Droga do prawdziwego szczęścia nie zawsze jest usłana różami. Nie zawsze też wygląda tak, jak byśmy sobie tego życzyli i wyobrażali. Czasami trzeba wiele przejść, wiele przeżyć i wycierpieć, aby być szczęśliwym i spełnionym, aby mieć u boku kochane osoby.
Bohaterka powieści Anny Szafrańskiej Powiedz tak jest zadowolona ze swojego życia, ma wspaniałego narzeczonego, spodziewa się dziecka oraz jest już szczęśliwą „przyszywaną” mamą dla córeczki przyszłego męża. Na pozór młoda, rozwojowa i pełna nadziei na kolorową przyszłość rodzina. A jednak nie do końca wszystko jest tak oczywiste i klarowne. Narzeczony Stefanii ma za sobą nieudane małżeństwo i jego najbliżsi nie akceptują narzeczonej. Lekarze, ludzie z wyższej sfery marzą, aby syn prowadził dalej rodzinny interes, najlepiej u boku młodej i pięknej pani doktor. Przyszła synowa, pisarka, nie spełnia ich kryteriów. Ciekawe, co zwycięży, prawdziwa i szczera miłość czy rozsądek i ambicje? Rodzina Michała otwarcie nie będzie akceptować ich związku i na każdym kroku – szczególnie matka mężczyzny - będzie to akcentować. Będą im przeszkadzać, utrudniać różne sprawy, słowem będzie się wiele i szybko działo. Ale młodzi też nie są oderwani od rzeczywistości i w gorącym płomieniu namiętności będą snuli dalekie plany na przyszłość. Czy uda im się zrealizować marzenia? Czy dojdzie do ślubu? Zwycięży serce czy rozsądek? Warto przekonać się samemu, po co czekać w napięciu na odpowiedź …
Powiedz tak to niesamowita i szczera do bólu historia miłości, na drodze do której pojawia się wiele przeszkód, kłopotów i niespodziewanych sytuacji. Na drodze do szczęścia bohaterowie wiele muszą przeżyć, ale ich prawdziwej miłości nikt i nic nie jest w stanie przezwyciężyć. Są dla siebie oparciem i ostoją, wzajemne zaufanie wzmacnia ich związek i pozwala przezwyciężać wszelkie przeciwności losu. To godny naśladowania obraz świadomego wybaczania i pouczająca lekcja pokory. Ekscytujący przykład walki o szczęście, pełen nadziei i optymizmu, dodający skrzydeł i mobilizujący do działania. Ta lektura uczy, jak należy rozumieć drugą osobę, pozwala zapomnieć o przykrych momentach w naszym życiu.
„Pamiętaj, Stefi. Pierś do przodu i prujemy przez życie. Nie unikniemy porażek, poczucia straty, zdrady czy błędów. Bylebyśmy się na nich uczyli. To oznacza człowieczeństwo”.
Ta historia wzrusza od pierwszych stron, jest delikatna i subtelna, emanuje ciepłem i serdecznością, prawdziwa uczta dla ducha. Od niej nie można się oderwać. Ta opowieść jest cennym drogowskazem dla nas, jak być szczęśliwym i radosnym, jak dbać o własne szczęście. Czytanie tej powieści to jak smaganie gorącego ciała delikatnym letnim wiaterkiem przy blasku pełni księżyca.
Świetna, ekscytująca powieść, szczególnie polecam na wakacyjny czas. Nie mogłam się od niej oderwać, balansowałam na krawędzi różnorodnych uczuć. Cieszę się zakończeniem tej historii, gdyż od początku kibicowałam tej wspaniałej parze, byłam z nimi zarówno w trudnych, jak i miłych chwilach. Byli tak serdeczni, że odczułam żal, że musiałam się z nimi rozstać, już za nimi tęsknię. Ale już tak jest, że wszystko co dobre i miłe szybko się kończy ...Ambros 2019-08-28 21:00:49

Jest to druga część historii o Stefani. Tym razem przeprowadza się do Drzewicy do Michała, który się jej oświadcza. Melania uwielbia naszą główną bohaterkę i zaczyna mówić do niej mamo. Wydawać by się mogło, że życie jak w bajce, jednak pojawiają się schody. Pierwszy z nich to rodzina Michała, ani siostra ani rodzice najwyraźniej nie polubili wybranki syna czy brata. A to nie jest wszystko. W życiu Stefanii ponownie chce się pojawić jej ojciec, który ją zostawił i wyjechał do Londynu. Główna bohaterka żyła cały czas w przekonaniu, że po śmierci mamy, ojciec przestał ją kochać.

Kolejnym wielkim problemem będzie pojawienie się Klary, byłej żony Michała oraz matki Melanii.



Czy Melania pokocha swoją biologiczną mamę?

Czy Stefania odnowi relacje z ojcem?

I czy Michał będzie wstanie zrezygnować z rodziny by być z ukochaną?



Książka lekka, szybko i przyjemnie się czyta. Idealna na jesienne wieczory. Tak jak wspominałam jest to druga część przygód Stefani. Pierwszej niestety nie miałam okazji przeczytać, ale raczej mocno mi to nie przeszkadzało. Fakt dużo więcej bym wiedziała o Stefani i o jej związku z Michałem, o tym jak to było wcześniej, ale tak też się dało to przeczytać i zrozumieć. Życie Stefani niby zaczyna się stabilizować a jednak cały czas staje im coś na przeszkodzie. Jak nie rodzina Michała to ojciec Stefanie a dodatkowo jeszcze była żona Michała, która chce odnowić relacje z córką. A to nie wszystkie rewelacje, które czekają na Stefanię.




Teraz troszeczkę o minusach. Odnoszę wrażenie, iż jest trochę niedopracowana. Trochę mnie drażniło, to że jest tam sporo literówek i to tak rzucających się w oczy, nawet dla mnie (sama robię dużo błędów). Jednak przekręcanie imienia dziewczynki z Melcia na Helcia No to to już chyba ktoś, kto sprawdzał książkę powinien zauważyć. Tak, więc najgorsze nie było to, że książka była dosyć przewidywalna, bo to taki gatunek, że mimo przeszkód oni dalej się kochają, najgorsze właśnie były te błędy. I chciałabym powiedzieć ze nie jest to egzemplarz recenzencki przed korektą tylko wersja finalna.



Kończąc jeśli ktoś lubi takie lekkie historię to jak najbardziej polecam, ja sama chętnie sięgnę po pierwszą część no i was zachęcam by zacząć od samego początku.MrsBookBook 2019-11-07 10:11:35