Kiedyś byłam w Białymstoku. Przepiękne miasto, ciekawi ludzie, urocze stare miasto. Styk dwóch, a nawet czterech kultur bo oprócz katedry katolickiej (jestem pewna że Tomasz Bagiński, ten słynny – dla mnie chociażby – rysownik na tej białostockiej katedrze oparł słynną animację) i cerkwii to jeszcze jest pamiątka spalonej synagogi a niedaleko, w Tykocinie jest meczet-muzeum. Tam działał Zamenhof, twórca języka esperanto. Wielu słynnych aktorów, piosenkarzy, dziennikarzy z tego miasta pochodzą. A w „Odzyskać utracone” Katarzyny Kołczewskiej zobaczyłam inne oblicze. Zniszczone uliczki, rozgrabione mienie Branickich, okrutni Niemcy i Rosjanie, którzy wydzierali sobie to miasto. I dwie kobiety, które przeżyły piekło. Matka i córka. Maria i Miranda. Jedna walczyła o swoją rodzinę, drugą wywieziono do dalekiej Syberii, do obozu. Serce mi krwawiło co ta dziewczyna przez te dziesięć lat przeżyła, jakie katorgi, bicie, gwałty, sponiewieranie. Tam pochowała swą babcię, siostrę i dziecko. Ale udało się. Po dziesięciu latach wróciła ale do Białegostoku, którego nie rozpoznawała. Nie było już ojca, dziadka. Matka zmieniła się w partyjną proletariuszkę, która sobie dobrze radzi. Wiesz co mi ona przypominała? Oczywiście Scarlett, która musiała sobie radzić po wojnie. Mąż Marii, Emil podobny był do Ashleya, który nie umiał funkcjonować w nowym świecie. Ale wróćmy do Marii i Mirandy. Jest rok 1950. Miranda wraca do domu i nie poznaje kraju. Nie ma już rodziny, ma tylko matkę i niepełnosprawnego brata. Bardzo chce wrócić do tego dawnego życia ale nigdzie go nie znajduje. Czy uda jej się odnaleźć bezpieczną przystań? Co zdarzyło się podczas jej nieobecności? Czy kiedyś odkryje prawdę? Czy Miranda i Maria nawiążą ponowny kontakt córka – matka? Okrutna, piękna, porażająca, smutna, wspaniała, niepowtarzalna książka, którą musisz przeczytać. Absolutnie polecam. Po prostu 5/5. A dodatkowo cudowna okładka. To dziecko i matka które się rozmijają – coś wspaniałego. Polecam, polecam, polecam. Antonia 2017-08-03 22:40:04