“Pogodzony ze swoim losem ksiądz nie stawiał specjalnego oporu i straciwszy równowagę, padł na kolana. Napastnik błyskawicznie znalazł się za jego plecami…”
“Wina” to debiut Piotra Wójcika i pierwsza część serii kryminalnej Metropolia. Widać, że to pierwsza książka tego autora. Jakoś troszkę za szybko uciekła mi “Wina”, czegoś troszkę mi brakowało, czegoś co by przykuło tak moją uwagę, że z niecierpliwością będę wyczekiwać kolejnej części serii. Cały opis zbrodni i śledztwo są naprawdę dobrze zbudowane, do samego końca trzyma w napięciu. Troszkę jest schematów. “Wina” to kolejny kryminał, w którym główny bohater potrzebuje psychologa, ale więcej wam nie powiem.“Winę” czytało się szybko,jest bardzo lekko napisana i wciąga. Mam nadzieję, że kolejny tom serii będzie jeszcze ciekawszy. Zachęcam was do sprawdzenia, czy wam spodoba się “Wina”.
KarkaReads 2019-10-14 12:44:30

W jednym z katowickich kościołów zamordowany zostaje ksiądz Nosol - powszechnie znany i nielubiany duchowny. Swoimi konserwatywnymi poglądami oraz kazaniami zaskarbił sobie wielu wrogów. Śledczy niemal od razu wiedzą, kto może stać za wyrachowaną zbrodnią. Jednak z biegiem czasu sprawy zaczynają się komplikować – pojawia się kolejna ofiara. Czy policjantom uda się powstrzymać mordercę nim ponownie dokona krwawej egzekucji?

Blurb brzmiał dla mnie dość nieprzekonująco, bo przecież to, co próbuje się zaoferować w nim czytelnikowi znajdziemy w masie kryminałów. Głęboko wierzyłam, że „Wiara” urzeknie mnie czymś innowacyjnym. Czymś, czego nigdy wcześniej w żadnym kryminale nie spotkałam. I tak też się stało. W kryminałach policyjnych utarł się schemat, gdzie każdy policjant najczęściej jest rozwodnikiem, oddanym swojemu najukochańszemu „hobby” – alkoholizmowi. Trudno żywić do autorów o to pretensje, gdyż takie problemy są dość powszechne w prywatnym życiu funkcjonariuszy. Jednak taki model z biegiem czasu zaczyna czytelnika nudzić. Aż tu nagle Piotr Wójcik wychodzi naprzeciw z propozycją bohatera, jakim jest Paweł Góralczyk. Góral to postać nadzwyczaj udana i przemyślana; cierpi na zaburzenia lękowe uogólnione, a przy jego schorzeniu praca w Policji jest subtelnie mówiąc niewskazana. Tytułowa „wina” ma z nim wiele wspólnego, bowiem w przeszłości dopuścił się on czynu godnego potępienia, a jego wyalienowanie i pedantyzm wydają się być pokutą za grzech popełniony ponad 20 lat temu. Paweł to przede wszystkim zdziwaczały odludek, tłumiący w sobie emocje, a w dodatku indywidualista. Jak można się domyślić – nie jest to dobry materiał na członka formacji, w której przoduje praca zespołowa. Z racji, że narracja prowadzona jest z kilku perspektyw mamy sposobność poznać także Anię – lewicową aktywistkę oraz Marcina „Wiśnie” Wiśniewskiego, którego najprościej określić można jako windykatora – amatora.

Jestem zmuszona odebrać 1 za zakończenie, które było dla mnie odrobinę abstrakcyjne – zwłaszcza wątek z panią psycholog. Nie mniej jednak „Wina” jest genialnym, przemyślanym debiutem, godnym polecenia. oczytanakryminolog 2019-11-17 15:15:49