Uwielbiam książki Magdaleny Kordel. Kilka lat temu przeczytałam jej pierwszą książkę pod tytułem „Wymarzony dom". Tak mi się spodobała, że połknęłam ją na raz i od tej pory wypatrywałam nowych książek Kordel na rynku. Zaczęłam po nie sięgać nawet nie czytając opisu. Jedne spotkania z twórczością pani Magdaleny były bardziej udane, inne trochę mniej, ale nadal z wielką chęcią sięgam po wszystko co się pojawia z jej nazwiskiem na okładce. Tym razem w moje ręce wpadło wznowienie książki „Okno z widokiem".

„Okno z widokiem" to kolejna książka, z którą powracamy do Malowniczego. Jednak tym razem z nową bohaterką, a jest nią Róża, która na co dzień jest archeologiem, a w znanym nam miasteczku z poprzednich książek wychowywała się i odwiedza w nim swoją babcię. Historia rozpoczęła się dosyć typowo. Od razu można rozpoznać kto napisał tę książkę. Spotkałam styl pisania, który bardzo polubiłam od pierwszego zaczytania. Jednak „Okno z widokiem" należy do tej grupy książek, w której pojawiło się kilka zgrzytów między nami. Takim największym zgrzytem był wątek z policjantami, który miał chyba bawić, a mnie zirytował swoją głupotą.

„Okno z widokiem" to kolejna dobra książka pani Kordel. Pojawiło się kilka zgrzytów, ale to nie zmieniło mojego ogólnego zdania o twórczości tej autorki. Nadal zostaje w mojej topce autorów po których z wielką chęcią sięgam. „Okno z widokiem" to lekka pozycja, przy której niejedna osoba się zrelaksuje. Czyta się ją bardzo szybko, jeden albo dwa wieczory i kończymy tę przygodę w Malowniczem. AnnieK 2020-02-18 15:52:30