BARDZO DOBRA POLSKA FANTASTYKA, którą warto polecać i ja na pewno będę to robić. Powieść niewinnie zaczyna się od... śmierci głównego bohatera. Ciekawe? Ogólna fabuła wygląda tak, że nasz nieśmiertelny Kestel Netsa musi doprowadzić znamienitą uciekinierkę z zakonu Ama do Argolan, gdzie ma odbyć walkę na śmierć i życie na Arenie.

"Jeśli chcesz z kimś załatwić porachunki, ale nie możesz go dopaść, wynajmij łowców z Theatrum, takich jak Tuut, którzy działają w imieniu miasta. Albo takiego jak Kestel prywatnego łapacza. Oni ruszą w świat, odnajdą delikwenta, dostarczą do komnat i tam będzie się działo."

A co będzie się działo podczas całej wyprawy i w samym Argolan, o tym już musicie się sami dowiedzieć. Szkoda tu pisać więcej, by nie psuć zabawy z czytania. Mnie ta historia porwała od pierwszej do ostatniej strony. Język autora jest dosadny, brutalny, a i żartobliwy tam gdzie trzeba. Mroczny i bezwzględny świat wykreowany przez Piotra Górskiego idealnie trafia w moje gusta. Czekam na więcej. Dla fanów Sapkowskiego, Wegnera, Martina i Abercrombie. Wioletta K 2019-04-22 16:31:18

Mija kolejny rok po masakrze ludu Hung, pozostali nieliczni potomkowie, rządni zemsty.
Kobiecy zakon Ama, słynący z okrucieństwa też nie chce odpuścić, próbuje poznać tajemnicę, którą ten lud skrywał.

'Pamiętała, co mówili ludzie, którzy znaleźli jego ciało. Specjalnie zostawiły trupa w lesie, taka była ich reguła. Reguła zakonu. Budzić grozę.'

Jednak przeciwko zakonowi wystąpiła także Alija Low, która sama była jego członkinią. O jej okrucieństwie krążą legendy i ma wielu wrogów. To właśnie na nią zlecenie otrzymał, Kestel Netsa. Prywatny owca ma doprowadzić ją na arenę, gdzie stoczy walkę na śmierć i życie.

Autor stworzył świetny klimat, a cała historia jest konsekwentna od początku do końca.
Wątki się przeplatają się ze sobą i powoli rozwijają, nie dostajemy nic na tacy. Z każdą kolejną stroną, historia nabiera rumieńców.
Podobają mi się bohaterowie, Kestel jest swego rodzaju romantykiem, którzy wierzy w pewne ideały i nie miesza się w nie swoje sprawy. Alija jest piękna, władcza i zabójczo niebezpieczna. Początkowo nie podobała mi się kreacja pajaca, ale z kiedy ta historia ma swój finał, to stwierdzam, że jego postać pasuje idealnie do całokształtu.
Same dialogi i przemyślenia wypadają naturalnie. Nie męczą czytelnika, autor nie tworzy rozchwianych postaci, które przez pół książki toczą wewnętrzne dysputy. W odpowiednim momencie budowane jest napięcie grozy, a ilość magicznych zdarzeń jest dopuszczalna.
patriseria.blogspot 2019-05-27 21:39:45