Książka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Początkowo byłam niepewna, ponieważ autorka ma inny styl pisania niż dotąd spotykałam, jednakże po 20 stronach wciągnęła mnie bez reszty. "Ocalało tylko serce" to piękna historia dwojga ludzi. Pełna bólu, cierpienia i braku zrozumienia, ucieczki, rozpaczy, ale także o miłości, o ogromnej sile walki i o przezwyciężaniu własnych barier. O pięknie i dobru drugiego człowieka, ale i o jego mrocznej stronie. Wciągająca, momentami wzruszająca- idealna na jeden wieczór. Historia Klary i Aleksandra zostanie z Wami na długo. booklooover 2020-03-24 18:17:00

Klara jest dziewczyną, która potrafiłaby poruszyć serce nie jednemu chłopakowi – bystra, piękna, o dobrym sercu, a jednocześnie niepewna siebie. Aleksander wydaje się, że ma serce z kamienia. Jednak jego własne życie naznaczone jest tragedią, przez którą wyszedł ze złamanym sercem i brakiem nadziei na lepsze jutro. Kiedy się spotkają to czy przebiją się przez mury, które postawili wokół swoich serc?
O jeju, ale ta książka podbiła moje serce! Nie spodziewałam się tego, kiedy po nią sięgałam. Historia przedstawiona w książce od razu skradła moje serce. Była pełna bólu i cierpienia, serce wciąż mi się krajało nad tym, co musieli przejść bohaterowie. Ale zacznijmy od początku.
Sposób, w jaki pisała autorka, od razu trafił w moje serce. Autorka postawiła na lekki styl pisania, a jednocześnie nie był on „za lekki”, przez to pasował idealnie do tej książki. Budował on cudowny, chwytający za serce klimat. Sprawiał, że z przyjemnością czytało się kolejne rozdziały. I to z szybciej bijącym sercem i wypiekami na twarzy!
Co do fabuły – większa część książki wciągała. Od samego początku chciało się z poznawać kolejne zawirowania sercowe bohaterów. Jednak był blisko końcówki był moment, w którym tempo akcji mocno spadło. Trochę mniej się działo i już się bałam, że tak będzie do końca, ale chwile później kamień spadł mi z serca, bo akcja ponownie się rozkręciła. I to na tyle, że na moment moje serce prawie się zatrzymało! Szybko wybaczyłam to autorce.
Jednak największe brawa należą się autorce za bohaterów, w szczególności za Aleksandra. Autorka świetnie go wykreowała. Był on złożonym bohaterem, który nie otwierał przed ludźmi swojego serca. Bardzo podobało mi się też, jak zmieniał się przy Klarze, jak stopniowo wkradała się ona do jego serca.
Za samą Klarę także należy się autorce uznanie. Zwłaszcza za to, że w pierwszej książce autorki Klara nie zajmowała zbyt wiele miejsca w sercach czytelników. W tej powieści autorka pokazała, że będąc dobrą osobą można być złym bohaterem w historii kogoś innego. Ten zabieg ujął mnie za serce.
Z czystym sercem mogę Wam polecić „Ocalało tylko serce” z całego serca. Mam nadzieję, że ta książka zawładnie także Waszym sercem!arcytwory 2020-03-30 12:19:34

Niewiele książek z kanonu literatury młodzieżowej zasługuje na tak wysoka ocenę jak 5 gwiazdek, jednak w tym przypadku jest ona mocno uzasadniona. nie jest to typowa banalna i schematyczna historia o miłostkach dwojga nastolatków. Książka niesamowicie wzrusza, a cała opowieść pozostaje z nami jeszcze na długo po przeczytaniu. Klaudia Braunek porusza w niej jakże ważne tematy społeczne, zapewniam, że nie będziecie mogli się od niej oderwać. Całość utrzymana została w iście romantycznym nastroju,. miłosne rozterki bohaterów oraz ich traumatyczne przeżycia z przeszłości niesamowicie wzruszają i dają do myślenia. Historia opowiedziana przez autorkę naznaczona została piętnem tragedii , gdyż cała opowieść została włożona w usta Aleksandra borykającego się z niepełnosprawnością. Temat ten jak widać nie jest łatwy do przetrawienia, autorka dotyka trudnych przeżyć niezwykle delikatnych, bolesnych. Książka jest nad wyraz dojrzała i pomimo, że zaliczana do grona literatury młodzieżowej może śmiało konkurować z niejedną powieścią obyczajową. Bohaterowie są wyjątkowi, ich przeżycia i miłosne rozterki tak realistyczne i namacalne, że od razu zdobędą serca każdego czytelnika. "Ocalało tylko serce" to istny wyciskacz łez, w którym to emocje biorą górę więc jeśli lubicie tak trudna tematykę śmiało polecam.ilona001 2020-05-15 11:20:44

To już trzecia książka Klaudii Bianek, którą miałam okazję przeczytać. Byłam zachwycona debiutem autorki, absolutnie mnie kupił. Druga jej powieść "Najcenniejszy podarunek" nie przypadła mi do gustu. Byłam bardzo ciekawa jak spodoba mi się "Ocalało tylko serce". Zwłaszcza, że przewijają się w fabule postacie z "Jedynych takich miejsc".
Klara to pilna studentka. Bardzo kocha rodziców, stara się zawsze pomagać. Jest bardzo rozważna i dojrzała jak na swój wiek. Aleksander to poważny, choć może trochę gburowaty facet, który przeszedł w swym młodym wieku już całkiem sporo. Był strażakiem i podczas misji ratunkowej zdarzył się wypadek, który okaleczył go na zawsze. Zamknięty w sobie, nie zachęca swoją osobą do siebie. Co połączy tych dwoje ludzi?
Po pierwsze widać u autorki wielki postęp jeśli chodzi o stronę językową, a także samą fabułę. Czytało się to wyśmienicie. Oprócz kilku literówek, nie mam się do czego przyczepić. Sama historia, która rodzi się między Aleksem i Klarą jest bardzo delikatna, rozważna, dojrzała. Klara ma w książce zaledwie 20 lat jednak wierzę, że jest gotowa na związek z kimś takim jak Aleks. Jedynie co mnie zdziwiło to reakcja innych na to, że Klara chce się związać z Aleksem, bo jest starszy. Uważam że 5 lat różnicy w wieku nie jest jakaś bardzo duża. Ale może to tylko ja nie widzę w tym problemu. Podobało mi się, że główna bohaterka nie jest idealna. Mimo, że czuje coś do Aleksandra, brnie w związek z Kamilem by o nim zapomnieć. Waha się i postępuje jak każda z nas mogłaby się zachować. Cieszę się, że znów mogłam spotkać Alana i Lenę. Dzięki temu wiem, że wszytko u nich w porządku 😉 Ogólnie książka mi się podobała. Trochę trafiłam z nią w mój zły czas, bo ciężko było mi się na niej skupić. Odpływałam przy niej z refleksjami nad swoim życiem. Nie znajdziecie tutaj wartkiej akcji czy wielkiego romansu, ale historia zawarta w tej książce jest piękna. Taka jaką może przeżyć każda z nas. Ta powieść rozgrzewa serce i naprawdę warto ją przeczytać.pola_red 2020-05-16 15:12:50

Klara poznaje Aleksandra na kolacji u swoich rodziców. Dziewczyna od samego początku jest nim oczarowana i zaintrygowana. Jednak z powodu jego obojętności, uważa go za oschłego i nieuprzejmego. Nie wie, że Aleks przeżył w swoim życiu bardzo ciężkie chwile i w dalszym ciągu boryka się z konsekwencjami jednej decyzji.
Książka porusza bolesne tematy, pokazuje ludzką bezinteresowność i chęć niesienia pomocy innym, nawet własnym kosztem. Jest niesamowicie wzruszająca.
Bardzo mi się podobała. Uważam, że jest warta przeczytania. Gorąco polecam.Zamknięta w książkach 2020-05-29 11:42:04

Czytanie tej książki nie sprawiało mi za dużej przyjemności. Była dla mnie za nudna. Zero jakiejś większej akcji do tego mam wrażenie, że autorka szerzy stereotypy.
Sama osobiście znam wielu ,,zakolczykowanych" ludzi, którzy wcale nie są diabłami stąpającymi po ziemi. Tak samo z dziećmi bogatych rodziców. Znam przykłady osób podobnych do dziewczyny opisanej w tej książce, ale nie wszyscy tacy są. Odniosłam wrażenie, że żeby być dobrym człowiekiem trzeba być jak najbardziej ,,normalnym" i nie wyróżniającym się z tłumu, co dla mnie jest idiotyczne.
Pomijając już te stereotypy to główna bohaterka przy swoich koleżankach wypadła bardzo blado i nijako.
Sam wątek niepełnosprawności Aleksa mógłby być bardziej rozbudowany i może bardziej dramatyczny. Czytając go nie została poruszona we mnie żadna struna, ani nie wzbudził on we mnie żadnych głębszych emocji.
Do tego zdrobnienie Klarcia będzie mnie prześladować do końca życia.
Nie mogę powiedzieć, że jej nie polecam, ponieważ miejscami książka na prawdę mi się podobała. Wiem także, że wielu osobom ta historia bardzo się podoba. Musicie ją po prostu sami przeczytać i wyrobić sobie o niej zdanie.zozo.land 2020-06-13 01:10:35

Klara jest uroczą i piękną młodą kobietą, w której kocha się wielu mężczyzn. Dziewczyna jednak stara się unikać dużych zobowiązań ze względu na nieszczęśliwe zakończenia wcześniejszych związków.
Aleksander to mężczyzna, o jakim marzy wiele kobiet – przystojny, o głębokim głosie, skrywający w sobie tajemnicę. Jednak właśnie ta tajemnica staje na przeszkodzie w nawiązywaniu nowych znajomości i związków.
Gdy tych dwoje spotyka się po raz pierwszy wszystko, co dotychczas było dla nich oczywiste staje na głowie. Czy tych dwoje ma szansę na miłość? Czy będą potrafili przebrnąć przez szereg tajemnic i ogrom bólu, który w sobie noszą?
***
„Ocalało tylko serce” to moje pierwsze spotkanie z autorką, jednak już od pierwszych stron wiedziałam, że z pewnością nie ostatnie. Autorka ma lekki styl pisania, który jest bardzo przystępny dla czytelnika i pozwala całkowicie zatracić się w czytanej historii. Potrafi w bardzo obrazowy sposób przedstawiać uczucia i emocje towarzyszące bohaterom, dzięki czemu czujemy, jakbyśmy sami stanowili część świata, do którego należą.
Książka porusza bardzo trudny temat, jakim jest utrata dotychczasowego życia przez młodego człowieka i proces zmagania się z okrutną rzeczywistością podczas prób powrotu do sprawności. Nie jest to typowa historia o miłości, w której bohaterowie zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia i niemal nic nie stoi na przeszkodzie do ich związku. Tutaj mamy do czynienia z osobami okrutnie doświadczonymi przez życie, które utraciły możliwość spełnienia swoich marzeń i prowadzenia dotychczasowego beztroskiego życia. Autorka nie boi się przybliżyć nam ogromu cierpienia z jakim spotyka się główny bohater, a także jego wyobcowania przez sytuację, w jakiej się znalazł. I właśnie za to cenię tę książkę jeszcze bardziej, ponieważ pokazuje, że prawdziwa miłość nie jest łatwa i często spotykamy się nie tylko z idealnie pięknymi, zdrowymi osobami sukcesu, ale także z poranionymi przez życie i złamanymi okrutnymi doświadczeniami.
Jestem pewna, że w niedługim czasie ponownie spotkam się z autorką i polecam to każdemu, kto jeszcze się zastanawia czy warto pochylić się nad tą historią.
zaczytanalala 2020-07-11 20:02:20