej historii. Odpowiednia ilość stron (320) i wartka akcja powodują, że od „Prokuratora” nie można się oderwać. Okładka może trochę wprowadzać czytelnika w błąd, ale czyż niejednoznaczność nie jest atutem dobrego kryminału?!Polecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2017-06-19 18:35:45