Mila Orman jest młodziutką dziewczyną cierpiąca na tak zwaną osobowość wieloraką, charakteryzuje się to tym, że nieświadoma choroby dziewczyna bardzo często traci kontakt z rzeczywistością. Nie wie, co robi, gdzie przebywa, jak się zachowuje, kiedy „znika”. Nie wie także, kiedy „wraca”, czasem mijają godziny, tygodnie, czy miesiące, a w głowie pozostaje czarna dziura, której nie sposób jest wypełnić. Ktoś kradnie jej czas, ciało i życie. Tym kimś jest panienka Orman i osobowości, jakie stworzyła, niczym tarcza chroniły ją przed bólem i cierpieniem, z którym sobie nie radziła. Jako mała dziewczynka przeżyła traumę, której nie była w stanie udźwignąć, nawet nie była jej świadoma, jednak tak mocno rzutowało to na jej życie. Mila jest z tym całkiem sama, nie ma przyjaciół, a matka alkoholiczka nie jest zainteresowana problemami, ani życiem córki, bo przecież sprawia same problemy.
Nastolatka czuje się niezrozumiana zarówno przez rówieśników, z którymi kontakty ją przerażają, zna jedynie kpiny oraz szykany, jak i najbliższą rodzinę, jaka jej pozostała. Wszystko, co dobre zawdzięcza babci, która ją doglądała, karmiła i pomagała w lekcjach, przejmując rodzicielskie obowiązki dopóki pozwalało jej na to zdrowie.
Świat Tryjonu jest niezwykle rozbudowany, daje nadzieję, że faktycznie jest coś po tej drugiej stronie, nie zostaniemy pozostawieni na pastwę losu. Zaciekawiła mnie miara, którą tam przyjęto, a mianowicie- oddech, do czego najpierw musiałam się przyzwyczaić, a później nie stanowiło to dla mnie problemu. Znajduje się tutaj także wątek miłosny, uczucie silne, które zmienia żywoty dwójki złączonej przez los. Zarówno Mila, jak i jej wybranek zdają się uzupełniać, on tłumaczy jej, że strach nie jest niczym złym, a życie daje się przetrwać bez „znikania” i zamiany miejsc. Ona wierzy w niego bardziej i w jego troskliwe, dobre oblicze niż on sam. O kogo chodzi? Przekonajcie się sami.

Snieznooka 2018-06-23 22:32:35

Melissa Darwood to niesamowita polska pisarka, której książki podbijają serca nie tylko w Polsce. Jej pierwsze dzieła zostały napisane w języku angielskim, a później zostały przetłumaczone na język polski.
„Tryjon” to moja pierwsza przeczytana książka spod pióra tej autorki, ale na pewno nie ostatnia …

„-pomocy... wyrzęziła. Poczuła żar w piersi i zaniosła się kaszlem. Ogarnęło ją przerażenie i znów zapadła się w ciemność „.

Mila to hmmm
na pozór zwykła nastolatka. Wiem to bardzo dziwne stwierdzenie, ale w pełni adekwatne do niej. Jej życie nie jest usłane różami, rodzina się praktycznie rozpadła. Po śmierci ojca matka zaczęła pić. I jeszcze to, że przez niewyjaśnione zaniki pamięci, które zdarzają się często, Mila ma problemy. Powodują one bardzo dziwne sytuacje. Czasami jak się „przebudza” nie wie co robiła, gdzie jest ani co się z nią działo.
Jakoś starała się tym żyć i przyzwyczaiła się, że nie wszystko wie co się z nią dzieje.
Jednak problem zaczyna się, kiedy budzi się w Tryjonie, ale to nie jest najgorsze. Okazuje się, że jest oskarżona o … zabicie męża, popełnienie samobójstwa, ale przecież ona nic nie pamięta. Przecież ona ma dopiero kilkanaście lat. Jaki mąż ?
Autorka pokazuje ile człowiek może mieć osobowości. Czy to w ogóle jest możliwe?
Niestety, to nie koniec problemów Mili. W krainie po śmierci, ma zapaść decyzja na co zasłużyła. Jeśli przyzna się do błędów i szczerze ich będzie żałować – wszystko dobrze się skończy. Jak to zrobić, jeśli ktoś nie pamięta tego co zrobił przez ostatnich kila lat ?

„W Tryjonie liczą się sprawiedliwość, uczciwość i prawda”.

Początkowo podchodziłam do tej książki jak do zwykłej młodzieżówki. Myślałam, że to pewnie jakaś zwykła chora nastolatka, która będzie miała bardzo schematyczną historię miłosną. Nie macie pojęcia jak bardzo się zdziwiłam w trakcie czytania. Może i jest to opowieść o nastolatce, która staje się kobietą i jest tam mały wątek miłosny, ale on tu nie jest najważniejszy. To unikalna i nieprzewidywalna książka, która zaskakiwała mnie za każdą przeczytaną stroną. Nigdy bym się nie spodziewała wydarzeń, które odkrywałam w tej historii. I jestem pewna, że się nikt nie zawiedzie. I jeszcze dochodzi do tego aspekt morału. Tak ta książka daje do myślenia i to bardzo. Napisana została lekkim językiem, ale nie jest to prosta pozycja. Nie raz zatrzymacie się, by przemyśleć parę spraw. Ja osobiście przeczytałam ją bardzo szybko, bo tak mnie wciągnęła. Nie jest to pozycja dla dzieci, bo mogłyby jej nie zrozumieć, ale myślę, że tak 15 będzie dobrze, choć myślę, że spodoba się nie tylko młodym czytelnikom. Przyznaje tej książce ocenę 10/10 (oczywiście w mojej skali) i serdecznie zachęcam do zapoznania się z twórczością Melissy Darwood. Sama na pewno to zrobię, bo to naprawdę dobra pisarka.

„- Tylko nie mów, że znów miałam fugę”.

Wasza Niezgodna Czyta Książki. NIEZGODNA CZYTA KSIĄŻKI 2018-09-22 19:20:21

No dobrze zacznijmy może od tego, że książka zachwyca swoją przepiękną oprawą graficzną (zarówno okładka, jak i w środku na początku każdego nowego rozdziału), to jeszcze treść na tyle wciągająca, że nie dało przestać jej czytać. Jednak jako, że jestem „koneserem literatury”, postanowiłam, jak już wcześniej wspomniałam — czytać ją odrobinę dłużej i spowolnić skończenie czytania tej książki.

Argument numer 1 - Bohaterowie

Tak już słyszę wasz jęk „zaraz powie, że są nieszablonowi i świetnie wykreowani. Na miłość Boską zmień kobieto płytę, bo ciągle się potarzasz”.
To może was trochę zaskoczę, gdyż w Mili — głównej bohaterce opowieści — znalazłam samą siebie. Może niecałą mnie, ale dużą swoją część, co dało mi trochę do myślenia i zastanawiania się. Tutaj nie będę wymieniać na jakie tematy, bo niektóre były to błahe sprawy, jednak wtedy były dla mnie po prostu ważne i cieszę się, że w końcu miałam możliwość je wszystkie przemyśleć.
Ponadto nie wiem, czy to pierwsza książka, w której lubię i rozumiem drugoplanowe postacie. Historie z przeszłości, które poznajemy, są naprawdę intrygujące i dające do myślenia i zastanowienia się, choć przez chwilę.

Argument numer 2 - Emocje

Książka od samego początku jest przesiąknięta emocjami, zarówno tymi pozytywnymi, jak i negatywnymi. Podczas czytania historii, zarówno pragniemy poznać jej zakończenie, jak i również, aby opowieść nie kończyła się zbyt szybko. Dzięki przesiąkniętej wszelkimi emocjami i uczuciami opowieści nie dało się nie polubić postaci, jak i stylu samej autorki. Czytając książkę, czułam, jakbym sama przeżywała lub co najmniej była postacią drugoplanową, która to wszystko obserwuje. (Po zakończeniu opowieści lepiej zaopatrzcie się w paczkę chusteczek. Tak na wszelki wypadek ;))

Argument numer 3 Przedstawienie świata

Pomimo licznych podobnych opowieści, gdzie autorzy tworzyli sami własną wizję, co się stanie po naszej śmierci, Melissa Darwood zrobiła to nadzwyczaj niesamowicie i ciekawie. Pomimo że tekst jak na książkę z elementami fantastycznymi jest dosyć krótki (równe 300 stron), to jednak został on naprawdę świetnie i dokładnie przedstawiony, dzięki czemu możemy poznać Tryjon w całej swej okazałości. Pomimo że Tryjon opowiada o życiu po śmierci, to jednak przedstawiła ten temat w nowej odsłonie, który prawdopodobnie zachwyci wiele osób, które kochają fantastykę, a zarazem osoby, które chcą zacząć swoją przygodę z gatunkiem, jakim jest fantasy.

Argument numer 4 „Cudze chwalicie, swego nie znacie”

Każdy zapewne dał się podejść, choć na moment, że opowiadam o książce wydaną przez zagraniczną autorkę. No cóż, nic bardziej mylnego. Melissa Darwood to pseudonim polskiej autorki, która pragnie pisać o nowych jeszcze niezatartych szlakach, które tylko czekają na swoje odkrycie.

Dlatego też chciałabym was serdecznie zachęcić do sięgnięcia po tą naprawdę dobrą, pełną emocji i nadziei opowieść.
~~Czytelniczka z Księżyca~~ 2018-10-17 15:32:47

Kto nie zastanawiał się, co dzieje się z nami po śmierci? Czy po prostu przestajemy istnieć? Czy energia, która odchodzi z naszego ciała wraca do wszechświata? A może ziemskie życie zostaje poddane osądowi i trafiamy do miejsca, na które zasłużymy?

Autorka kreuje zaświaty zgodnie z trzecią możliwością, gdzie ziemskie czyny świadczą o nas i naszym miejscu w Tryjonie.

Mila budzi się w tryjońskiej celi oskarżona o zabójstwo męża i samobójstwo. Za takie przewiny trafia się do Samotni na wieczną mękę. Mila jednak niczego nie pamięta i twierdzi, że nie ona popełniła te czyny. Czy uda jej się udowodnić swą niewinność przed Pretorem i Arbitrem, od których zależy jej los? Czy jej przeznaczeniem będzie Wyspa Zbawionych?

Piękna i wyjątkowa historia o życiu po śmierci, która okazuje się początkiem nowej przygody. Szansą na przyjaźń, a nawet miłość.czytanie.na.platanie 2018-12-27 13:41:40