Do przeczytania „Lannego” zachęciły mnie entuzjastyczne opinie na goodreads.com i przyznam, że na mnie książka również wywarła olbrzymie wrażenie.

Realizm współczesnego świata przeplata się tu z fantastyką i folklorem, a poruszana tematyka wżera się w myśli poprzez niezwykłą formę narracji. Tworzy ona swoisty rytm przeplatając przemyślenia i wypowiedzi rodziców Lannego, jego nauczyciela rysunku oraz mieszkańców wioski z nocnymi wędrówkami Praszczura Łuskiewnika. Ten mityczny, liściasty stwór krąży wyłapując rozmowy i sny, przypatrując się codziennemu życiu mieszkających w niej ludzi.

Trafia na wyjątkowego chłopca, szczerego, pogodnego, wrażliwego na krzywdę każdego stworzenia i otaczającego go świata. Wśród pozostałych mieszkańców, obłudnych i fałszywych, żądnych poklasku i zysku, radujących się z cudzej krzywdy i szukających sensacji wydaje się inny, dziwny.

Gdy pewnego dnia Lanny znika, cała wioska zaczyna szukać chłopca dopatrując się w jego zaginięciu niezdrowej sensacji i tworząc scenariusze, które podpowiadają im własne brudne myśli.

Nie jest to łatwa lektura, ale warto się w niej zagłębić, by odczytać zawarty w niej sens i ponadczasowe wartości, na które pragnie zwrócić nam uwagę autor. Przejrzeć się w niej niczym w zwierciadle, odnajdując własne przywary i spróbować się z nimi zmierzyć.czytanie.na.platanie 2019-09-17 09:29:18

Czytanie "Lanny'ego" to naprawdę dziwne doświadczenie. Widać, że dzieło zostało stworzone przez człowieka o zmyśle abstrakcyjnym, który swojej wizji nadaje niemal geometryczne kształty i wyraziste kolory, zamiast polegać tylko na "płaskich" słowach, nieustannie bawi się formą. Tutaj wszystko ma znaczenie; na przykład autor reguluje dynamikę akcji manipulując tempem czytania. Bo tekst jest tak skonstruowany, że niektóre fragmenty łykamy w ekspresowym tempie, a niektórymi delektujemy się powoli jak szlachetnym winem. Sama fabuła jest dość prosta, ale to właśnie styl i dusza liczą się tutaj najbardziej.⠀
⠀
Małą wioskę położoną kilkadziesiąt kilometrów od Londynu zamieszkuje młode małżeństwo wraz z synem - Lannym. Chłopiec jest niezwykły, choć właściwie nie zostało powiedziane wprost czym ta niezwykłość się objawia. Wygląda to tak, jakby przeżywał wszystko mocniej, czuł bardziej, widział więcej. Przez to niektórzy nazywają go odmieńcem.
Prowincjonalna miejscowość może poszczycić się bogatym folklorem. Mieszkańcy od pokoleń opowiadają sobie o Praszczurze Łuskiewniku - mitycznej postaci, która przenika warstwy gleby wsłuchując się w codzienne rozmowy ludzi. To prastary duch, który wszystko widział i wszystko wie, a szczególną atencję kieruje ku Lanny'emu.⠀
⠀
W książce widoczny jest podział na trzy części. Pierwsza, baśniowa i oniryczna ciągnie się leniwie aż do punktu kulminacyjnego. Wydarzenia w niej opisane, przedstawiane są z perspektywy czterech postaci: mamy Lanny'ego, taty Lanny'ego, Pete'a (przyjaciela Lanny'ego) oraz Praszczura Łuskiewnika.
W części drugiej akcja rusza z kopyta i nie zwalnia ani na chwilę. Opowieść przybiera formę dramatu społecznego, ukazując całą gamę reakcji mieszkańców wioski na ludzką tragedię. Jedni chcą się na niej dorobić, inni grają fałszywie zatroskanych. Wydarzenia poznajemy z perspektywy różnych osób.
Trzecia część to już totalnie abstrakcyjna wizja, która bardzo kojarzy mi się z klimatem filmów Davida Lyncha.⠀
⠀
Książka jest nowatorskim połączeniem baśni, dramatu i thrillera. Polecam osobom o artystycznych duszach, otwartym na eksperymenty, lubiącym literaturę oryginalną i nieszablonową.murder.in.the.library 2019-10-10 17:37:23