Nie wszyscy akceptują nasze marzenia. Niektórzy czekają tylko, aby powinęła nam się noga i żebyśmy upadli na dno. Zdarza się tak, że nawet od najbliższych nam osób nie otrzymujemy wsparcia, tylko wieczne wyrzuty i pretensje. Oskarżanie o to, że musieli się dla nas poświecić, bo my żyliśmy marzeniami.
Billie właśnie to przeżywa. Potępienie ze strony siostry, poniżanie ze strony mieszkańców miasteczka, gdzie wraca po feralnej kontuzji, która zaprzepaściła jej karierę, utalentowanej mistrzyni hokeja. Kobietom zdecydowanie ciężko odnaleźć się w dziedzinach, gdzie dominują mężczyźni, ciężko im się wybić i zostać docenioną.
Billie wraca do swojego rodzinnego miasta na tarczy i od pierwszych chwil dostaje surową lekcje, ale jej charakter wojowniczki nadal jest w niej i nie zamierza tak łatwo ulec plotkom, pogłoskom i krzywym spojrzeniom.
Bez zastanowienia chce dołączyć do męskiego zespołu hokeja, absolutni jej tam nikt nie chce, nikt poza Loganem Forestem, mężczyzną w którym Billie od najmłodszych lat się kochała. Jednak on nie jest mężczyzną, który preferuje związki, jednak od chwali, gdy tylko zobaczył Billie ciągnie go do niej.
Czy walka o marzenia jest warta tego, aby wszystko postawić na jedną kartę ? Czy wyznanie prawdy zawsze jest odpowiednie ?
Byłam od początku ciekawa tej historii, jednak trochę się nią rozczarowałam, a zarazem wynudziłam. Nie umiem wyjaśnić, co mi się w niej nie podobało, bo było wszystkiego po trochu. Nużąca, dłużąca się chwilami opowieść, niekiedy irytujący bohaterowie i przede wszystkim zbyt szybki i niezamknięty koniec. Miałam wrażenie, że jakieś ostatnie strony nie zostały dodrukowane.
Nie mówię całkowicie nie tej książce, ale miała swoje mankamenty, które mnie irytowały.
Ogólnie oceniam neutralnie 5/10, jednak jestem bardzo ciekawa opowieści o Shane i Bobbi. @wioletareaderbooks 2020-03-16 14:30:49